So What Kitefest 2003


Hieronder volgt een verslag van editie 2003 van het jaarlijks terugkerende vliegerfeest So What Kitefest, in Susteren. Voor verslagen en foto's van eerdere edities (alsmede deze editie) kun je ook terecht op de site van So What.


Een korte geschiedenis van So What
Het So What Kitefest is een jaarlijks terugkerend vliegerfeest, altijd in het tweede weekend van september, dat dit jaar aan zijn zevende editie toe was. De eerste vijf edities waren groot van opzet, een echt familie-vliegerfeest zeg maar. Met de eerste lustrum-editie bleek het zo populair geworden, dat de organisatie (waarvan Boi deel uitmaakt) na evaluatie besloot dat het tijd was om het kleiner te maken. We moesten zo veel vrijwilligers werven, en zoveel onverwachte verantwoordelijkheden dragen, dat het voor een vijftal liefhebbers niet meer op te brengen was. Met ingang van vorig jaar (2002) is So What een vliegerfeest voor de echte liefhebber: er wordt geen (openbare) reklame meer voor gemaakt, en de voorzieningen zijn op zijn zachtst gezegd minimaal. We hebben een veld in Susteren, beschikbaar gesteld door landbouwer en veehouder Ton, en that's it. We mogen er kamperen, net als de vliegerende bezoekers.
En weet je wat? Dit is eigenlijk veel leuker! Nu kan iedereen zich concentreren op het vliegeren: er is geen bar; er is geen kinderanimatie; er is geen "frituur". Enige nadeel: er zijn dus ook geen inkomsten meer die we kunnen afdragen aan het Ronald McDonald-huis en Stichting De Opkikker. Dat hadden we de eerste vijf edities namelijk wel gedaan.

So What 2003
Op vrijdagavond bleek Boi de eerste te zijn die arriveerde. Met hulp van Nicole werd de tent opgezet. Toen die al lang en breed stond, kwamen Lood en Miel ook aan. Monique en Max waren er ook bij. De tenten werden opgezet, deels bij het licht van lantaarns want de avond begint al weer vroeg te vallen.
Toen alles ingericht was werd de vuurkorf van Miel uit de aanhanger geplukt. Al snel hadden we een vrolijk vuur aan de praat. Lood moest die avond nog terug naar huis, want hij moest op zaterdag werken. Hij bleef wel nog een tijdje bij ons zitten; hij had er duidelijk moeite mee om zich van het kampvuur weg te rukken.
Nadat Lood naar huis was (Monique was al eerder vertrokken), bleven Miel met Max en Boi over. Max ging al vroeg te bed, maar de andere twee hebben het nog een hele tijd uitgehouden.


Max, Monique en Lood maken het kampvuur aan.


Monique bewondert het kampvuur.


Max en Miel doen de oogjes dicht en snaveltjes toe.....


Voor een verslag van de zaterdag klik je hier.

<mail ons>

<home>