Eerste dag, we arriveren om een uur of elf op de haven. Vaarklaar maken en inladen heeft ook wel een uurtje nodig. Bovendien moet nog vers water worden getankt.
We vertrekken dus niet echt vroeg. Ook blijkt de boordaccu tot 10 volt ontladen te zijn, dus eerst maar eens een uurtje met de motor varen om hem wat bij te laden. Geen idee hoe die accu zo ver is ontladen. Als we in de haven aan boord zijn staat altijd de lader bij.
Na dat uur de zeilen erbij en met wat minder vaart, maar veel meer rust verder naar Stavoren. Dat is met deze wind ruim bezeild. Over het weer is ook niet te klagen, wel flink bewolkt, maar droog.
Voor de invaart van de oude haven strijken we het grootzeil en zeilen op de genua naar binnen. Omdat er een visser achter ons aankomt, toch maar de motor erbij en de genua opgerold. Goed plaatsje aan de kade gevonden. Even naar de super voor drop en nog wat andere boodschappen want ik hoest behoorlijk.
De aansluitingen van de lader gecontroleerd maar geen fouten gevonden. De spanning in de boordaccu loopt weer naar 13 volt dus dat ziet er redelijk uit.
terug
Laat opgestaan en ontbeten. Het waait nauwelijks en als we naar buiten varen zien we overal slaphangende zeilen. 't Is nog 10 mijl naar de Krabbergat sluizen, dus gaat de motor op 2200 toeren en maken we bijna 6 knoop. En dan maar sturen, de Delta loopt op de motor niet zo goed rechtuit en al helemaal niet op ondiep water, dus het is voortdurend opletten geblazen.
Gelukkig is het zicht goed en kunnen we op Enkhuizen sturen. Dat is beter te doen dan op het kompas. De wind blijft weg en we varen maar door. We zien wel nogal wat alg in het water, hoewel het toch niet echt tropisch warm is geweest de laatste tijd.
De sluis staat juist gastvrij open als wij eraan komen en wij varen als laatste de kolk in. Peil verschil is er nauwelijks met dit rustige weer. Net heb ik de motor gestopt, of we kunnen alweer starten en uitvaren. Buiten, aan het einde van het Krabbersgat zetten we koers naar het Paard van Marken. Dat is helaas nog niet zichtbaar, dus moeten we op het kompas sturen en dat is lastig. Dus stuur ik maar op een geschikte wolk aan de horizon en kijk alleen af en toe of ik niet te ver uit koers raak. Dat werkt redelijk. Later is er een Lemsteraak die blijkbaar ook naar het Paard vaart. Daar kunnen we mooi achteraan sturen.
Halverwege slaat de verveling toe en stel ik voor om Edam maar binnen te lopen. Anders zijn we nog zeker 4 uur bezig voor we op Randmeren zijn.
In het Oorgat is nog voldoende ruimte. De pot schaft vanavond tortellini met bijpassende saus. En dan komt het mooiste moment van de dag......
terug
Waar zullen we vandaag uitkomen? Het weerbericht voorspelt stevige wind uit het zuidwesten. Dat is mooi voor ons eerste stukje tot het Paard van Marken. Daarna is het recht tegen de wind in. Om een uur of negen verlaten we het Oorgat. Eerst maar eens de motor goed warm draaien. Daarna de zeilen erbij. Het Paard is mooi bezeild en Delta loopt zonder veel correctie keurig de koers. Een heel verschil met varen op de motor.
Voorbij het Paard worden de golven flink groter, maar wij varen gewoon dezelfde koers door. Wel met een rif erin. Delta loopt toch nog ruim 5 knopen. Pas bij de dijk van Flevoland gaan we overstag. Dan blijkt echter de nieuw koers zo weinig winst op te leveren dat we de motor maar starten. De zeilen strijken en recht naar het hoekje van Flevoland hobbelen. Daar pikken we de geul naar de Hollandse brug op. De brug onderdoor. Oppassen voor erdoor zakkende trucks en voor de ponten die er nu varen. Zogauw we vrij zijn van al dit fraais, rollen we de genua uit en heerst er weer rust en stilte aan boord.
Petra weet deze ontspannen atmosfeer op meesterlijke wijze aan te vullen door het verstrekken van haar terecht beroemde kaasboterhammen. De wind trekt wat aan en we maken bijna 5 knopen. Bij Huizen is er een vloot botters aan het zeilen. Mooi gezicht, die dingen willen met deze wind best wel lopen. Voor de Stichtse brug kruisen we de vloot en dat gaat heel soepel.
Bij het manoeuvreren slaat de motor af en wil niet meer starten. Gelukkig doe ik altijd rustig aan, dus we varen nergens tegenaan. We drijven naar lager wal en maken daar vast. De havenmeester is binnen 10 minuten present om het havengeld te innen. Eigenlijk zijn we geen passanten meer maar schipbreukelingen. Daar denken we pas aan als het te laat is. Na wat gezoek blijkt de aanzuigleiding in de tank verstopt. Een keer goed blazen en het probleem is verdwenen. De motor ontluchten is een echt rotkarwei en het kost me bijna een uur voordat hij weer fatsoenlijk draait.
Nu eerst maar eens Spakenburg in. Boodschappen bij de bakker, slager en super. Dat maakt hongerig en als dan het idee van een lekker dinertje in een visrestaurant opborrelt, wordt dat direct eenstemmig aangenomen. Duncan's is onze gastheer en we kunnen hier maar beter iedereen afraden om daar te gaan eten. De porties zijn nogal klein, maar omdat bijvoorbeeld mijn gegrilde biefstuk en dito kipfilet respectievelijk taai en niet goed gaar waren, bovendien sterk smaakten naar hun voorgangers op de grill, en de pangasius filets de afmeting van een klein uitgevallen postzegel hadden, viel dat niet erg op. Kortom, mijden die Duncan.
Terug aan boord verstrekt Petra troost in de vorm van koffie en Optimel als dessert. Duncan is al bijna vergeten. Morgen eerst maar eens over die diesel leiding nadenken. Dat kan zo niet blijven. Die verstopping kan zo weer optreden.
terug
Het ontbijt moest vanmorgen veel goedmaken. Er is vannacht nog behoorlijk wat in en uit de haven gevaren. Niet echt rustig. We zitten nog met die dieseltank. Hoe krijgen we die nu zo schoon dat we ons daar geen zorgen meer over hoeven maken. Ik ben van plan met een slang door de vulleiding de bodem af te zuigen. De gasolie opvangen in een emmer, laten bezinken en dan het schone gedeelte weer terug de tank. Lijkt uitvoerbaar. Dus gaan we eerst maar eens boodschappen doen.
Het is vandaag markt in Spakenburg. Maar goed, we kopen een emmer en een zeef bij een Marskramer, een slang en stickeroplosser bij Hubo, een trechter bij Brezan, een krant, aardbeien, pruimen en aalbessen en een stukje kaas, ook nog brood en koek en keren zwaar beladen terug aan boord.
In een stralend zonnetje pomp ik olie op. Modderig ziet het eruit, maar na de eerste vijf liter is het redelijk schoon. Na filteren houd ik een kleine liter modderolie met wat water over. Hopelijk voldoet dit om zonder verdere ellende thuis te geraken.
Inmiddels is het ruim één uur en we vertrekken gehaast uit Spakenburg. Het is lekker zonnig weer, maar helaas praktisch windstil. Dus op de motor verder. De sluis bij Nijkerk doet vlak voor onze neus zijn deurtjes dicht. Verplichte rustpauze voor ons. Geeft niks, wij hebben geen haast.
Als we dan in de sluis liggen, kunnen onze achterburen bij het uitvaren niet wachten op het groene licht. Een sloepje schiet er op volle kracht langs en een zeiljachtje probeert het ook. Maar inmiddels is er groen licht en wij varen rustig weg. Daar durft hij dus niet meer tussendoor. Buiten de sluis gaat de motor weer op 2100 omw/min en varen we verder richting Harderwijk. Dat aquaduct ligt er alweer een paar jaar, maar ik kan me de wachttijden en de discussies uit het verleden nog goed herinneren. We varen nu ongestoord door en vinden op Pierland nog een plekje voor de nacht. Wel komt een vriendelijke dame nog even 8 euro's vangen. Alles kost geld, maar hier lijkt het wel erg veel geld voor nauwelijks voorzieningen.
Overal branden kampvuren en roken de barbecues. Muziek is er ook ruim voldoende. Maar zo tegen een uur of tien is het stil (en ook knap kil), de rust is weergekeerd. Hopelijk blijft dat vannacht zo.
terug
Dat was inderdaad een rustige nacht, zowel in meteorologisch als in sociaal opzicht. De lage temperatuur zal daar ook wel iets aan bijdragen. Maar van onder ons dekbed zul je hierover geen klachten horen. Daar is het warm!
Omdat we in de schaduw van de bomen liggen is alles aan dek drijfnat. Omdat ik vandaag lui ben, wordt er geen dek gewassen, maar varen we na het ontbijt meteen weg. Het is inmiddels al bijna twaalf uur! Kan alles in de zon mooi drogen. De wind, west en zuidwest staat gunstig, dus na een kwartiertje gaat de motor uit en zeilen we op de genua verder. Het waait 5bft en soms nog wat meer, zodat we soms bijna vijf knopen halen. Dat gaat lekker.
Er is wel wat meer verkeer vandaag en het valt op dat relatief veel schippers demonstratief niet groeten. Nou is dat natuurlijk vrijblijvend, maar je voelt je toch een beetje genegeerd. Onterecht, maar toch. Zou het daar doorgaans zo druk zijn dat ze groetmoe geworden zijn? Kan ik me ook wel voorstellen. Maar denk ik dan: "groet dan niet als eerste, maar groet wel terug.''t Is zo'n aardige traditie, oorspronkelijk liet men elkaar zo weten dat alles wèl was aan boord.
De brug bij Elburg werd vlot bediend en erna rolden we de genua weer uit. Zonder veel opzienbarends bereikten we de Roggebotsluis waar al wat motorjachten lagen te wachten. Uit de jachthaven kwamen ook nog twee zeiljachten die blijkbaar belangrijk volk aan boord hadden, want ze vonden het niet nodig achter aan te sluiten. Na het schutten varen de motorjachten eerst uit, de rest met masten wacht even op de brug. Dus toen dat kon voeren we de sluis uit, wij als hekkensluiter.
Een van de voordringers had blijkbaar iets belangrijks, zijn verstand of zijn fatsoen, vermoed ik, vergeten, dus die maakte rechtsomkeert en voer terug, de sluis in. Ging nog goed ook.
Verder over het Vossenmeer, helaas niet meer bezeild. Het Ketelmeer over ging wel op windkracht. Delta loopt met alleen de genua nog best hoog aan de wind. Halverwege wakkerde de wind aan tot 6bft en moest er wat zeil af. Schokkerhaven was daardoor net niet meer bezeild, dus Petra gevraagd de motor te starten. Dat ging dus niet! Visioen van nieuwe verstopping en weer ontluchten. Maar bij nader inzien bleek dat de stopknop nog uitgetrokken stond, sja en dan wil Perkins niet wakker worden. Maar goed, met wat dieselhulp zijn we de haven ingezeild.
Eigenlijk moet je dan die kegel voeren maar die zit dan precies in het voorzeil en daardoor onzichtbaar. Bovendien duurde het maar een kwartiertje.
Het Ramsdiep was praktisch voor de wind en met circa 60% van de genua liepen we daar royaal vier knopen. Voor de brug van Ramspol genua opgerold en de motor erbij. Brugwachter geeft rood/groen, we varen richting brug, de slagbomen gaan dicht, de brug opent en zonder stoppen varen we door de brug. Ging dat maar altijd zo lekker.
Verder onder zeil tot halverwege het Zwarte meer. Het is inmiddels bijna zes uur en we zoeken nog een plekje voor de nacht. We starten de motor om een beetje meer op te schieten. En ik herinner me een klein vluchthaventje achter het Scheepvaartgat. Dat is er nog en om kwart voor zeven meren we daar af. Petra maakt cornedbeef Picasso zoals zij alleen dat maar kan. Om half negen beginnen we aan onze avond en vul ik het logboek in met de gebeurtenissen van deze fraaie zonnig zeildag.
terug
Was het gisteren nog zonnig zeilweer, vandaag ziet het er maar droevig uit. Regenachtig en geen wind. Dus geen reden om vroeg uit de veren te komen. Pas om een uur of half elf maken we los. Voorzichtig het Driepoothaventje uit en op het Zwarte diep kan er weer kruissnelheid worden gedraaid. De brug over het Meppelerdiep bij Zwartsluis laat ons maar heel even wachten. Bij jachthaven Kranerweerd tanken we 137 liter diesel, daarmee is de tank weer zo goed als vol. Tanken gaat hier via de pinpas en voor €1.11 per liter.
Na het tanken vaar ik de haven wat verder in want hier ergens ligt forumlid "Jeep". Die heeft de vorige keer ons vlaggetje gespot en nu wil ik wel eens kennis maken. Ja, hoor, daar ligt zijn boot, met zijn 24 meter wel de titel "schip" waardig. Als we langsvaren zien we een dame naar ons kijken. Ik wijs op ons varen4u vlaggetje en dan is het ijs snel gebroken. Jeep komt zelf ook tevoorschijn. We maken vast en we krijgen koffie. Natuurlijk over boten en van alles en nog wat gekletst. We zullen namen en adressen uitwisselen en er staat een uitnodiging om eens in Franeker aan te komen.
Zo tegen twaalf uur varen we weer verder, het Meppelerdiep op. De Beukerssluis vaart juist uit, dus we arriveren daar precies op tijd. Wel moet de brug eerst weer even dicht om een kudde heilige koeien door te laten. Mij best, ik heb de tijd. Samen met een motorsailer uit Franeker, die met gestreken mast vaart, schutten we omlaag. Bij de brug Blauwe hand kan hij doorvaren, wij wachten even op de brug. De boot uit Franeker gaat bakboord uit richting Blokzijl, wij gaan naar Steenwijk want het brood is op.
Even niet goed op de kaart gekeken, voor Steenwijk ligt een vaste brug van 6.5 meter. Rechtsomkeert en rap naar Ossenzijl, daar herinner ik me een kleine supermarkt aan de Kalemberger gracht. Als we Ossenzijl bereikt hebben, zet de brugwachter meteen groen/rood voor ons aan. Daarom gaan we eerst maar door de brug, maken dan vast en lopen terug naar de Troefmarkt.
Daar is droefenis echter troef want op maandagmiddag zijn ze gesloten. We willen nu ook niet meer in Ossenzijl blijven. Dan maar geen brood. Even flink doorvaren en we schutten door de Linthorst Homan sluis. Even verderop meren we af bij Driewegsluis.
Nadat we de vorige keer daar door de drukte niet inkonden, vinden we nu een leeg restaurant. Maandag is het altijd rustig en wij zijn vroeg. Na het Dunstan debacle in Spakenburg, is het hier een verademing. Vriendelijk en attent, foutje wordt snel hersteld. Lekker gegeten en ook nog minder duur dan Dunstan. Koffie aan boord. Dan nog even een pil en het logboek bijwerken.
Vandaag viel er veel regen en zo'n dag wordt dan vaak als bedorven beschouwd. met goede kleding en een boot zoals Delta kun je ook van de regen genieten. Alles krijgt meer kleur, na een bui is de lucht vaak heel helder, een zonnestraal op de regendruppels laat alles glinsteren en op het water zie je vaak de mooiste regenbogen. Met een positieve instelling kun je ook van regen genieten. Mits met mate, maar dat is met alles zo.
terug
We worden wakker bij het ruisen van de regen op het dek. Deze zomer heeft wel heel veel buien laten zien. Maar goed, we staan uiteindelijk toch maar op en varen om even over negen af. Eerder worden de bruggen hier niet bediend. De hele boot ligt vol grasmaaisel. Dat had ik gisterenavond al voor een deel weggespoeld, de regen heeft ook zijn best gedaan, maar dat spul is hardnekkig. Misschien waait het wel weg als het ooit nog droog wordt.
Intussen maken we flink voortgang door de Helomavaart. We willen in Echtenerbrug boodschappen doen want de bodem van de provisiekist is in zicht, vanmorgen geïmproviseerd ontbijten. Na een bezoekje aan de lokale Meermarkt vullen we ook nog even de watertank. We varen af en zijn net op tijd om de brug op dubbel rood te zien gaan. Ook brugwachters die €1.40 per doorvaart vangen moeten lunchen. We hebben dus mooi de tijd om ons gemiste ontbijt samen met de lunch te verorberen. Onderweg was al opgevallen dat de wind kuren vertoonde, snelheid oplopend tot 35 knoop. Dat is wel royaal 6bft.
Om één uur draait de brug, we betalen onze tol en varen naar buiten. Op het Tjeukemeer waait het zeker 6bft. Onze koers is recht in de wind en de snelheid is zeker 2 knoop minder door de tegenwind. Maar we ploeteren geduldig verder en verlaten het Tjeukemeer bij Lutkekruis waar ik angstvallig het midden hou. Vorige keer liepen we voor de rode ton in de prut. Ditmaal gaat het goed. Halverwege de brug in de A6 zien twee hazen overzwemmen. Zoiets zie je niet vaak.
We varen de Scharster Rijn verder af naar de Langweerder Wielen waar we de Janesloot volgen naar het Koevordermeer. Dat meer laten we letterlijk links liggen, we gaan naar de Jeltesloot. Daar is ons vertraging beloofd omdat daar een aquaduct gebouwd wordt. Weinig van vertraging te merken en binnen 10 minuten zijn wij de brug gepasseerd. Op het Heegermeer waait het behoorlijk, maar daar hebben wij nauwelijks last van.
Tegen 5 uur afgemeerd in Gaastmeer. Leuk klein haventje met een enthousiaste havenmeester. Er is nog wel plaats langs de kade, nadat hij een paar boten wat heeft verhaald. Dochter Annemieke zou nog op bezoek komen met kleinzoon Jens maar dat is helaas door kaartleesproblemen mislukt. Gaastmeer is niet zo makkelijk over land te bereiken. Petra zet nasi goreng op tafel en dat is altijd de moeite waard. Morgen de laatste etappe.
terug
Vandaag vertrekken we vroeg, het weerbericht belooft namelijk dat de matige zuidwestenwind later op de dag aan zal trekken tot hard (=6bft) en dat vermijden we liever. Het gezellige haventje van Gaastmeer met zijn aardige havenmeester laten we achter ons. We varen de Inthimasloot in, steken het Grote Gaastmeer en het Zandmeer over en volgen dan de Vliet naar Workum. De spoorbrug staat al open en de verkeersbruggen worden al even vlot bediend. Om tien uur liggen we in de sluis en om half elf steekt Delta zijn neus in de eerste IJsselermeerroller.
De ZW wind valt wel mee, 4bft, maar er lopen nog beste golven. Als we op koers liggen voor Makkum met 75% van de genua erbij, kan de motor uit en wordt het weer wat comfortabeler aan boord. Toch slingeren we af en toe nog behoorlijk. Delta gaat hier makkelijk mee om en dat geeft dan wel weer vertrouwen. Het is een goed en zeewaardig schip. Om half twaalf zijn we bij de MA5, de buitenste ton van Makkum. We gijpen en varen op halve wind naar binnen. De wind is inmiddels wat aangewakkerd en het log loopt af en toe op naar 5.4 knoop.
Binnen de pieren wordt het snel rustiger, maar we blijven met een redelijke vaart zeilen tot voor de haven. Daar rollen we de Genua weg en doen het laatste stukje op de motor. De tweede vakantie zit erop.
terug