Maagbloeding
Wat is het en hoe ontstaat het?
Een maagbloeding is de meest voorkomende oorzaak van het braken van bloed.
Ook door een bloeding van de slokdarm of de twaalfvingerige darm kan echter
bloed opgebraakt worden. Behalve in het braaksel kan het bloed ook in de ontlasting
terechtkomen. Bij een bloeding 'hoog in het maag-darmkanaal' (
in het eerste deel van het spijsverteringskanaal) is het vrijgekomen bloed al e
nigszins verteerd en is niet meer als zodanig herkenbaar wanneer het met
de ontlasting wordt uitgescheiden. Kenmerkend is dat de ontlasting dan teerachtig
zwart is, en bovendien vreselijk stinkt. De medische term hiervoor is melaena.
Bij bloedbraken en melaena kunnen over een langere periode grote hoeveelheden bloed
verloren raken. Iemand met deze verschijnselen moet dan ook zo snel mogelijk door
een arts worden onderzocht.
De meest voorkomende oorzaak van een bloeding hoog in het maag-darmkanaal
is een zweer in de maag of in de twaalfvingerige darm. Meestal heeft een patiënt
met een maagzweer alleen pijnklachten, maar soms kan als complicatie een bloeding optreden.
Ook door toedoen van een ontsteking van het maagslijmvlies, een gastritis,
kan bloed worden opgebraakt. Gastritis kan veroorzaakt worden door geneesmiddelen
als aspirine en ibuprofen.
Een andere veel voorkomende oorzaak van bloedbraken is een bloeding
uit scheurtjes in het slijmvlies van de slokdarm, zogenaamde Mallory-Weissscheurtjes.
Deze scheurtjes ontstaan wanneer iemand over een langere periode veel heeft moeten braken.
Dit komt bijvoorbeeld voor bij mensen met anorexia of boulimia nervosa.
Ook spataderen in de slokdarm kunnen een bloeding veroorzaken.
Deze spataderen zijn meestal een uiting van een chronische leverziekte,
die nog wel eens voorkomt bij alcoholmisbruik.
Behandeling
Een patiënt die bloed braakt, moet zo snel mogelijk op een intensive
care-afdeling van het ziekenhuis worden opgenomen. Hij krijgt dan een infuus
om het verloren gegane bloed aan te vullen. Meestal zal zo spoedig mogelijk
daarop een endoscopie worden verricht, om te onderzoeken wat de oorzaak van de
bloeding is. Bij dit onderzoek wordt een buigzame buis via de mond in de slokdarm en
de twaalfvingerige darm van de patiënt gebracht. Deze buis is ongeveer anderhalve
centimeter in doorsnede en bevat een kijkertje en een lampje. Op een videoschermpje
kan de arts de binnenkant van de maag en darm bekijken en de oorzaak van de bloeding
opsporen en eventueel behandelen door de bloeding te stoppen via het (lokaal) inspuiten
van vaatvernauwende middelen.
In eerste instantie zal worden geprobeerd de bloeding met behulp
van medicijnen in toom te houden. Indien de bloeding aanwezig blijft,
is een operatie of een endoscopie meestal noodzakelijk.
Terug naar maagziekten
Terug naar de maag
Terug naar menu