terug naar het washblog

 

December 2005: holiday season

back to the washblog

 

Terwijl in Washington net de nationale feestboom - kerstboom is politiek niet correct - ontstoken wordt gaan wij op rechtbankbezoek in Wisconsin. Op donderdagavond 8 december vliegen we met veel vertraging naar Chicago. We landen in een sneeuwstorm. Op O'Hare Airport kruipen de vliegtuigen als grote walvissen langzaam door de jagende sneeuw. Onze vlucht naar Milwaukee en alle andere vluchten zijn afgelast. Het gsm-net is overbelast. We kunnen niet bellen om krijgsraad. Net op tijd vinden we de laatste bus naar Milwaukee. En eenmaal buiten krijgen we ook Mary aan de lijn. Stap maar uit in Kenosha, we komen jullie halen. Er ligt een halve meter sneeuw en er valt nog veel meer. While the lights on the national holiday tree - Christmas tree is vry politically uncorrect - are twinkling, we head out for a court visit in Wisconsin. On Thursday December 8 in the evening, we fly to Chicago after a long delay. At O'Hare, planes float like whales through the snow storm. Our flight to Milwaukee and all other flights are cancelled. The cell phone net does not work. Just in time, we catch the last bus to Milwaukee. Outside the airport we can finally contact Mary. Get off at Kenosha, we will meet you there. Two feet of snow, and more on the way.

Zaterdag: In het Chicago Cultural Institute kun je op zaterdagmorgen trouwen met uitzicht op Lake Michigan. Daar was het ons niet om te doen. Wij zijn al getrouwd. Eh.. ja, vandaag precies twee jaar geleden. Happy Anniversary, your honor!

De vorige keer dat we zo'n winters statieportret lieten maken was in het World Trade Center in New York. Het Chicago Cultural Center mag wel uitkijken!

Saturday: At the Chicago Cultural Institute they offer Saturday weddings with a view of Lake Michigan. That is not what we need. We are married already. Oh, that was two years ago today! Happy Anniversary, your honor!

The last time we had our portrait taken like this was at the NYC World Trade Center. The Chicago Cultural Center had better beware.

De Chicago White Sox hebben dit jaar de World Series, de belangrijkste baseballcompetitie, gewonnen. Op Navy Pier kun je je laten fotograferen met de trofee. The Chicago White Sox won the year's World Series, the most important baseball competition. On Navy Pier, people have their picture taken with the trophy.

Winterwonderland op Chicago's Navy Pier. Een aangeklede zuurstok en iemand vermomd als Kerstcadeautje. En Don Moldenhauer (midden) en Mary Wagner (rechts). De makkelijkste gastheer en gastvrouw aan deze kant van de plas. Wij zijn verwend met hun prive sauna en een diner voor acht gasten op vrijdagavond, een dagje Chicago op zaterdag, Milwaukee op zondag en twee dagen rechtbankbezoek.
Don was de PR-manager van Carthage College. Hij is nu met pensioen maar is kandidaat voor de gemeenteraad. Hij gaat van deur tot deur om handtekeningen op te halen voor zijn kandidatuur.

 

Winter Wonder Land on Chicago's Navy Pier. Staff dressed as candy and a gift box. And Don Moldenhauer (center) and Mary Wagner (right). The easiest hosts this side of the Atlantic. They pampered us with their private sauna and a dinner with eight guests on Friday, Chicago on Saturday and Milwaukee on Sunday and two days of court visits. Don used to be the communications manager for Carthage College. Now, he is retired but he will run for the city council. He goes door to door to collect signatures for his campaign.

Mary is  de kinderrechter van Kenosha County, Wisconsin. Aardig en rechtvaardig. En streng ook. Aan het eind van de zitting werd een klein Hispanic jongetje opgesloten omdat de "gang" van zijn vader een getuige bedreigde, en ook niet goed voor hem was.De tranen van de vader konden de edelachtbare niet vermurwen.

We hebben haar in september leren kennen in de trein.

 

Mary is Kenosha County's juvenile judge. Nice and just and strict too. At the end of a hearing a small Hispanic boy was taken into custody because his father's gang threatened a witness, and was not good for him either. The father's tears did not soften Her Honor.

We met in September on the train.

Wingspread is het huis van de Johnson Wax familie. Het is een ontwerp van Frank Lloyd Wright. De familie heeft er niet lang gewoond want het was slecht te verwarmen. Eigenlijk is het gesloten vandaag, maar Mary praat ons eerst het terrein op en vervolgens de voordeur in: ik heb hier een gast die rechter is in Amsterdam en die ook voor de Wereldbank werkt. Mogen we asjeblieft even op het terrein rondkijken? Het mag. We mogen zelfs even om de hoek van de voordeur de woonkamer in kijken. Zoals altijd bij Frank Lloyd Wright is ook dit huis weer prachtig. Het licht komt van alle kanten, de kleuren zijn naturel en cherokee red. Wingspread used to be the residence of the Johnson Wax family. It was designed by Frank Lloyd Wright. The family did not use it long because it was a very cold house. It is closed on Sundays but Mary first talks us into the grounds and then into the hallway: I have a guest here who is a judge in Amsterdam and who also works for the World Bank. Can we please just take a look around the grounds? We can, and we can even take a quick peek into the living room. It is splendid, as any Frank Lloyd Wright building. The light comes from all sides, the colors are natural and cherokee red.

Op maandag mag ik de stoel van Michael Wilk even uitproberen. Zit lekker; zal ik dan toch maar weer gaan rechtspreken?

Hij leidt een jury trial. Erg leuk om te zien. Verslag volgt.

Het bezoek aan Kenosha was geweldig leuk.

De terugvluchten zijn vlekkeloos. Rond middernacht zijn we weer in Washington.

On Monday, I get to test Judge Michael Wilk's chair on the bench. Feels great, I might go back to this.

Mike presides over a jury trial. Great to watch. Will report later.

We fly back without a hitch. By midnight, we are back in DC.

Dinsdag om half acht 's morgens al op kantoor. Videoconference met Tbilisi in Georgie, het land, niet de staat, en met Cleveland, Ohio.
Die middag het eerste Kerstconcert van de World Bank/IMF Choral Society. We zingen In Dulci Jubilo van MIchael Praetorius, Christmas Cantata van Daniel Pinkham en Four Appalachian Carols gearrangeerd door Gwyneth Walker. Allemaal prachtige vroomheid in muziek. Hier is de link naar de mp3's van de Appalachian Carols.

  Tuesday December 13, back in the office at 7:30 AM. Videoconference with Tbilisi in Georgia, the nation not the state, and with Cleveland, Ohio.
At lunch time, the first holiday concert by the World Bank/IMF Choral Society. We sing In Dulci Jubilo by Michael Praetorius, Christmas Cantata byDaniel Pinkham and Four Appalachian Carols arranged by Gwyneth Walker. All beautiful expressions of piety. Here is the link to the Appalachian Carols mp3's.
Op vrijdag 23 december gaan we net als vorig jaar naar de Messiah Sing Along in het Kennedy Center. De traditie is 35 jaar oud. Op 10 december werden er gratis kaartjes uitgedeeld, maar toen waren wij in Kenosha. Maar zoals altijd krijgt uiteindelijk iedereen een plaats. Wij hebben veel geluk. Na anderhalf uur in de rij wachten op een overgebleven plaats zitten we midden in de zaal en nog naast elkaar ook. Eer zijn geen kerstbomen zoals vorig jaar. Zoals gezegd: de boom is politiek gevoelig geworden. Solisten en directie zijn vrijwilligerswerk. Dit jaar waren ze tot onze verrassing geleverd door het Amerikaanse leger. De dame op de bok is First Lieutenant Michelle A. Rakers, U.S. Marine Corps. 3200 zangers in een akoestisch perfecte zaal is een hele belevenis. Hallelujah! Friday, December 23, we join the Messiah Sing Along in the Kennedy Center, just like last year. The free tickets were distributed on December 10. We were in Kenosha. As always, everybody ends up in a seat. We are very lucky. After a one and a half hour wait for unused seats we end up in the middle of the concert hall, and even together. Unlike last year, there are no christmas or even holiday trees in the hall. They have become very political. Soloists and director are volunteers. To our surprise, they came from the armed forces. The lady wielding the baton is First Lieutenant Michelle A. Rakers, U.S. Marine Corps. 3200 singers in an acoustically perfect hall is quite someting. Hallelujah!
 
  <<