Hepatitis C
Het virus
Hepatitis C is een van de meest voorkomende leverontstekingen in de wereld.
Tot 1989 kenden we de veroorzaker van de infectie niet en werd deze vorm van hepatitis ook wel non-A, non-B hepatitis genoemd. Inmiddels weten we dat het hepatitis C virus de veroorzaker is.
In Nederland komt het waarschijnlijk voor bij ongeveer 1% van de bevolking. Echter, mensen die uit het Middellandse Zee gebied afkomstig zijn, zijn vaker met dit virus geïnfecteerd. Ook komt deze infectie vaker voor bij bepaalde risicogroepen zoals druggebruikers die hun drugs spuiten of die snuiven.
Tot 1992 konden en werden bloed en bloedproducten nog niet op dit virus gecontroleerd en daarom zijn er ook veel hemofiliepatiënten die geïnfecteerd zijn.
Inmiddels weten we dat er verschillende genotypen zijn. We onderscheiden er zes en enkele sub-typen.
De besmetting
U kunt besmet raken met het virus via bloedcontact.
De kans om via seksueel contact hepatitis C te krijgen is verwaarloosbaar. (Veilig vrijen bij wisselende partners blijft belangrijk om besmetting met andere sexueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen, zoals b.v. gonorroe).
De belangrijkste besmettingsbronnen zijn dus bloedtransfusies van voor de periode dat het bloed op het hepatitis C virus werd gecontroleerd. Verder uiteraard het spuiten van drugs met "vuile" spuiten.
Ook piercings, tatoeages, accupunctuur, gemeenschappelijk gebruik van scheermesjes, scheerapparaten of tandenborstels vormen risico op het oplopen van een infectie.
Als u behoort tot een van de risicogroepen voor hepatitis C, dan kan het verstandig zijn om u te laten testen op dit virus.
Bij een acute infectie duurt het 1 tot 3 maanden voor er antilichamen tegen het virus in het bloed ontdekt kunnen worden..
Klachten en verschijnselen
Een acute infectie geeft meestal weinig specifieke klachten. Slechts in 10% van de gevallen ontstaat er geelzucht. Daarom verloopt de acute infectie vaak zonder dat iemand het opmerkt.
In 80% van alle gevallen wordt de acute infectie een chronische infectie, omdat het lichaam er niet in slaagt het virus op te ruimen.
Het beloop van een chronische hepatitis C infectie kan sterk variëren. De schade die in de loop van de tijd aan de lever ontstaat hangt af van de ernst van de ontsteking. De klachten van een chronische infectie zijn meestal vaag, zoals vermoeidheid en soms gewrichtsklachten.
Gevolgen
Controle van een chronische hepatitis C infectie is erg belangrijk om de ernst van de ontsteking en de gevolgen die dit voor de lever heeft, vast te stellen.
Langdurige ontsteking leidt altijd tot littekenvorming, ook wel fibrose genoemd. Uiteindelijk leidt dit tot cirrose. Het hele proces kan wel 10 tot 30 jaar duren, afhankelijk van de ernst van de ontsteking. De ontsteking kan ook sterk wisselen. De ernst van de ontsteking wordt beoordeeld d.m.v. bloedonderzoek waarbij de hoogte van de transaminasen wordt bepaald.
Behandeling
Sinds 2000 bestaat de standaardbehandeling uit een combinatie van interferon met ribavirin.
Deze behandeling leidt tot een genezing in 30 tot 60% van de gevallen, afhankelijk van het stadium van de ziekte en diverse andere factoren.
Inmiddels is ook de peginterferon ontwikkeld, die langwerkend is en daarom maar een keer per week hoeft te worden toegediend. Met deze andere vorm van interferon worden ook betere resultaten bereikt.
Bij de behandeling moet rekening gehouden worden met het genotype. Genotype 1a en 1b zijn moeilijk te behandelen evenals genotype 4. Het is gebleken dat minimaal een behandeling van een jaar nodig is. De behandeling van genotypen 2 en 3 daarentegen kan 24 weken zijn.
Levercentra blijven natuurlijk zoeken naar nieuwe medicijnen en andere behandelingen.
De gastro enteroloog of internist kan de duur van de behandeling, de kans op genezing en de verschillende bijwerkingen van de behandeling met u bespreken.
Indien er geen ontstekingsactiviteit in de lever is of slechts een zeer geringe ontstekingsactiviteit kan vaak worden gewacht met een behandeling, vooral wanneer er geen fibrose (littekenvorming) in de lever is.
Hoe een infectie te voorkomen
Hepatitis C kan worden voorkomen door hygiënische maatregelen en het voorkomen van risicovol gedrag. Vaccinatie tegen hepatitis C is nog niet mogelijk. Bloedcontact en gebruik van geïnfecteerde naalden vormen de belangrijkste besmettingsbronnen van hepatitis C.
Terug naar leverziektes
Terug naar de lever
Terug naar menu