|
|
 pijpenmakerij
Carpe Lunam
| Pijppraat 2017 | Terug naar Wegwijs van Carpe Lunam | index Archief | |
|
|
pijpenmakerij
Carpe Lunam
| Pijppraat 2017 | Terug naar Wegwijs van Carpe Lunam | index Archief | |
| zaterdag 30 december 2017  |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 16 uur:Een smerige koude wind zou niet veel toeristen naar Gouda lokken. Net als vorige week zou het een rustige middag worden en met gids Wil is dat geen probleem; we kunnen gezellig met elkaar heel wat af keuvelen. Het pakte heel anders uit: twee Kroatiërs, vier Nieuw-Zeelanders, zes Amerikanen, een Pool, twee Brazilianen, twee Luxemburgers,  vier
Indiërs,vier Zwitsers, een Taiwanees en negentien Nederlanders gaven ons handen vol werk. Een klein jong ontsnapte aan de aandacht van zijn ouders en beklom als een razende de trap naar de vide. Toen hij bijna bovenaan was, kreeg hij kennelijk hoogtevrees en begon te schreeuwen. Zijn oma was het eerste bij hem, maar zag het ook niet zitten om de steile trap hoger te beklimmen. Nadat oma moed had gevat om nog een treetje hoger te gaan, belandde hij veilig in haar armen. Zo heeft elk wat wils in het Kaas- en Ambachtenmuseum. |
| zaterdag 23 december 2017 |
 De Waag, donderdag van 11 tot 15 uur: De ijsbaan was al in gebruik toen ik bij de Waag aankwam. Vorige jaren was hij aangelegd tussen het stadhuis en de Waag, maar nu is hij rond het stadhuis opgebouwd en kan men rondjes rijden zoals op een echte schaatsbaan. Twee avonden is het toegestaan om op noren te rijden, maar snelheid zal er niet gemaakt kunnen worden. Op mijn gemak heb ik het hele spul kunnen bekijken, want in de Waag kwamen slechts twee Russen opdagen. Zij bekeken nauwelijks mijn werktafel en een pijp voor hen maken hoefde al helemaal niet. Gids Wil wist nog wel een wit voetje bij ze te halen door ze een stukje kaas aan te reiken. |
| zaterdag 16 december 2017 |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur:Het leek helemaal niets te worden; koud en regenachtig. Daarom maakte ik alvast een foto van mijn lege theater. Dat had ik niet hoeven doen, want vier Nederlanders en twee Zuid-Afrikanen kwamen een kijkje nemen. Onder de Nederlanders twee jongens van een Middelbare school in Gouda die een werkopdracht hadden een filmpje te maken over een oud gebouw in Gouda. Het verleden en het huidig gebruik moest aan de orde komen. Zij hadden de Waag uitgekozen. Gids Anja deed het verleden en de hedendaagse activiteiten in het museum, terwijl ik wat vertelde over het pijpenmaken. De twee andere Nederlanders waren een echtpaar uit het oosten van Groningen. Zij waren drie dagen in Gouda en deze donderdag was hun laatste dag. Zij hoorden pas bij aankomst dat vrijdag de interessantste dag was namelijk kaarsjesavond met ook overdag een hoop vertier. Het werd met hen toch nog gezellig toen ik Ede Staal met zijn liedjes t Het nog nooit zo donker west en Mien toentje memoreerde. Verhalen over de bekendste schaatstochten in Groningen t.w. de Noorder Rondritten en de Oldambtritten gingen er ook in als Goudse stroopwafels. Én thuis kunnen zij vertellen in Gouda wat Grunnings te hebben opgestoken: batten (= klunen). |
| zaterdag 9 december 2017 |
 Ambachtelijk
Gouda, zaterdag van 11.00 tot 14.00 uurEen oude dame vierde haar tachtigste verjaardag bij Ambachtelijk Gouda. Zij bracht maar liefst tegen de vijftig familieleden mee. Een club van luitjes van allerlei leeftijden zoals leeftijdgenoten, haar kinderen, kleinkinderen en misschien wel achterkleinkinderen. De jongens van Ambachtelijk Gouda hadden de stroopwafelbakker, de plateelschilder en in mijn persoon de pijpenmaker opgetrommeld en verzorgden zelf de kaasmaker, de kaarsenmaker en de bierbrouwer. Terwijl het buiten pijpenkoppen hagelde, was het binnen een gezellige boel. Na binnenkomst kregen de gasten koffie met gebak en daarna werden de oude ambachten bekeken. Toen de lunch voor hen werd opgediend pakte ik m'n spullen in, lepelde nog twee kommen soep naar binnen en hield het voor gezien. |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur:Het was tegen de wind in boksen om bij de Waag te komen en er was vanaf twee uur nog meer regen en storm voorspeld. Mijn parkeerplekje was nog vrij, dus dat viel weer mee. In de winkel waren geen klanten te bekennen en op de Markt was het zeer rustig of liever gezegd er was nauwelijks een hond te bekennen. In het museum bleef het tot halfeen stil en toen pas druppelde een enkeling binnen: twee Nederlanders, een Mexicaanse en een Japanner.  De jonge Mexicaanse reisde op haar eentje door heel Europa. Toch wel dapper, maar als het mijn dochter was, zou ik me wel zorgen maken. De Japanner was zeer geïnteresseerd en moest het naadje van de kous weten. Toen ik hem de foto liet zien van een schilderij van Jan Steen, waarop een man te zien is die een jongetje het pijproken leert, riep hij gelijk uit: ~ Dat schilderij heb ik gisteren in het Mauritshuis in Den Haag gezien. De pijprookles was hem echter niet opgevallen. ~ Altijd naar kleipijpen zoeken op Hollandse schilderijen, was mijn advies. |
|
| zaterdag 2 december 2017 |
De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur: Eigenlijk had ik m'n handschoenen aan moeten trekken, want het was tamelijk fris. Het advies van mijn vrouw om mijn schipperstrui aan te doen, had ik in de wind geslagen. Terecht, want in de Waag was het lekker warm. Veel bezoekers kwamen er niet opdraven: drie Nederlanders, twee Engelsen en een Italiaan. Veel tijd dus om gezellig met gids Wil te ouwehoeren en onze gasten wat amusement aan te bieden. Dat laatste werd zeer gewaardeerd en bij hun vertrek werden volop handen geschud. |
| zaterdag 25 november 2017 |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur:Tegen de wind in was het flink optornen om bij de Waag te komen. Met wat mazzel kwam ik droog aan, want later heeft het even nog aardig geplensd. Er kwam nog wat volk buurten: zes Nederlanders en drie Amerikaansen. Onder de Nederlanders een boerenechtpaar uit de buurt van Hazerswoude. Hij raapte op z'n land regelmatig oude pijpenkoppen en zijn vrouw bewaarde ze in een glazen vaas. Hen kon ik nog wat bijlichten over pijpenmerkjes en hoe de leeftijd van de gevonden koppen te bepalen.  Hij ontdekte bij ons nog een van zijn gereedschappen: de disteltrekker. Boerenjongens die van school thuis kwamen werden vaak direct met dat apparaat de wei ingestuurd om distels te trekken. Distels waren knap vervelend voor zowel mens als dier. Er bestond zelfs een distelwet die verordonneerde op straffe van boetes distels uit tuin en land te verwijderen. Aan 't eind van de vorige eeuw zou deze wet zijn ingetrokken op aandringen van natuurorganisaties. Aantasting van de biodiversiteit. Niet alle boeren waren daar vrolijk van geworden. Als verrassing had het echtpaar twee boterkarnen in de aanbieding voor het kaasmuseum. De prijs viel mee: gratis mits het inderdaad tentoongesteld zou worden. De manager van de Waag hapte graag toe, omdat het op de foto heel aparte werktuigen waren. Zij gaat ze dus ophalen. Een vliegende vogel vangt altijd wat; dit keer mooie verhalen en leuke spullen. |
| zaterdag 18 november 2017 |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur:Somber weertje, zo nu en dan wat miezerregen. Gids Wil had geen hoge verwachtingen over het bezoek van deze dag. 't Viel mee: |
| zaterdag 11 november 2017 |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur:Het was wel heel erg rustig: twee Belgen, drie Nederlanders. Het Belgische en het Nederlandse echtpaar waren zeer geïnteresseerd en dat betekende dat zowel gids Wil als ik met veel lol onze praatjes kwijt konden. De derde Nederlander was een medewerkster van het project Gouda 750 jaar. Dat moet in 2022 natuurlijk groots gevierd worden, vandaar dat nu reeds allerlei activiteiten zoals de website 'Goudse geheimen' is opgestart, waarop Gouwenaren iets bijzonders over Gouda kunnen vertellen. Zij kwam speciaal voor het vroegere fenomeen 'Pijpjes halen op de schaats', waarover ik altijd in mijn pijpenshowtje vertel. Zelf opperde ik dat wellicht de inslagen van brisantgranaten in de overkapping van het perron op het station tijdens de tweede wereldoorlog ook nog wel aardig was om te memoreren, mede omdat veel Gouwenaren daarvan niet op de hoogte zijn. Gids Wil moest bekennen dat hij daar ook nooit over gehoord had. Kortom, ik moet aan de slag om een stukje te schrijven onder de titel 'Zoek de inslagen'. Mooi me zelf in het pak genaaid met een klusje; was ik eigenlijk niet van plan. |
| zaterdag 4 november 2017 |
 De
Waag, donderdag van 11 tot 15 uur:Andere dag, andere tijd en brood meenemen; dat is weer even wennen. Wel nu met een muziekje erbij geproduceerd door een draaiorgel. Kalmpjes aan met bezoekers: drie Amerikanen, twee Engelsen en elf Fransen. De Fransen spraken geen woord buiten de deur, maar gids Wil was niet te beroerd om mijn gebrek aan Franse spreekvaardigheid te compenseren.  Begin vorige eeuw maakten Goudse pijpenmakers waaronder Goedewaagen van klei lookalikes van de in zwang gekomen houten pijp. Aanvankelijk werd de gemaakte kleipijp voorzien van een bruin verfje voor de ketel en een zwart lakje voor de steel. Later werd alleen de kop van klei gemaakt en daarop werd een bakelieten steel geplaatst. Deze hier maakte ik volgens het eerste concept. Een ander model kreeg ook deze behandeling en kreeg een plekje in de winkel van de Waag. Binnen een uur ging die over de toonbank. |
| zaterdag 28 oktober 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Een gezelschap van zo'n 30 Amerikanen zou om één uur de Waag komen bezoeken. Reden voor mij om een half uur eerder te beginnen, zodat mijn werktafel op tijd kant en klaar was. Nou het waren er geen dertig, maar hoogstens een stuk of twintig. Na het praatje over het reliëf door gids Heyme, gingen de yankees naar de tweede etage voor de video over kaasmaken. Na een paar minuten kwamen er al een stel naar beneden stommelen. Nee in pijpenmaken hadden ze geen interesse. Hun gids vertrouwde me toe dat het een eigenaardig groep was; verzot op winkelen en eten en dat de anderen die nog bij de video zaten, iets zouden aanhoren over kleipijpen lag niet in de lijn der verwachting. Dat bleek juist; na de video verliet de hele groep ijlings het pand om zich in de winkelstraten te vermaken. Gelukkig kwam nog best wat ander volk bij mij buurten: zes Nederlanders, een Canadees, vier Spaansen, twee Engelsen, een Française en acht Duitsers. Vanaf 1 november gaat het winterrooster met beperkte openingstijden bij de Waag in. Ik ga dan mijn kunstje op donderdag vertonen van 11.00 tot 15.00 uur. Weer eens wat anders. |
| zaterdag 21 oktober 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Na de roet- en aswolken van de bosbranden in Portugal van dinsdag scheen de zon weer volop. In de winkel van de Waag was het rustig; men bleef liever lekker in het zonnetje lopen of op een terras zitten aan de markt. In het museum ging het wel: negen Nederlanders, twee Engelsen wonend in Vietnam en twee Nieuw-Zeelanders.  Eigenlijk had ik meer grootouders met hun kleinkinderen verwacht vanwege de herfstvakantie. Die hadden kennelijk het motto 'Binnen zitten kunnen we nog de hele winter'. De gids nam om vier uur de benen en ik heb nog even gewacht met het inpakken van m'n bullen. Om half vijf nam ik de kuierlatten om op m'n gemak naar huis te peddelen. |
Mazzel Het artikel in deGouda nr 37 is terug te vinden door hierop te clicken. Daarna om hier terug te keren 
linksboven.Toch wel een beetje mazzel dat ik buiten schot bleef. Ook ik kan absoluut niet tippen aan de vakbekwaamheid die Steef van Loon als pijpenmaker tentoonspreidde. Jammer dat hij dit niet meer laat zien, misschien kan iemand hem overhalen regelmatig eens te showen hoe zo'n lange Gouwenaar wordt gemaakt. Mij lukte het niet hem daartoe te bewegen. |
|
| zaterdag 14 oktober 2017 |
 Goudse
stadhuis, zaterdagmiddag:Onder het motto Waar rook is, is vuur uit Erasmus' Lof der Zotheid demonstreerde ik op uitnodiging van Ambachtelijk Gouda het pijpenmaken in het stadhuis. Het hele gedoe van optochten in middeleeuwse kleding en met doedelzakmuziek is ter ere van Erasmus die hier nog gestudeerd heeft. Bij aankomst lag de kleding voor Tinus, de plateelschilder, en mij reeds klaar. Veel te mooi eigenlijk voor een gewone pijpenmaker. Daarom geen verkleedpartij voor mij en bovendien kan ik aan mijn eigen plunje ongegeneerd mijn vette en met klei besmeurde handen afvegen. Werkt wel zo gemakkelijk. Aan belangstelling geen gebrek op deze Zotte Zaterdag; van half twee tot half vijf bijna voortdurend publiek voor de werktafel van Tinus en mij. Om vijf uur verliet ik volkomen uitgeluld het stadhuis met een doos exquise bonbons. |
| zaterdag 7 oktober 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Er is nog steeds wat aanloop: een Japanse, een Taiwanese, zeven Nederlanders. Deze keken in ieder geval naar mijn showtje. Er liepen zoals altijd meer figuren rond, maar sommigen hadden alleen belangstelling voor het praatje over het gebouw van de gids en de video over kaas. Er zijn ook lieden die wat rondkijken en 'm dan snel weer peren. Het kan natuurlijk zijn dat ze denken ~ Potdorie, die lui moeten we extra betalen. Aan het eind van mijn verhaal bied ik altijd een oude pijpenkop aan als aandenken. Er zijn gasten die even twijfelen, maar als ik ze gerust stel met de woorden 'Gratis souvenir' tasten ze toch toe. Zij waren dan toch kennelijk bang dat ik ze een paar euro vraag, nadat ze er eentje hebben gepakt. Overigens was er eens een wat oudere man die beleefd antwoordde met de woorden ~ Nee dank je, ik heb al een ouwe kop. |
| zaterdag 30 september 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Op weg naar de Waag was het nog enigszins mistig en fris, maar nog geen uur later brak het zonnetje flink door en werd het aangenaam. De terrassen op de markt waren gezellig bezet. Over het bezoek geen klachten: twee Belgen, twee Engelsen, twee Duitsers, een Indiër, twee Russen, vier Brazilianen en tien Nederlanders.  Sir
John French waarover ik in Pijppraat van 25 augustus j.l. schreef, moet
wel een indrukwekkend figuur zijn geweest in Engeland. Vandaag weer een
Brit die alles van hem wist; hij had zelfs het huis van de generaal
bezocht.De vader van het Braziliaanse gezin had flink de smaak van de pijpen te pakken. Na mijn showtje zocht hij een pijpenkop met een merkje uit en moest natuurlijk de maker opzoeken. Het was er een uit de achttiende eeuw en kreeg er eentje uit de zeventiende bij. Wel twee keer moest hij van mij bevestigd krijgen dat ze echt uit die tijd waren. Vrolijk vertrok hij en kwam even later terug rennen om nog een foto van mij te maken met een Jan Steen pijp in mijn hand. Zelfs met oude pijpenkoppen kun je mensen blij maken. |
| zaterdag 23 september 2017 |
De
Waag, woensdagmiddag: Geloei
van sirenes, bonkende muziek, gegil en geschreeuw: de kermis. Met de
ramen dicht was het binnen nog wel te harden.Kalmpjes met het bezoek: vijf Duitsers, vijf Nederlanders, twee Schotten en even twee Poolsen.  Omdat
zij op mijn webstek hadden gezien dat ik alleen op woensdag
demonstraties gaf, waren twee Duitsers vanuit Duitsland rechtstreeks
naar de Waag gekomen Uiteraard moesten zij het naadje van de pijp
weten. Heel gezellig dus. De twee Poolsen daarentegen bleven bij mij
kijken totdat de rest van hun gezelschap naar de tweede etage ging om de
video over het kaasmaken te bekijken. Tja, ook interessant. |
| zaterdag 16 september 2017 |
 Ambachtelijk
Gouda, zaterdag:Hiernaast de bruikbare restanten van de demonstratie voor een gezelschap van zo'n veertig personen. Ze moeten nog drogen, wat worden bijgewerkt en zijn dan gereed voor de oven. De jongens van Ambachtelijk Gouda hadden mij uitgenodigd hun pijpenmakerij te bemannen. Altijd gezellig en dit gezelschap was in feeststemming, want hun gastheer was jarig. Zijn gasten gingen eerst aan de koffie met gebak, daarna de verschillende huisjes van de oude ambachten bewonderen om vervolgens van een rijkelijke lunch te genieten. Er wordt wat afgevreten vandaag de dag. |
 De
Waag, woensdagmiddag:Code rood voor Zeeland, Noord- en Zuid-Holland en de eilanden vanwege storm. Aanvankelijk twijfelde ik om op pad te gaan, maar tegen elfen werd het code oranje en heb ik mijn werkplunje maar aangetrokken en ben op de fiets gesprongen. Niet voor niets, want negen Nederlanders, een Nieuw-Zeelander, een Duitse, twee Serviërs en twee Schotten maakten hun opwachting. Op de markt was het stil: de curiosamarkt was afgelast. Storm met windstoten zouden vermakelijke taferelen opleveren, maar daar zitten de kraamhouders ook niet op te wachten. |
|
| zaterdag 9 september 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:De curiosamarkt was weer paraat nadat de kooplieden vorige week verstek hadden laten gaan. Wel niet op volle sterkte, maar zo veel publiek viel er ook niet te verwachten; vakanties voorbij en niet zo lekker weer. De pijpenverzamelaar kwam in ieder geval bij één kraam ook nog aan zijn trekken. Ook in de Waag was het rustig: een Amerikaan, twee Brazilianen, vier Nederlanders. 
De matige opkomst kwam goed uit, want de pijpenmakerij kreeg bezoek van een journalist van een plaatselijk weekblad en een fotografe die een studieopdracht had om aan een bepaalde kwalificatie te voldoen. De journalist moest een artikel schrijven over 400 jaar Goudse pijpen maken en wilde mij daarover interviewen. De opdracht van de fotografe was om een sociale fotoserie te maken. Zij had daar terecht het pijpenmaken voor uitgekozen. De sociale, vrolijke, interessante aspecten van het pijpenmaken kwamen met deze jongelui ruimschoots aan de orde. Er werd zelfs een belletje geblazen. |
| zaterdag 2 september 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Doelloos zwierven wat toeristen over de Markt; de kraamhouders hadden de curiosamarkt afgelast vanwege het verwachte slechte weer. 't Viel wel mee, want ik bereikte zonder regenzeiltje droog de Waag. Welkom aan mijn werktafel mocht ik heten: vier Nederlanders, vier Italianen, vier Tsjechen,  twee
Engelsen,vijf Duitsers. Eén van de Duitsers was een secure kerel. Toen de pijp klaar was, was hij niet te beroerd om me triomfantelijk op een kleine oneffenheid te wijzen. Even was ik van plan om te vertellen dat ik een aanhanger was van de imperfectie, maar ik wist niet wat aanhanger in het Duits was. Met m'n vinger wat spuug uit m'n mond gehaald en daarmee over het plekje gestreken. ~ Zufrieden? Hij kon ermee leven. |
| zaterdag 26 augustus 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:~ Sir John French, zei een Engelsman onmiddellijk toen ik de pijp rechts liet zien met de aankondiging dat deze pijp gemaakt was ter ere van de hoogste commandant van de geallieerde troepen in de eerste wereldoorlog. Zo sterk had ik het nog niet meegemaakt. Hij bleek historicus te zijn, vandaar. In Pijppraat van 5 mei 2012 vertelde ik over deze pijp: zie http://home.hccnet.nl/dj.van.maanen/pijppraat2012/
|
| zaterdag 19 augustus 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Voor mijn werktafel zat al een gezin met twee jonge kinderen te wachten. Eerst maar de beker met zeepsop met twee pijpen voor hun neus gezet, zodat ze konden bellen blazen en ik rustig m'n spullen op tafel kon installeren. Er kwamen: vier Duitsers, vier Israëli, drie Amerikanen, een Ier, vier Nederlanders, 
vier Fransen envijf Italianen. Onder hen drie studenten van de Universiteit van Belfast. Met een van hen bleek ik bevriend te zijn via Facebook, dus dat werd handje schudden. Gelukkig was er ruimte om hen een Vip-behandeling te geven en dat werd gezellig. Natuurlijk moest er met de mannen een foto gemaakt worden om op Facebook de achterban te verwittigen dat zij bij de stadspijpenmaker in Gouda waren. |
| zaterdag 12 augustus 2017 |
De
Waag, woensdagmiddag:
|
| zaterdag 5 augustus 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Gezapige drukte op de curiosamarkt en hele kalme handel volgens gids Wil. Hij staat daar bijna elke week met een kraam om zijn in de loop van zo'n vijftig jaar met passie verzamelde bullen aan de man te brengen. ~ De toeristen die hier arriveren, maken eerst zonder iets te kopen een rondje langs alle kramen. Gaan vervolgens een poos op een terras zitten met een drankje om daarna nog een rondje te maken en te verdwijnen zonder enige aankoop, vertelde Wil. Hij had nog wel een oude prent aan een paar Russen verkocht. 
In het theater van de pijpenmaker een goede bezetting:een Canadese, dertien Fransen, tien Nederlanders, zeven Chinezen uit Hongkong en een Amerikaan. Fransen krijgen bij mij meestal een verkort showtje vanwege mijn ontoereikende Franse vocabulaire, maar deze hadden mazzel. Gids Heyme droeg mijn normale verhaal in perfect Frans voor. Hij heeft mij dat zoveel keer horen debiteren dat hij dat ook uit zijn hoofd kent. Een perfect staaltje van duo-presentatie: Heyme praten en ik maken. |
| zaterdag 29 juli 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Het wordt steeds lastiger om m'n fiets bij de Waag kwijt te raken. Deze keer stond alles tegen het gebouw vol en moest 'm een eind verderop stallen. Ik krijg de indruk dat er een stel oude rammelkasten tegen de Waag staan die als langparkeerders kunnen worden gekwalificeerd. Volgende week zal ik er wel een paar een eind van de Waag weg zetten. Wel snel natuurlijk want als er een lokfiets van de politie tussen zit, wordt dat ook weer een onverkwikkelijke situatie. Op de curiosamarkt was het gezellig druk. Over het weer hadden toeristen en kraamhouders niets te klagen; zonnetje en een behaaglijke temperatuur. In de Waag lekker wat aanloop: twintig Nederlanders, drie Duitsers en vijf Koeweiters.  Toen ik de lui uit Koeweit vroeg waar zij vandaan kwamen, verstond ik Quit. Later het nog eens aan een van die gasten gevraagd en weer Quit. Het heeft even geduurd voor ik op Koeweit kwam. Bij de Nederlanders was een groepje van negen personen die een dagje uit waren. Dat werd een lollige boel met veel vragen en een mooie kans om allerlei lulverhalen op te hangen. De slotvraag van een van hen was: ~ Als je een pijp opsteekt, komt de tabak altijd iets omhoog. Hoe komt dat? In het verre verleden had ik 'm meer gehoord, maar wist het antwoord niet meer en zei maar zoiets van de tabak wil de roker begroeten. ~ Nee, zei de vragensteller, de tabak wil zien wat voor sul er aan de andere kant van de pijp zit. |
| zaterdag 22 juli 2017 |
De
Waag, woensdagmiddag: Voor
de namiddag was code oranje afgegeven vanwege een naderend
onweerscomplex. Daarom was ik om twaalf uur al present om tijdig voor de
buien om vier uur af te kunnen nokken en misschien nog net droog thuis
te komen. Het bleek mee te vallen. Tegen drieën was er even een stevige
bui met bliksem en windstoten en dat was het.In de Waag was het bloedheet en na het gereedzetten van mijn spullen waren ferme zweetplekken aan de voorkant van mijn overhemd zichtbaar. 
Op bezoek bij het pijpenmaken kwamen:4 Fransen en 15 Nederlanders. Na de bui ben ik nog even de Curiosamarkt opgelopen om een luchtje te scheppen. Daar kwam ik nog een aardig pijpenrekje tegen die ik voor dertig euro inclusief de pijpen mijn eigendom mocht noemen. Jammer voor de kraamhouder, maar ik kom al om in dat soort parafernalia. |
| zaterdag 15 juli 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:In de stromende regen fietste ik naar de Waag. Terwijl ik daar mijn tas van de fiets los prutste, veranderde de waterstroom in wat gedruppel. Een uur later was de markt inmiddels droog gewaaid. Er waren weinig kramers op komen dagen en die nog aanwezig waren, gingen hun spullen inpakken. Op de eerste etage van de Waag zaten al mensen op me te wachten en na het uitstallen van m'n spullen kon ik gelijk aan de bak.
|
| zaterdag 8 juli 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Het was wel mooi weer, maar niet met zo'n mooie blauwe lucht als hier op de foto. Warm was het wel en zeker op de eerste etage waar ik huis. Bij het klaar zetten van m'n spullen brak het zweet me uit. De cameravrouw die vorige week vrijdag bij Ambachtelijk Gouda m'n kunstje filmde zat al op mij te wachten. Zij wilde nog wat aanvullende opnamen maken met publiek erbij. Dat kon, want er kwamen zeven Nederlanders, drie Engelsen, drie Spanjaarden, drie Amerikanen en twee Indiërs. Zo'n promotiefilmpje over Gouda duurt hoogstens een minuut of vijf en mijn bijdrage zal hoogstens een flits zijn van een paar seconden. Voor de zekerheid heb ik het visitekaartje van Carpe Lunam aan haar gegeven, zodat mijn pijpenmakerij kan worden vermeld in de aftiteling. Dat mag ik dan hopen. |
| zaterdag 1 juli 2017 |
 Ambachtelijk
Gouda, vrijdag van 13.30 tot 16.00 uur:De jongens van Ambachtelijk Gouda hadden mijn hulp ingeroepen om de pijpenmakerij te bemannen. Een filmploeg kwam namelijk bij hun opnames maken voor een promotiefilm voor de gemeente Gouda. De filmploeg bestond slechts uit een vrouw, maar zij wist wel van wanten. Net als bij de plateelschilder, de stroopwafelbakker en de anderen ambachten liet zij mij eerst vertellen wat ik precies ging doen, maakte vervolgens een plan de campagne voor de cameraopstelling en hakte mijn voorstelling in partjes in. Geluid hoefde ik niet te maken, want een later toegevoegd leuk muziekje zou de zaak opvrolijken. Ging het mis dan was het geen probleem, want dan begonnen we dat onderdeel gewoon opnieuw. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat er daarna nog wat bezoekers kwamen, heb ik voor die lui ook nog maar een kleipijpje gemaakt. |
 De
Waag, woensdagmiddag:Met een aangename temperatuur reed ik in mijn bloesje naar de Waag, maar amper binnen begon het te regenen. Over bezoek hoefde ik niet ongerust te zijn; op de rol stond een gezelschap van meer dan twintig personen. Op de curiosamarkt was het ook rustig. Een droge plek bood de Waag voor: drie Amerikanen, een Engelsman, een Hongaarse, vier Spanjaarden en 22 Nederlanders. Het gezelschap bestond uit belastingambtenaren. De stemming zat er niet echt in bij deze gasten. Weinig feedback bijvoorbeeld, terwijl bij bedrijfsuitjes vaak wat lolbroeken zich laten horen. Wellicht speelde de ambtelijke hiërarchie een rol. |
|
| zaterdag 24 juni 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Buiten volop zon en zowel buiten als binnen behoorlijk warm. Om twaalf uur was ik al present vanwege het bezoek om half een van een Israëlische groep. Zij arriveerden een dik kwartier later en na het beklimmen van de trap naar de eerste etage zakten zij vermoeid op de stoelen neer. Vermoedelijk kas kapot van de stadswandeling. Gelaten hoorde de groep het verhaal van gids Heyme aan, vertrok naar de 2e etage - zonder de mogelijkheid mijn pijpengedoe een blik waardig te keuren - om een gedateerde video over kaasmaken over zich te laten storten en stommelde oververhit een andere trap af om de zon weer op te zoeken. Wel interesse hadden: twee Amerikanen, twee Zwitsers en achttien Nederlanders. Onder de Nederlanders was een gezelschap van zeventien personen van een bedrijf uit de omgeving van Gouda. De performance van gids Loek en mij werd met een applaus beloond. |
| zaterdag 17 juni 2017 |
De
Waag, woensdagmiddag: De
curiosamarkt was weer op volle sterkte aanwezig. De vorige week werd het
nog afgelast vanwege de weersomstandigheden. Nu hadden de kraamhouders
niets te klagen over het weer; zon, warm en maar een beetje wind.Als er deze markt is, pikken we in de Waag altijd wel een graantje mee. Het aantal bezoekers viel inderdaad niet tegen: acht Nederlanders, twee Fransen, twee Amerikanen, drie Letten en vier Maleisiërs. Onder de bezoekers was een vrouw die
zeer argwanend was. Zeker twee keer vroeg zij zich hardop af: |
| zaterdag 10 juni 2017 |
Het
Huis van de Stad, zaterdag 10.00-14.00 uur: Stichting
Goudse Pijp nodigde mij uit om in het nieuwe gemeentehuis kleipijpen te
maken. Er was daar een open dag voor de bewoners van Gouda; konden ze
bijvoorbeeld onder andere naar de tiende etage om de stad van daaruit te
bekijken. Allerlei organisaties mochten bovendien kond doen van hun
activiteiten.
Op de eerste etage was voor mij een
kraam geplaatst om te laten zien hoe een Goudse pijp wordt gemaakt. Dat
was een gezellig plekje en ik kreeg veel aanloop. Veel mensen willen
zelf ook een verhaal kwijt. Dat gaat dan over gevonden pijpenkoppen,
bellen blazen met een pijp, artrose in de polsen tot het overlijden van
een echtgenoot tijdens de vakantie. |
 De
Waag, woensdagmiddag:'t Was geen dag om een leuke stad te bekijken: knap fris en een flinke wind. De curiosamarkt was om die reden al afgelast. Uit het raam van de Waag was de slechte opkomst van toeristen te zien; de markt was bijna geheel verlaten. In de Waag hadden we toch niet te klagen over bezoek: drie Brazilianen, zeven Nederlanders, zeven Amerikanen, een Portugees en vijf Polen. De Polen waren flitstoeristen. Snel wat foto's nemen van de pijpen, vragen waarvan de pijpen waren gemaakt, hup de trap op naar het kaasgedeelte, daar een rondje gemaakt en wegwezen. Tja als je veel wil zien, moet je haast maken. |
|
| zaterdag 3 juni 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Op m'n gemak kon ik al mijn spulletjes uitstallen, want er was volgens gids Heyme sinds twaalf uur nog geen bezoeker geweest. Dus ook geen volk dat op mij zat te wachten. Na een uurtje kwam er eindelijk een ouder echtpaar opdagen. Zij kwamen uit Willemsoord en hadden besloten om van hun dagje NS-vrijreizen een tochtje naar Rotterdam te maken. Toen zij in de trein hoorden dat de trein in Gouda stopte, besloten zij om toch maar een dagje Gouda te doen. Goede beslissing, want de rest van de middag kwam er geen hond opdagen. Op de markt een pijpje rokend zag ik een gezelschap op de fiets voor de Waag stoppen en de Waag binnengaan. Snel een fotootje gemaakt van de fietsen met hun gele tassen en mij naar binnen gespoed. Helaas voor gids Heyme en mij kwamen de Engelse jongeren slechts souvenirs kopen. Zo bleef de teller op twee hangen. |
Ambachtelijk
Gouda, dinsdag van 11.00 tot 14.00 uur: Op verzoek van Ambachtelijk Gouda trad ik in hun pijpenmakerij op als ambachtsman. Zij kregen bezoek van een bus vol met Zeeuwen en gunden hun bezoekers mijn showtje. Natuurlijk vond ik het ook leuk om te doen en het bleek reuze gezellig. Het was voornamelijk een ouder publiek en een gedeelte bleef lekker in de kantine zitten om met een kop koffie wat te ouwehoeren. De rest stroopte de verschillende ambachtshuisjes af zoals de bierbrouwerij, de stroopwafelbakkerij, de plateelschilder, de pijpen-, de kaas- en kaarsmakerij. Dit maal stal de plateelschilder de show; terecht want hij maakt de prachtigste borden en tegels. |
|
| zaterdag 27 mei 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Daar stonden ze dan op het bordes van het stadhuis: Chinezen uit Chongzuo City. Later kwamen ze in de Waag kijken met de twee wethouders en hun hofhouding. De video over het kaasmaken werd ingeruild voor het maken van een kleipijp en zo kwam ik dus ook nog aan de bak. Voor de werktafel: zeven Chinezen, vijf Nederlanders, drie Mexicanen, twee Hongaren, een Roemeniër. Twee Mexicaansen keken even naar de spullen op m'n werktafel en peerden 'm. |
| zaterdag 20 mei 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:De zon blakerde de markt en de temperatuur steeg tot rond de dertig graden Celsius. De ouderen hadden hun hangplek voor de Waag verlaten en de schaduw van een boom opgezocht. Behalve een man op een scooter; ~ Daar heb ik geen moeite mee, m'n hele leven buiten gewerkt, vertelde hij me. Bij mij kwamen op bezoek: twee Fransen, twee Canadezen, twee Argentijnen, een Italiaan en twee Nederlanders. De Italiaan was bezeten van de oude pijpenkoppen in de houten bak op m'n werktafel. Hij vond er uiteindelijk een gemaakt halverwege de 18e eeuw gemerkt met een wipmolentje en een met een vogeltje dat niet in het merkenboek stond. Verbaasd dat hij ze beide mocht meenemen, nam hij vrolijk afscheid. |
| zaterdag 13 mei 2017 |
 Ambachtelijk
Gouda, woensdag:Niet aan 't pijpenmaken in de Waag, maar voor de verandering in de pijpenmakerij van Ambachtelijk Gouda. Dat kwam zo: RTV Gouwestad benaderde
mij via e-mail voor een interview over GOUDA 400 JAAR PIJPENSTAD. Omdat
de broers René en Eric Boot van Ambachtelijk Gouda inmiddels een
herdenkingspijp voor dit kroonjaar hadden ontwikkeld en ook het Jan
Steenpijpje in productie hadden genomen, leek het mij leuker het gesprek
daar plaats te laten vinden. Dat vonden de mensen van de televisie ook
een prima idee. |
| zaterdag 6 mei 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Het leek lekker weer, maar onderweg naar de Waag stond er een guur windje. Met m'n trui en m'n winterjack aan had ik de juiste outfit gekozen. Op de markt was haast geen hond te bekennen. Desondanks verschenen voor m'n werktafel in de loop van de middag: tien Nederlanders, twee Russen, twee Fransen en een Amerikaanse. Dan nog even de leukste reacties op de artikelen in de Goudse Post en het Algemeen Dagblad over GOUDA 400 JAAR PIJPENSTAD:
|
| zaterdag 29 april 2017 |
De
Waag, woensdagmiddag: Het Algemeen Dagblad lag al opengeslagen op mijn werktafel. Precies op de pagina waar het interview met mij over Gouda 400 jaar Pijpenstad was gepubliceerd. Dat had gids Heyme als welkomstverrassing verzorgd. 's Morgens in het zwembad nog voor ik erin gedoken was, werd mij al toegeroepen dat ik er weer mooi opstond. Iemand had het artikel nog niet gelezen, maar zou de krant bij thuiskomst onmiddellijk in de kattenbak stoppen. Hier is het in ieder geval nog te lezen door op het plaatje rechts te klikken. Aan bezoekers geen gebrek: twee Canadezen, acht Nederlanders, 27 Amerikanen van de Stanford Universiteit in Californië. De Canadezen verwelkomde ik met: ~ Canadezen hebben een bijzondere plaats in de harten van Nederlanders; zij hebben ons bevrijd in de tweede wereldoorlog. Niet te geloven; zij hadden een paar dagen eerder het graf in Woensel bezocht van een neef die op twintigjarige leeftijd in Nederland was gesneuveld. |
| zaterdag 22 april 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Naar buiten kijkend leek het prachtig lenteweer, maar als je je neus buiten de deur stak, was het behoorlijk fris. Net als Pasen aan het begin van deze week. Bij de weerberichten werd telkens vermeld dat het kouder was dan met afgelopen kerstdagen. Op de toeristen heeft dat geen effect: negen Nederlanders, vier Fransen, twee Engelsen, twee Amerikanen, een Spaanse, een Zwitserse en vier Polen kwamen bij mij kijken.
|
| zaterdag 15 april 2017 |
 De
Waag, woensdagmiddag:Op de markt was het erg stil. Geen wonder, want het was ook nog behoorlijk koud. Dat vond ik althans terwijl ik naar de Waag fietste. Geen enkele Nederlander liet zich bij mijn werktafel zien, maar wel: twee Belgen, zes Engelsen, twee Oostenrijkers, twee Fransen, twee Noren en twee Polen die in Noorwegen woonden. Overigens had gids Heyme al wat klanten gehad voordat ik arriveerde. Het Noorse echtpaar was redelijk afstandelijk, maar toen ik over schaatsen begon ontdooiden zij. Met de Belgen was het ouwe-jongens-krentenbrood en de jonge Polen waren enthousiast; zelfs zo dat ze een lange Goudse pijp wilde kopen. Heyme verwees ze door naar Loet van Vreumingen. |
| zaterdag 8 april 2017 |
 Wie
is Jacob?Op 25 maart maakte ik hier in Pijppraat gewag van het bezoek van het kaasboerinnetje aan de Waag. Het verslag daarvan stond deze week in de Gouda van 6 april j.l. onder de titel Wie is Jacob? geschreven door Caroline Wammes. Het artikel gaat hierbij en door het plaatje hiernaast aan te klikken wordt het min of meer leesbaar.  De
Waag, vrijdagmiddag:Om twee uur had ik afgesproken met een journalist van het Algemeen Dagblad. Tijdens een fotosessie in de Waag ongeveer veertien dagen geleden over een heel ander onderwerp had hun fotografe ook een stel foto's gemaakt van het pijpenmaken. De redactie van die krant vond die dermate interessant dat een journalist opdracht kreeg om een artikel daarover te schrijven. Hij wilde per se in de Waag afspreken om de sfeer te proeven en wilde gelijk maar eens kijken hoe een pijp werd gemaakt. Daarom had ik m'n spullen meegenomen om voor hem mijn showtje op te voeren. Tijdens het gesprek kwam een groep van zo'n tweeëntwintig Duitsers binnen. Daarom toen gelijk maar mijn riedeltje afgespeeld en kon hij gelijk de sfeer opsnuiven. Na het interview dromde onverwacht nog eens zevenenveertig Duitsers binnen en heb ik nogmaals een weliswaar verkort showtje afgedraaid. De Waag, woensdagmiddag: Voor mijn werktafel verschenen drie Braziliaansen, twee Belgen, twee Schotten, vijf Nederlanders, twee Fransen en twee Engelsen. De meisjes uit Brazilië hadden het heel snel bij mij bekeken en nokten met gids Heyme af naar de video over kaasmaken. Het Franse echtpaar sprak geen woord buiten de deur en ik bespaarde hun m'n hele verhaal door slechts een pijp te maken. Mijn Frans is namelijk helemaal niks. |
| zaterdag 1 april 2017 |
De
Waag, woensdagmiddag:
|
| zaterdag 25 maart 2017 |
 De
Waag, donderdag van 13:00 tot 17:00 uur:Wekelijks stapt het kaasboerinnetje op de Nieuwe Markt hier ter stede uit haar klompen en verlaat haar sokkel op kousenvoeten om de stad te verkennen. Deze week slenterde zij de Waag binnen en kwam in de pijpenmakerij kijken. Dat werd een gezellig boel; praten over kleipijpen en het maken daarvan. Van haar avonturen doet zij verslag in de Gouda, een regionaal weekblad voor Gouda en omstreken. Volgende week waarschijnlijk is daarin te lezen hoe het haar in de Waag beviel. Er kwamen ook nog wat toeristen: twee Kazachstanen, drie Mexicanen, en twee Nederlanders. Lage opkomst, maar eigenlijk was het zo slecht nog niet. Zeker niet als je ziet van hoever zij kwamen. |
| zaterdag 18 maart 2017 |
 Ambachtelijk
Gouda, zaterdagmiddag:~ Ik heb ook nog een gezegde: 'Liegen als een pijpenmaker', zei één van mijn toeschouwers met een glimlach. Een gezelschap van zo'n zestig personen bevolkte het gebouw van Ambachtelijk Gouda, waar een bierbrouwer, een plateelschilder, een stroopwafelbakker en ik als pijpenmaker de oude ambachten demonstreerden. Een gezellige middag, waarbij ik slechts een paar pijpen maakte, maar des te meer vragen beantwoordde die soms zijdelinks met het ambacht te maken hadden. Een korte discussie ontstond bijvoorbeeld over het gezegde 'de pijp uitgaan'. Had dat nou echt te maken met de Goudse kleipijp? We kwamen er niet helemaal uit. Voor de lol gooide ik 'het regent pijpestelen' in de ring. Die spreekt voor zichzelf meende iemand. Waarop ik mijn uitleg van de oorsprong gaf. In de negentiende eeuw namen de gegoede burgers die een schouwburg bezochten gewoon hun lange Goudse pijpen mee de zaal in om daar op hun gemak hun pijp te roken. Als over de voorstelling groot ongenoegen ontstond, braken de boze rokers hun pijp aan stukken en flikkerden de stelen richting toneel. Het regende dan pijpestelen. En toen kwam 'Liegen als een pijpenmaker' uit de bus.
|
| zaterdag 11maart 2017 |
 De
Waag, donderdag van 10:00 tot 14:00 uur:Een beetje motregen kwam op mij neer toen ik naar de Waag fietste. Mijn fiets kon ik niet op mijn plekje neerzetten, omdat stratenmakers aan de zijkant van de Waag nog bezig waren het plaveisel op te knappen. Voor de Waag was de bestrating keurig in orde; er was zelfs sprake van een simpel mozaïek. Ook in de Waag was de vloer geëgaliseerd. De entree was grondig onderhanden genomen door de glazen sluis te perfectioneren met een automatische schuifdeur. Kwamen er nog bezoekers? Vijf Nederlanders, vier Filipijnen en twee Argentijnen kwamen bij mij kijken. Dat viel weer mee. Met een zonnetje op m'n bol ging ik weer naar huis. |
| zaterdag 25 februari 2017 |
Gouda
400 jaar pijpenstad Op 7 februari begon het met mijn simpele tweet op Twitter:  Op deze webstek onder Van toen tot nu zag ik het jaartal 1617 staan; het jaar dus dat William Baernelts begon met kleipijpen maken in Gouda. Het drong tot mij door dat 2017 een kroonjaar voor de pijpenmakerij is. Gelijk maar een tweetje gepost. Een verslaggever van het Algemeen Dagblad twitterde al snel naar de burgemeester en Museum Gouda of daar nog iets aan gedaan werd. De redactrice van de Goudse Post pakte het kordater aan: zij maakte met mij voor de volgende dag een afspraak voor een interview. Dat mondde uit in een halve pagina in het blad dat deze week verscheen. Het artikel is te lezen door op onderstaand plaatje te klikken. Wat dit eventueel teweeg brengt, schrijf ik graag in deze Pijppraat.  |
| zaterdag 18 februari 2017 |
 Dick
Bruna 1927-2017Wereldberoemd werd hij met Nijntje en consorten, maar Bruna's oeuvre is veel breder. Voor de populaire detectiveserie Havank ontwierp hij het Schaduwmannetje met de altijd rokende sigaar in zijn mond. In alle boekomslagen keerde dit ventje terug. Bij de boeken over The Saint werd altijd een halo afgebeeld. Het terugkerend symbool bij de pockets van Simenon over de pijprokende commissaris Maigret werd dat een gewone rechttoe-rechtaan pijp. Van de boeken van Simenon had ik er stuk of tien op de boekenplank staan, totdat een kennis vertelde dat hij deze verzamelde en bij mij een vijftal ontdekte die hij nog niet had. 't Eind van het liedje was dat hij de hele bubs mee naar huis nam; had hij ook nog wat dubbele om te ruilen. |
| zaterdag 11 februari 2017 |
 Rookten vrouwen vroeger pijp? Die vraag wordt regelmatig tijdens mijn
pijpenshowtje in de Waag gesteld en die wordt dan met ja beantwoord. Erbij
geweest ben ik natuurlijk niet, maar op bijvoorbeeld op schilderijen van
Adriaen van Ostade en Jan Steen zien we zowel mannen als vrouwen met een
pijp in de weer. |
| zaterdag 28 januari 2017 |
 In 't voorbijzwemmen (30) Er lopen tegenwoordig meer verwarde mensen op straat dan vroeger. Dat is het thema van de praatgroep van zwemmers in het diepe. Cor wil nog wel een voorbeeld aandragen van wat hij op het busstation in Utrecht meemaakte. ~ Een man rent op elke binnenkomende bus af, kust 'm dan en stiert weer naar de volgende om die ook te kussen. Omdat het geren gevaar oplevert voor hem en de buschauffeurs last hebben van de zigzaggende chaoot, wordt de politie ingeschakeld. Tegen zijn zin in wordt hij meegenomen naar het politiebusje. Naar wat aandringen van de vriendelijke politieagenten biecht hij met een korte verklaring het volgende op: Zijn schoonmoeder is de vorige dag aangereden door een bus en hij weet niet welke bus. |
| zaterdag 7 januari 2017 |
 De
Waag, donderdag van 11:00 tot 16:00 uur:Bij een temperatuurtje van -1 graden Celsius en een strak blauwe lucht fietste ik naar de Waag. Voor de Waag werd al geschaatst en tegen ons gebouw stond het al vol met fietsen van ijsbaanbezoekers. Gelukkig kon ik mijn fiets nog ergens tussen schuiven. Zouden er nog bezoekers komen? Ja zeker. Gids Heyme was al met wat luitjes in het museum toen ik binnenkwam. Mijn score werd uiteindelijk: een Japanner, een Singaporese, twee Australiërs, drie Amerikanen, een Oekraïense, drie Russen, acht Nederlanders. Voor mij begint de grote vakantie, want het Kaas- en Ambachtenmuseum sluit dit weekend zijn poort tot begin maart. Op 9 maart ben ik waarschijnlijk weer van de partij. |
| zondag 1 januari 2017 |
Opmerkelijk
in 2016:
|
| Voor oudere PIJPPRAAT naar Archief | |
 |
|
~Waar
komen jullie vandaan?, vroeg gids Wil. Zij mompelden iets
onverstaanbaars. Wil herhaalde zijn vraag en toen kwam het:
Een
blik op mijn geklei wierpen:
~
Kijk, dat is nou onze stadspijpenmaker, zei een oma tegen haar
kleindochter. Na eerdere kwalificaties van een Amerikaanse met 'You are
a real pipe professor', van een voorbij fietsende vrouw toen ik eens de
Waag verliet met 'Dag pijpenmakertje' en van gids Heyme die me bij
bezoekers steevast aankondigt met 'onze meester pijpenmaker', vond ik
deze wel heel bijzonder. Daarom afficheer ik me voortaan maar als
stadspijpenmaker van Gouda. Een beetje status kan geen kwaad voor mijn
gehobby. 
Ondanks
het slechte weer van voor de middag kwamen toch nog wat lieden voor mijn
werktafel:
~ Is dat nu echt zo of is het gewoon een mooi verhaal?
Voor
het eerst weer dit jaar op woensdag en ik kon gelijk aan de slag. Het
museum gaat namelijk om twaalf uur al open, terwijl ik pas om één uur
mijn opwachting maak en sommige bezoekers blijven rustig even wachten om
toch het kunstje van de pijpenmaker te aanschouwen. Vanmiddag was dit
het geval.
de schilderijen van Jan Steen komen vaak rokende lieden voor met een
dergelijk pijpje. Vandaar de naam.
De
Waag, donderdag van 10:00 tot 14:00 uur:
Tv-opnamen
EO Geloof en een hoop liefde, twee uur in de weer voor nog geen
2 minuten op de televisie;