Vakantie 2008-1
Vrijdag 6 juni
Om een uur of vier is Stavoren bereikt, mooi genoeg voor de eerste dag. Lekker gezeild op een uitgestorven IJsselmeer. Er is nog plaats aan de steiger in de oude gemeentehaven, waar we voor €7.25 een hele nacht mogen blijven. Na een wandelingetje en een ijsje, volgt een diner aan boord. Gebakken krieltjes met een salade van sperciebonen.
De digitenne tv wil nog niet opstarten. Allerlei cryptische koreaans/engelse foutmeldingen maken het niet eenvoudiger. Blijkbaar is hier onvoldoende signaal, dus uiteindelijk geef ik het maar op.
Zaterdag 7 juni
Dan kan na het schutten de motor er weer bij, weinig wind en recht op de kop. Ter hoogte van Edam hebben we er genoeg van en vinden nog een plekje in het Oorgat. Even buurten aan boord van de Walvis. Over Dartsailers ben je niet gauw uitgepraat.
De pot schaft Nassi Improvisatie. Toch prima eetbaar. Na een uurtje gepruts, krijg ik Digitenne aan de praat. Nog steeds zijn de commerciele zenders gesloten, maar we kijken toch naar een Engelse politie serie. Nog wat lezen en kletsen en dan naar kooi.
Zondag 8 juni
Wind staat er nauwelijks en we varen op dieselkracht in één ruk naar Muiden. Het Paard staat zoals gewoonlijk onaandoenlijk over het water uit te kijken. Bij de Koninklijke vragen en krijgen we een mooi plekje om te strijken. Eerst maar eens lunchen.
Zonder ernstige blessures of kleerscheuren zijb we zo'n twee uur later weer vaarklaar. Enig slachtoffer is de marifoonkabel. Die is aan mijn aandacht ontsnapt en uit de stekker getrokken. Al het koper is pikzwart, dus weer aan elkaar solderen wordt nog lastig.
We schutten en bij het invaren van de grote sluis raakt een stootwil los. Dus even heftig gemanoeuvreerd om dat ding weer aan boord te krijgen. Zonder verdere escapades zijn we geschut en de Vecht opgevaren. In Nederhorst ten Berg vinden we een plekje aan de wal.
Daar ligt nog een aluminium sloep vol mensen. Blijkt een huurbootje te zijn, waarvan de motor steeds afslaat. Schippertje weet van niks, maar na wat aandringen mogen we een blik werpen op de benzinetank. Ontluchting stijf dicht. Sja, dat moet je even weten. Even later vertrekken ze, zonder bedankje, maar wel met een goed draaiende motor. Adieu.
Petra zorgt voor een Zondagsmaaltijd met haar beroemde pannenkoeken, altijd een tractatie.
Daarmee eindigt deze dag.
Maandag 9 juni.
Om acht uur vonden we hier nog een plekje. Vlug de Cobb barbecue opgestookt en lekker zitten eten. Met de boodschappen die we vandaag bij AH in Breukelen deden, waren we daar helemaal klaar voor.
Bij het zien van een ooievaarsnest onderweg moet er een foto gemaakt worden. Maar ja, de camera ligt onderin ergens en tegen de tijd dat hij is opgevist moet ik een heel stuk terug varen. Voor een ooievaar moet je dat over hebben. Iets meer telelens was wel beter geweest.
In de sluis bij Vianen is het even vreemd opkijken. Als de deuren opengaan en wij naar buiten willen varen, komt daar de kop van een groot binnenvaartschip tevoorschijn. Maar gelukkig blijft die rustig liggen en kunnen wij jachtjes er net nog langs.
Onderweg demonstreert een collega-schipper dat varen toch moeilijker is dan je denkt. Bij de aanlegplaats van Nieuwegein, raakt er eentje blijkbaar zo opgewonden van een vrij plekje dat hij pardoes de wal instuurt, zich niet realiserende dat er een hele sliert boten achter hem vaart. En dan bij nader inzien weer achteruit tot aan de BB wal en dan weer vooruit en overal tussendoor. Niemand geraakt! Er varen nog engeltjes met ons mee.
Morgen moet de mast weer omhoog, dat wordt nog wat. Eerst nog een rol voor het reserve fokkeval in de mast maken en de marifoonaansluiting repareren. De oude connector kan uit elkaar en die kan nog wel worden gebruikt. Hoewel het koper van de kabel erg zwart is, lukt het toch om alles weer verbonden te krijgen. Dat is alvast één probleem minder. Dat maak ik van de winter wel weer goed in orde.
Dinsdag 10 juni 2008.
Ook blijkt dat de meeste winkels vandaag gesloten zijn. Hart van Gorcum ziet er wat bloedeloos uit.
We hebben wel een goed plekje, langszij een steiger. Dus kan ik goed bij de masttop komen. Daar blijkt tot mijn droefenis dat ook de aansluiting op de marifoonantenne is losgetrokken. Die connector is aangekrompen en dus niet opnieuw te gebruiken. Daar moet een nieuwe voor komen. Erger is dat het eindje van de kabel in de mast is verdwenen. Met een stuk RVS staalkabel probeer ik een trekdraad in de mast te krijgen en dat lukt in één keer!. Blijkbaar zitten er kabelbuizen in die mast. Heel fijn. Ik raak helemaal in de wolken door zo?n meevallertje.
Omdat de watersportwinkel morgen pas weer open is, ga ik maar verder met optuigen. Petra gaat douchen en ik gebruik het hete water uit onze solar shower voor een wasbeurt.
Om half zeven zijn we bij de Griek en komen een paar uur later verzadigd en, ik althans, een tikkie aangeschoten terug aan boord. Nog wat lezen en dan naar kooi.
Woensdag 11 juni.
Dan kan de mast eindelijk weer overeind en de zeilen weer aangeslagen. Het is een uur of twaalf als we Gorcum verlaten. Helaas met westenwind, dus Perkins moet aan de bak. Met de wind tegen, maar met stroom mee arriveren we vlot bij het bunkerschip in het Steurgat. Er gaat 145 liter diesel bij en 212 euro af. Dat hakt er in. We moeten maar wat meer zeilen.
Voorlopig zit dat er niet in, want de wind komt recht van voren. We varen de Merwede verder af,en arriveren voor de bruggen van Moerdijk. Daarvoor moet de mast dertig graden gestreken worden. Petra maakt zich daar grote zorgen over, maar uiteindelijk valt het wel mee. Alleen wat schade aan een reling, die door een stag werd aangehaakt en omhoog getrokken. Dan naar de Volkeraksluis waar we na wat wachten in ons eentje worden geschut. Uit de sluis zetten we de genua erbij en zeilen het eerste stukje. Het verdere traject is helaas niet bezeild en we gooien er nog maar wat liters diesel tegenaan. Om acht uur is Oude Tonge bereikt. Daar wordt heftig gebouwd en er is kermis. De havenmeester(es) zegt dat de muziek om negen uur wel stopt. We betalen €13.45 voor een nacht aan de kademuur, inclusief een 4A stroomawnsluiting en het genot van een totaal opgebroken kade met veel los zand. Als er echter een probleem is met de stroomvoorziening, verschijnt er bliksemsnel iemand met een schroevedraaier die dat oplost. Dat is wel weer fijn. Ook hier, net als in Gorcum, de vierde nacht gratis. Dat betekent dat mensen op doorreis wel 30% duurder uit zijn. Noch Oude Tonge, noch Gorcum nodigen uit tot een langer verblijf, dus is zo'n kortingsregeling voor ons waardeloos.
Terug aan boord maakt Petra kaasfondu en dan is het met een glas wijn erbij, goed vertoeven in de kajuit. We maken plannen voor de komende dagen, want we moeten wel weer op de 23ste thuis zijn.
Donderdag 12 juni.
We gaan meteen naar Bruinisse en schutten door naar de Grevelingen. Het regent nog steeds en er staat een WNW 5Bft. Dus met de GPS en Perkins erbij ploegen we voort naar Brouwershaven. We hebben een lifter, een grote meeuw landt op onze reddingboei en vaart zo een heel stuk mee tegen de wind in. Efficient beest, dat kost minder energie dan vliegen. Bij de havenmeester op de sluis kopen we een Grevelingen weekkaart en krijgen toestemming om voor boodschappen af te meren.
Voorzien van allerlei nuttige en vooral eetbare zaken keren we terug aan boord. Petra heeft twee ansichtkaarten gekocht en die worden aan de kleinkinderen gestuurd. Jens en Silke zullen er wel van opkijken. We eten hier lekkerbek met friet. Niet slecht, niet goed, maar wel eetbaar.
We vertrekken voor het laatste stukje naar West-Repart. Het laatste stuk is net aan met de helft van de genua te zeilen. Maar als we dan bij Scharendijke te dicht bij de lagere wal komen, moet nog éénmaal Perkins aan de bak. Er is nog net één plaatsje vrij aan de lijkant van de steiger. Afmeren tegen de harde wind in lukt met wat hulp van twee heren op de steiger. Met één van hen maken we een praatje over afmeren en ik verklaar de eigenaardigheden van de Delta. Vooruit kun je er goed mee manoeuvreren, maar achteruit is het altijd maar afwachten wat er gebeurt.
Petra wil de zee nog bekijken voordat het donker wordt. Ik wist nog van vroeger hoe dat was, maar dat argument wordt niet aanvaard niet en even later zijn we op weg. De zee was er nog en was niet veranderd. Na een goed (!) uur lopen waren we weer aan boord. Boek, borrel en naar bed.
Vrijdag 13 juni
Terug aan boord lezen we de krant en genieten van het mooie weer.
En dan, om een uur of vier, zien we een bekend zeil in de verte. De kijker komt erbij en ja hoor, dat is de Pella. Die komt onze kant op. Een stukje uit de haven wordt het grootzeil gestreken, de fok komt omlaag en wordt meteen opgedoekt. Dan vanuit de kuip de kluiver opgerold en het laatste stukje op de motor. Ik sta op de kop van de steiger en zwaai naar onze oude vriend Sybe. Dan herkent hij me en steekt beide handen op. Er is nog een plekje vrij aan de steiger en uiteraard pakken we een lijntje aan. Even later drinken we thee aan boord van de Delta en praten we bij. Wat een toeval, eigenlijk zouden we hier al lang weggeweest zijn. Wat heeft ons doen besluiten om toch maar te blijven? Sybe is aan zijn derde vaardag bezig, waarom nu net naar West Repart? Wie zal het zeggen.
Sybe eet op de Pella en wij eten linzen met gebakken ui en kabanossi worstjes.
Wat nou vrijdag de dertiende, dit was een topdag!
Zaterdag 14 juni.
Al pratende maak ik nog een talie om de giek bij het lummelbeslag naar beneden te houden. Dat was altijd een sjorring, nu een keurig stel blokken met een curry klem.
De wind is wat opgestoken en we krijgen er zin in. Wij willen naar Archipel. Sybe weet het nog niet. Afscheid en dan de haven van West Repart uit. Even met de motor vrij varen en dan de zeilen erbij. Het waait nu flink. De windmeter houdt er weer mee op, nog wel windrichting, maar geen windsnelheid meer. Delta heeft daar geen last van en met een bakstagwind lopen we even later 6.1 knopen. Dat is een record!
In dit tempo duurt het niet lang voor we Archipel hebben bereikt. De zeilen gestreken en naar binnen. Er is nog net aan plaats aan de hogere wal/steiger. De vlag moet er af en dan passen we er precies tussen. Landvasten en twee springen moeten ons op onze plaats houden.
Nu eerst nog maar eens naar de connector van de windmeter kijken. Die zit vol water en restjes silicone vet. Dus kort en goed de stekker eraf en schoongemaakt. Na wat geprobeer is hij weer goed aangesloten en kunnen we weer zien hoe hard het waait.
Het is schitterend weer, het vacantiegevoel is volop aanwezig. We maken een piepklein wandelingetje, het is uiteindelijk ook maar een piepklein eilandje. Na wat gepieker met een borrel er bij, maakt Petra boeuf bourguignonne. Dat smaakt, het is een traditioneel gerecht bij ons aan boord.
Daarmee zit het er wel op voor vandaag. Nog wat lezen en een stukje cryptogram oplossen.
Naar kooi, morgen gaan we de Grevelingen verlaten en naar Sint Annaland.
Zondag 15 juni.
Wij varen de sluis in en net als we denken dat de deuren nu wel dicht mogen, komt daar de Pella aangevaren. Langszij vastgemaakt. Sybe wil nog naar Burghsluis. Ambitieuze doelstelling met deze windrichting, ons plan blijft Sint Annaland. Bij het uitvaren blijven we nog even bij elkaar. Sybe zet alle zeilen bij en wij beperken ons tot de genua. Het is mooi bezeild en Pella loopt vlot uit. Als wij de Krabbenkreek invaren zien we Sybe nog een slag maken. Heeft hij zich bedacht? Maar dan zien we Pella langzamerhand steeds kleiner worden.
In de haven van Watersport Vereniging Sint Annaland mogen we voor €14 euro in box F9. Dat is de prijs voor één nacht. Het is wel de mooiste haven met prima faciliteiten, dus we mopperen maar heel zachtjes.
We reserveren meteen maar een tafel in het restaurant. Een paar uur later kijken we elkaar tevreden aan. Het restaurant heeft zijn reputatie meer dan waar gemaakt. Goed eten, mooie inrichting, schitterend uitzicht op de Krabbenkreek.
Kortom het Zondagsgevoel is er helemaal.
Op de achtergrond blijft meespelen dat Ome Joop, na een zware hersenbloeding eerder deze week, in het ziekenhuis is opgenomen. De prognose is ongunstig en het is dus geen verrassing als zijn zoon Paul ons telefonisch laat weten dat zijn vader is overleden. Nu moeten we in onze plannen rekening houden met een stop in Amsterdam op woensdag of donderdag.
Maandag 16 juni.
Terug aan boord de watertank gevuld. Motor check. Vaarklaar gemaakt en om een uur of negen varen we de haven uit. Het is laag water en lekker zonnig. De Krabbenkreek op zijn mooist.
We varen flink door, het is helemaal niet druk. We moeten even wachten voor en in de Krammersluizen. Haast kent men hier niet. Uiteindelijk worden we weer losgelaten en varen volle kracht over het Volkerak naar de gelijknamige sluizen. Een traject zonder veel bijzonders, maar wel met fijn weer. Om één uur varen we het Hollands diep op. Weer flink doorvaren, want de getijdestroom op de Dordse Kil en de Noord gaat om drie uur verkeerd lopen. Om twee uur draaien we bij Willemsdorp de Dordtse Kil op. Stroom 1 knoop mee, schiet lekker op zodat we op tijd bij de spoor/verkeersbruggen in Dordrecht zijn. Om 15:16 uur draaien beide bruggen en gaan we door. De stroom staat inmiddels tegen maar toch zijn we nog redelijk op tijd bij de verkeersbrug van Alblasserdam. Doorvaarthoogte 12 meter zegt de kaart. Delta heeft 12.5 meter nodig. Helaas, de peilschaal meldt 11.6 en dat durven we niet aan. Zo'n brug is altijd wel iets hoger dan aangegeven, maar dit verschil is mij te groot. We wachten 10 minuten in de toenemende stroom en gaan dan volle kracht door de brug. Wat een indrukwekkende staalconstructie.
Geduldig varen we even later met 1.5 knoop stroom tegen de Noord verder op. Op de Oude Maas staat wat minder stroom. Ik navigeer op de kaart van de staande mastroute, die is minder gedetailleerd dan de normale vaarkaart en prompt vaar ik dus per abuis de Bakkersklif in, denkend dat de Hollandse IJssel wel wat kleiner geworden is dan ik me herinner. Dan zie ik op de tonnen BK staan en dat klopt niet met Hollandse IJssel. Op de vaarkaart blijkt nu mijn fout. Terug naar de Oude Maas en twee kilometer verderop probeer ik het nog eens. Dat is beter en we meren af aan het remwerk van de Algerabrug/sluis.
We hebben hier net de tijd om Arubaanse stoofpot te eten. We zijn al zo'n 10 uur onderweg en we beginnen er genoeg van te krijgen. Maar gesterkt door de culinaire prestaties van Petra gaan we er nog even tegenaan en varen de Hollandse IJssel op naar de Julianasluis in Gouda. Als we daardoor zijn, vinden we nog een vrije box bij WSV Gouda aan de Kromme Gouwe.
We horen telefonisch van Paul en van Annemieke dat de uitvaart van Ome Joop op donderdag om half drie zal plaatsvinden. Op de Nieuwe Oosterbegraafplaats. De beste optie voor ons is een ligplaats te vinden aan de Nieuwe Meer en dan daar vandaan met het openbaar vervoer te gaan.
Moe zijn we wel na 12 uur varen, we bespreken nog even de plannen voor morgen en gaan dan op één oor.
Dinsdag 17 juni.
Een brugwachter midden in Alphen aan de Rijn houdt de lichten op rood. Een motorkruiser achter ons kan niet gewoon wachten en vaart ons voorbij. Dan pas ziet de droevige stumper dat van de andere kant een tanker komt aangevaren. Hij zit tussen ons en de tanker in en bezorgt ons een paar benauwde momenten. Dat laat ik hem duidelijk horen ook. Als hij op mijn, retorische, vraag: 'Moet dat nou zo', niks beters weet dan zijn schouders op te halen, laat ik hem weten dat ik hem maar een buitengewoon stomme l.l vindt. Een dame waarvoor ik vrees dat ze de vrouw van de l.l is, maakt wat kalmerende gebaren, ze zou beter de kop van die l.l eens boven het Vaarreglement kunnen houden.
De brugwachter van de volgende brug maakt er een potje van door de lichten op rood te laten staan. Dus wij wachten. Dan varen de schepen voor ons door rood en dan gaan de lichten op groen. Als wij nog 20 meter voor de brug zijn gaan ze weer op rood. Wij stoppen. De andere kant vaart door en de brug sluit. Dankuwel, wie het snapt, mag het zeggen. We turen naar die brugwacht/komiek, maar die trekt zijn gordijntje naar beneden. Wachten is nu de enige optie. En na een kwartiertje wordt de brug, compleet met de lichten, helemaal volgens het boekje bediend. Op naar de volgende.
Om een uur of twee meren we af aan de Grote Hem. De havenmeester hier vertelt dat het rustig is dit jaar. Oorzaak nog onbekend, misschien het onbetrouwbare weer? Maar eens afwachten wat er gedurende de schoolvacanties gaat gebeuren.
Digitenne geeft hier voor de verandering een goed beeld. Maar eerst proberen we worstjes te roosteren op onze Cobb barbecue. Matig resultaat, blijkbaar zijn vier briketten niet genoeg voor voldoende hitte. Nadat er twee briketten zijn bijgelegd, begint het ergens op te lijken. We ronden de dag af met een boek en een borrel, digitenne heeft misschien ook nog wat te bieden. Wie weet?
Woensdag 18 juni
.Om één uur gaat de brug open voor een beroepsschip en kunnen wij er ook door. Dan varen/zeilen we op ons gemak verder. We leggen aan bij 'De Schinkel'. Die haven ken ik nog van bijna 50 jaar geleden, toen mijn ouders hun boot bouwden en stalden bij de 'Watersport'. Die haven is nu verdwenen onder grote gebouwen.
We doen boodschappen op het Gelderlandplein, 25 minuten lopen van de haven.
Het diner bestaat uit tortelini met gehakt/tomatensaus. Heel eetbaar!
's Avonds bereiden we ons voor op het afscheid van Ome Joop en de nachtelijke doorvaart door Amsterdam van morgen.
We kontroleren onze boordverlichting en merken dat het BB licht slecht brandt. Morgen maar naar kijken. Nu is het bedtijd.
Donderdag 19 juni.
Om half twee vertrekken we naar de Nieuwe Oosterbegraafplaats. Sneltrams zijn nieuw voor ons en we bepalen het aantal zones op de gok. Alles gaat echter goed en we arriveren ruim op tijd. Er is zelfs nog tijd voor een kop koffie. Om kwart voor drie wandelen we naar de aula en worden door een plechtige oude heer naar de juiste ingang begeleid. Daar treffen we Paul met zijn gezin en de overige belangstellenden. Geen kerkdienst, wel muziek en Paul zegt iets over zijn vader en hun relatie. Mario Lanza zingt, was een favoriet van Ome Joop. Petra vertelt wat herinneringen en één van de dochters van Paul speelt een stuk op de blokfluit. We nemen afscheid van Ome Joop. In de stijl van zijn vader heeft Paul gezorgd voor bier en zoute haring. Heel wat aantrekkelijker dan koffie met cake. Petra praat hier en daar bij, hier zijn toch mensen die zij al heel lang niet meer heeft gezien. Om kwart over vier komt er een einde aan de bijeenkomst, niemand heeft ons een lift aangeboden, dus wij gaan per openbaar vervoer en benenwagen terug naar de Delta.
Aan boord brengen we alles in gereedheid voor de nachtelijke tocht door Amsterdam. We eten corned beef Picasso met rijst. En dan maar wachten. Om kwart voor tien hebben we er genoeg van. We starten de motor en gaan op weg naar de Nieuwe Meer sluis. Daar ligt al een aantal staande mast route vaarders. Wij kunnen langszij een Fisher34. Ik ga naar het sluiskantoor en betaal ?8.10 voor het voorrecht door nachtelijk Amsterdam te mogen varen. De sluismeester verwacht dat hij om 11:50 kan draaien, maar het kan iets later worden.
Terug aan boord gaan we verder met wachten. om tien voor twaalf begint iedereen zijn motoren te starten, terwijl de Schinkelbrug nog op dubbel rood staat. Ook onze Fisher buurman krijgt het op zijn heupen en gooit ons voortvarend los. Nu moeten we heen en weer houden voor de brug, met nog een tiental andere boten om ons heen. Het is inmiddels middernacht geworden.
Vrijdag 20 juni,
Een paar minuten later gaan beide bruggen omhoog. Dat ziet er indrukwekkend uit. We hebben echter geen tijd voor bewonderende blikken, de brug blijft maximaal vijf minuten geopend en we willen er allemaal door. Vastmaken in het donker is een nieuwe ervaring, maar de sluis is goed verlicht. Er is nauwelijks verval en al spoedig vaart het convooi de Kostverloren vaart op. Er moeten heel wat bruggen worden bediend en dan maakt het Convooi pas op de plaats. Lastig met de Dartsailer met zijn wielwerking en windvangend stuurhuis. Om het nog even iets lastiger te maken vaart een van de convooischepen kriskras overal tussendoor. Vervelend maar niet onoverkomelijk. Voor de spoorbruggen moeten we weer lang wachten. Vastmaken kan hier niet, maar na een minuut of tien rondjes varen gaan de lichten op groen/rood en gaan beide bruggen open. Wat een gigantische dingen. Op groen gaan we er door. Nog een laatste verkeersbrug.En dan varen we in de Houthaven. Passage voltooid.
Hoewel het volle maan is, is het ook erg bewolkt en dus pikdonker. Ik zie het letterlijk, niet zitten om zo het IJ over te varen. We meren voor een paar uur af. Petra gaat slapen, maar ik blijf liever wakker. Als ik nu ga slapen, valt het niet mee om over een paar uur weer wakker te worden. Daarom installeer ik me achter de Digitenne. Die hier een redelijke ontvangst geeft.
Vrijdag 20 juni
Om vijf uur is het al voldoende licht en we verlaten de Houthaven. Op het IJ is het rustig, een binnenvaartschip gaat ons voor en bij het Tolhuis vaart heel rustig één pont. Er ligt hier jachtbetonning en we varen daarmee netjes buiten de vaargeul. Verder is er niemand, heel mooi. Bij de Oranjesluizen staat de jachtensluis al met twee groene lichten welkom open. In ons eentje worden we geschut. Verval niet de moeite waard. De Schellingwouderbrug wordt precies op tijd bediend, zodat we zonder te stoppen kunnen doorvaren. We varen het buiten IJ aan BB buiten de geul af. Voorbij de IJ toren Z rollen we de genua uit. Marken is voor de wind bezeild. We ronden anderhalf uur later het Paard. Edam is ook nog net bezeild, het is wat harder gaan waaien en we maken af en toe 4 knopen op de genua.
Om een uur of twaalf komt Petra weer tevoorschijn. Na de lunch moeten we Edam in voor boodschappen. Dat is hier altijd een flink eind lopen. Voor het Raadhuis is het feest met muziek en dans, er trouwt iemand en die wil dat weten ook. De hele omgeving davert van de muziek. Bepakt met brood, koekjes, vlees, groenten, een krant en nog wat zaken keren we Deltawaarts. Onder het lopen broed ik over het verschijnsel dat wij steeds weer met boodschappen lopen te slepen terwijl we een boodschappentas met wieltjes aan boord hebben. Dat zal wel een misterie blijven.
Voor het diner stoken we onze Cobb nog eens op, deze keer met zeven briketten en dat werkt.
Dan krijg ik toch wel flink slaap, maar als ik aan tafel nog wat zit te suffen boven mijn cryptogram, komt er een botter langszij en die wil graag op ons plekje liggen. Hij moet eigenlijk naar binnen, maar is te laat voor de sluis. Na wat gemanoeuvreer liggen we weer afgemeerd, maar nu langs die botter. Bedtijd!
Zaterdag 21 juni.
Traditioneel eten we hier fish & chips bij een kraam op de haven. Ook dit jaar houden we die traditie in ere. Omdat we zo ver weg liggen, eten we maar bij de kraam en we zien hoe een meeuw iemand, die van de kraam naar de tafel loopt, van een stuk gebakken vis beroofd. Gelukkig houdt zij nog voldoende over.
We maken een wandeling door Hindeloopen, bekende weggetjes, maar toch altijd weer de moeite waard.
Terug aan boord verstel ik de spanning in het voorstag. Met wat meer spanning loopt onze oude Rotostay een stuk lichter. Dat gaf de hele tijd al problemen met uit- en inrollen, hopelijk gaat dat nu beter.
We wassen het dek en vullen de watertank voor de laatste keer. Morgen ZW5, dus maar vroeg hier vandaan, naar kooi!
Zondag 22 juni.
Er staat een rustig ZW windje en de genua rolt soepel uit, wat een verbetering. Met een driemijlsvaartje richting Makkum. Koffie onderweg, heel relaxed.
Als Makkum bijna bereikt is gaat het iets steviger waaien en onze stuurvrouwe schrikt als ze een hele zwerm kleine zeiljachtjes de haven uit ziet komen. Uiteindelijk valt het allemaal wel mee en zeilen we zonder extra krassen of kleerscheuren de haven in. De laatste paar honderd meter de motor nog even erbij. Afmeren is routine en dan zit de vakantie er weer op.