TIJD VOOR PASEN

   
   

NIET LEIDEN
              MAAR LIJDEN


Bij nevenstaand prentje vond ik dit onderschrift: ‘Het bijzondere dat het christendom onderscheidt van de andere religies is, dat God geen leidende maar een lijdende is. Alleen zo kan Hij ons helpen.'
Hier heb je wat aan in het gesprek met andersgelovigen maar ook met kerkgangers die de nadruk op de lijdende Christus maar irritant vinden.
Wij hoeven ons niet af te zetten tegen andermans overtuiging, toch is het goed om kritisch te zijn en niet alles in milde toegeeflijkheid aan te horen.
Talloze religieuze mensen verwachten wat van God. Antwoord, steun, leiding. Het laatste veronderstelt een leidende God. Maar een God die het lijden van de mensen zelf mee beleeft en op zich neemt, daar kunnen ze niet serieus nemen. Zij achten het een dwaasheid; daar is, in hun beleving, God te groot voor.
Maar is het juist niet teken van grootheid, dat de Allerhoogste zich laat kennen in de lijdende Christus?

Als geen ander heeft de Christus Jezus pijn, verdriet, gemis en angst in zijn volk meegedragen. Hij had niet voor alles een oplossing, maar was oprecht betrokken bij mensen in benauwdheid. Hij probeerde niet te leiden, maar mee te lijden. Medelijden was zijn roeping en geen leiding geven. Op die manier werkten zijn woorden helend en genezend.

W. Baan

TERUG NAAR DE INHOUDSOPGAVE