Hepatitis B
Het virus
Hepatitis B ontstaat door besmetting met het hepatitis B virus. Het is een ernstige en wereldwijd veel voorkomende vorm van leverontsteking. Hepatitis B kan chronisch worden en daardoor besmettelijk blijven. Soms leidt het zelfs tot levercirrose en leverkanker.
Hoe raakt u besmet
Besmetting vindt plaats door bloedcontact en seksueel contact. Het virus komt voor in bloed, sperma, vaginaal vocht en ook in bloederig speeksel. Besmetting kan b.v. plaatsvinden door gebruik van niet-steriele naalden, piercings, tatoeages, acupunctuur en contact met besmet bloed, maar ook door heel gewone dingen als gezamenlijk gebruik van scheermesjes, scheerapparaten of tandenborstels.
In Nederland worden alle (donor-) bloed producten sinds 1991 op aanwezigheid van het virus nagekeken en is de kans dat u door een transfusie besmet raakt vrijwel uitgesloten.
Een veel voorkomende besmettingsweg is bij de geboorte, van moeder op kind.
Seksueel contact met iemand die besmet is is een belangrijke bron van besmetting. Het virus is veel besmettelijker dan het HIV virus.
De incubatietijd is ongeveer 2 tot 6 weken. Het verraderlijke is dat ziekteverschijnselen niet altijd hoeven op te treden. Iemand kan dus ongemerkt besmet zijn. Het vinden van de bron van de besmetting is dan ook erg belangrijk.
Er zijn groepen mensen die beroepshalve een groter risico lopen, denk hierbij bijvoorbeeld aan medewerkers in de gezondheidszorg, politie en gevangenispersoneel.
Wat zijn de klachten / verschijnselen
Eventuele ziekteverschijnselen bij hepatitis B lijken op die van hepatitis A. Bij een acute hepatitis B zijn de verschijnselen: moeheid, gebrekkige eetlust, spier en gewrichtspijnen, koorts, geelzucht en soms jeuk. Bij ernstig verloop kan er sufheid en eventueel coma optreden.
Het ziektebeeld kan dus variëren van geen verschijnselen tot zeer ernstige.
Wat zijn de gevolgen
De meeste hepatitis B patiënten genezen volledig binnen een periode ban een halfjaar. Bij 5 tot 10 % ontstaat een chronische hepatitis. Deze laatste groep blijft besmettelijk voor anderen. Leeftijd speelt een factor bij het chronisch worden van de ziekte. Een gevolg van een chronische hepatitis kan cirrose zijn en op den duur ontstaat ook de kans op leverkanker. Bij anderen blijft het virus sluimerend aanwezig met slechts geringe leverontsteking. Deze mensen zijn besmettelijk, doch hebben geen verschijnselen.
Welke behandeling is er
Voor acute hepatitis B is behandeling met medicijnen niet noodzakelijk. Bij klachten van vermoeidheid is rust aan te bevelen.
De behandeling van chronische hepatitis B hangt af van verschillende factoren, b.v. de ernst van de leverontsteking, het feit of iemand E antigeen positief of negatief is, de leeftijd kan een rol spelen, alsmede de hoeveelheid virus.
Voor de behandeling kan interferon worden gebruikt (interferon injecties). Een ander middel is het Lamivudine. Dit is een medicament in tabletvorm. Of een behandeling zinvol is moet individueel door de behandelend arts beoordeeld worden.
Hoe kan besmetting worden voorkomen
Hepatitis B kan worden voorkomen door hygiënische maatregelen, vermijden van risicovol gedrag, screening van bloeddonoren en inenting. Er bestaat een veilig vaccin dat een goede bescherming biedt tegen het virus. Dit is vooral van belang bij risicogroepen.
Het virus wordt overgebracht door bloedcontact en seksueel contact. Iedereen, drager en niet drager moet daarom altijd zeer zorgvuldig met bloed omgaan en veilig vrijen bij wisselende sekspartners.
In Nederland worden alle zwangeren getest op hepatitis B. Als de moeder geïnfecteerd is, wordt de pasgeborene gevaccineerd.
Preventieve maatregelen tegen hepatitis B
Mensen met een hepatitis B infectie hoeven beslist niet gemeden te worden. U kunt hen gewoon de hand schudden en omhelzen. De kans op besmetting via speeksel is te verwaarlozen en kinderen kunnen gewoon met elkaar spelen.
Terug naar leverziektes
Terug naar de lever
Terug naar menu