Falco's verhaal Hoofdstuk 1

Ikke Falco dusOp 3 november was het dan zover, ze kwamen me halen, en mocht ik mee in een stuk ijzer met wielen. Dat bleek een auto te zijn. ( weet ik veel).

Ik kan niet zeggen dat ik het leuk vond maar ook weer niet onaangenaam. Het rook al naar hond . Dat bleek bij thuiskomst al gelijk. Wat een stuk chagrijn was dat zeg. Ook een ander wollig ding met vier poten verscheen achter de stoel vandaan, en die ging gelijk blazen zeg, Nou bang werd ik er niet van hoor.

Ja het was al met al een enerverende dag gisteren. Vandaag kwam erHuisverkenning. weer visite, niet erg hoor ze willen met me spelen dus dat is altijd wel leuk. Van de taart kreeg ik helemaal niets. Waar dat nu voor nodig is? 

Ook werd ik iedere keer buiten gezet, ze hadden mazzel dat ik iedere keer even wat moest doen want wat moet je anders zo buiten. Het is nog fris ook.

 Ik heb al kennis gemaakt met wat de buurvrouw schijnt te zijn. Wel aardig. Ook Sandra van achter uit de straat kwam aangerend. Wel wat overdreven, maar goed ik zie er dan ook mooi uit natuurlijk. Ze heeft twee honden, maar goed dat ik even gedragen werd, wat een wildebrassen.

Vandaag smaakte het eten beter dan gisteren. Kwam zeker omdat baasje er gezellig even bij kwam zitten. Die ander hond hier in huis heet Spikey. Ze leert het wel om wat vriendelijker tegen mij te zijn, ik negeer haar gewoon. Vrouwtjes hebben dat wel eens nodig.

Ik begin al aan mijn derde dag, wat gaat dat snel. Die twee lange mensen die hier rondlopen zijn wel vroeg op, kan ik mooi SPELEN. Wauw lekker rennen. Pfff nou heb ik honger bazinnetje heeft mijn bak al vol gedaan. Lekker hoor. O o   ik moet geloof ik wBuiten! brrrr.el….ja gelukkig ze hadden het door. Ze wilden me al naar buiten laten gaan, maar ja daar heb ik nou toch een te hoge nood voor. De zwabber komt er al aan. Leuk speelgoed overigens, zo'n zwabber!

Toch ben ik wel een beetje aangeslagen. Ik ben er zelfs een beetje ziek van geworden. Nemen ze me gelijk mee naar iemand met een witte jas aan. Aardige man, maar hij kan je ook zeer doen. Gelukkig had ik steun aan Spikey. Die was ook de klos. 

Plas.jpg (84751 bytes) Blijkbaar helpen de middeltjes. Ik voel me stukken beter en heb altijd een verschrikkelijke honger. Dus zodra iemand in de keuken is ben ik er ook, je weet maar nooit. Afgepast eten krijg ik... of ze voor zichzelf dat ook doen?

Weer een nieuwe dag, weer nieuwe belevenissen. Een verre wandeling gemaakt joh. Ik kwam in een hele grote ruimte met nog meer ruimtes. Dat, werd mij uitgelegd, waren winkels. Baasje vertelde alles. Toch wel makkelijk, ik weet al veel. Zoals fietsen, kinderwagens, winkelwagentjes, kledingrekken en kinderen. Die zijn ook zo klein als ik. Als ze het maar zachtjes doen en niet aan mijn mooie oren trekken. Gelukkig gebeurde dat niet. Mijn baasjes zei dat ze rustig moesten zijn anders kon ik misschien schrikken. Nou zeg zo schrikachtig ben ik toch niet.
Bij die winkel met die lekkere kluifjes werd er aan me gevraagd hoe het ging.. Goed hoor. Nog gezelschap 's nachts. Maar ik slaap al beter, dank.

weegschaalEr lopen vlak bij mijn huis grote beesten rond, nou zo groot word ik niet eens. Baasje vertelde dat, dat paarden, waren. Gossiepiet ik werd even opgetild, zodat ik mijn nek niet zeer zou doen. Deze was wel erg groot en het was een hengst werd mij verteld.
Ik
heb horen vertellen dat ik morgen weer naar de dokter moet. Dan ben ik al negen weken. Tijd voor een injectie. Als het maar geen pijn doet vind ik alles best.

Dat gedoe met die weegschaal vind ik maar flauw. Iedereen ging er eerst opstaan en ik als laatste. En dan mocht ik er ook nog niet eens alleen opstaan. Ze tilden me op en dan gingen ze rekenen. Het kan ook veel simpeler. Ze waren er uit, gisteren woog ik, zeven en een halve kilo. Ik weet niet of dat te veel is anders moet ik maar aan de lijn. Maar mijn baas vond het prima. Dan zal het wel.

Vandaag ook beleefd wat gras was. Even geproefd, want Spike deed het ook. GATVER… wat vind ie daar nu aan. Baasje was een beetje kribbig en vroeg waar het nou voor nodig was om het hele veld te maaien. Uiteindelijk ben ik maar gestopt toen baasje iets lekkers te voorschijn haalde. Een brokje.011125-10.jpg (37955 bytes)

Even heb ik een salto gemaakt (wist niet dat ik dat kon) want er was ineens een kuil. Ik was gelijk vies van de modder en baasje stond me uit te lachen. Fraai hoor. Voor ik de auto in mocht werden Spike en ik eerst schoongemaakt. (Moet je maar niet lachen).

blz terug  INDEX Volgende blz.