Ons huis in Bingelder (= Bingelrade)
01 februari 2003:
010203; is dat een mooie datum om in een huis te trekken of niet?
Vandaag zijn we echt hard aan het werk geweest. Om 9 uur stond Boi al
op de ladder (zie de foto-serie hieronder). Nicole was ook al druk
bezig met van alles en nog wat.
Om half 12 ging de telefoon: Pa en Ma van Boi wilden komen helpen, maar
ze wisten de weg nog niet. We spraken af op het oude adres. Pa zou de
aanhanger meenemen, dus dan konden we gelijk al een hoop spullen mee
naar Bingelder nemen. Murphy mocht ook mee.
Bij
binnenkomst kregen we gelijk brood en zout aangeboden van Pa en Ma. Dat
is een oud Limburgs gebruik: als je voor het eerst bij iemand komt die
net verhuisd is, breng je brood en zout mee. Het is symbolisch. Je zegt
er mee dat je wenst dat het de begunstigden in hun nieuwe huis nooit
aan iets tekort zal komen. Dank je wel, Jean en Antoinette!
Overigens een leuke bijkomstigheid: hier
kun je zien dat de burgemeester van Bingelder na al die vele jaren
eindelijk weer even terug was in het dorp (Boi's vader heet Jean
Janssen...).
Ma begon in Bingelder gelijk met de handen te wapperen: eerst werd de
badkamer beneden onder handen genomen, en daarna kreeg de keuken een
grote beurt. Ze vond het wel storend dat de hele tijd de telefoon ging
in de huiskamer, en iedere keer als ze net de huiskamer binnenkwam,
stopte de telefoon. Totdat ze er achter kwam dat het Murphy was die
vond dat hij een beetje alleen was in die grote huiskamer....
Boi ondertussen, schilderde driftig door.
Pa hield zich boven bezig. Nicole had gordijntjes gekocht voor de ramen
boven, en Pa heeft die allemaal opgehangen. Bovendien heeft hij samen
met Boi nog een korte poging ondernomen om een badscherm te plaatsen
aan het eind van de middag. Maar daar kwamen ze niet uit; hier was
deskundig advies vereist. Even wachten tot volgende week dan maar.
Boi ondertussen, schilderde driftig door.
Halverwege de middag kregen we onze eerste visite. Howard en Paquita
waren op weg naar een lekkere wandeling, en dachten: in Bingelder moet
het fijn wandelen zijn. Dan kunnen we meteen even bij Nicole en Boi
binnen wippen. Leuk!
Boi ondertussen, schilderde driftig door.
Nicole tenslotte, heeft de bovenverdieping gezogen en gedweild. Ook is
ze nog even op pad geweest om extra verf te halen, want Boi schilderde
driftig door.
Tegen half zes vonden we het mooi geweest. Er is nog nergens kunstlicht
in het huis, en werken bij het licht van een looplamp is ook niet
alles. Glibberend en glijdend (het was weer begonnen met sneeuwen)
togen we naar de flat, blij dat Boi die enorme muur eindelijk klaar
had....
Pa zoekt schroefjes voor de gordijnen.
En Boi schilderde,
en schilderde,
en schilderde
driftig door!
31 januari 2003 <home> 2 februari 2003