ZOEA 104 Crime
Trinidad, 1 november 1998
Beste allemaal,
De afwikkeling van het auto-ongeluk laat op zich wachten, maar dat zijn we zelfs in Nederland gewend. Door de politie zijn we in ieder geval in het gelijk gesteld. Anja en ik zijn naar het "buro" in Bessonstreet geweest. Over een politiebureau kan je nauwelijks praten. Is het ziekenhuis uit de zestiger jaren, dit gebouw stamt van voor de oorlog. Een oude houten vloer met een toonbank van hetzelfde materiaal en een paar ladenkasten. Het heeft eigenlijk meer weg van zo'n saloon uit een Western film. Een kalender met mooie meiden aan de muur, dat schijnt tijdloos te zijn. Hier en daar wat preventie- en reklameposters, daar zijn ze gek op. De hele stad hangt er vol mee. We hebben een afspraak met Officer Ali, een goed uitziende Indier. Hij tekent de situatie net zoals wij het ook op het verzekeringsformulier hebben gedaan. De Maxi taxi was op 2 plaatsen fout. Ten eerste ging hij over de vluchtstrook en ten tweede passeerde hij de stilstaande auto's aan de verkeerde kant; links i.p.v. rechts. Voor ons toch wel een geruststelling dat we in het gelijk worden gesteld. Je weet het maar nooit, je bent toch in een vreemd land. We zijn ook erg blij te horen dat er aan de andere kant geen gewonden zijn gevallen. Na het afleggen van onze verklaringen kunnen we weer huiswaarts. Dat betekent wel linea recta naar het centrum lopen. Niet even een kijkje nemen in een zijstraatje of een praatje met iemand. We bevinden ons n.l. in de moordenaarswijk van Port of Spain. Er rijden hier net als op de andere eilanden van die minibusjes. Vanuit Chaguaramas naar Port of Spain zijn dat de geel gestreepten. In deze buurt zijn alleen de rood gekleurde bussen toegestaan. Echt beanstigend kunnen we het niet noemen, maar als de buschauffeur en zelfs de politie ons waarschuwt moet er toch wel iets aan de hand zijn. Wij zien wel veel bedelaars en daklozen die hier in het park van de oude Anglicaanse kerk bivakkeren. Alle barretjes en de kleine winkels zijn voorzien van tralies. De mensen zijn hier nogal heet gebakerd. Een mes is snel getrokken en een mensenleven is niet veel waard. In de krant staan bijna dagelijks van die sensatiestories zoals; vrouw in stukken gehakt door jaloerse echtgenoot, moeder weet zich geen raad en schiet haar aan drug verslaafde zoon dood. Toch lees je zulke verhalen ook wel in onze kranten. Het voordeel van Trinidad ten opzichte van Nederland is dat de mensen hier, wel degelijk worden veroordeeld en in de gevangenis terecht komen. Nu moeten jullie niet denken dat het gevaarlijk is om hier te winkelen. Dat valt reuze mee, als je je maar aan de regels houdt. Bepaalde straten en wijken zijn taboe. Niet teveel geld op zak en je vooral niet gedragen als een rijke Amerikaanse toerist met allerlei opvallende glimmertjes, dan zal je niets gebeuren.
Groetjes vanaf de Zoea / Fantasy Island
De PA3HDE
73/88