Een ander die de olifant bij een oor vasthield, verklaarde dat het een groot blad was dat zich heen en weer bewoog. Degene die de slurf vasthield zei heel bang, dat het een reuzenslang was. Maar nummer vier, bij de staart, had het over zwaaiende takken.
Dit is een oude vertelling, in verschillende godsdienstige bronnen te vinden. Het gaat over mensen die praten over de geheimen van het geloof.
Praten is niet verkeerd, als het maar geen greep naar het geheimenis is. Wij kunnen niet meer dan tasten, en ons verwonderen over een grootheid die wij niet bevatten.