ZOEA 120 - LOS ROQUES 3 - Whity

Los Roques, Crasqui, 21 februari 1999

Hallo allemaal,
We zijn weer een stukje opgeschoven en liggen tussen de eilandjes met de mooie naam Francisques. Het is hier net een vakantie paradijsje. Vanaf het hoofdeiland zijn we hier naar toe gevaren en met ons de weekend-genieters. Vanmorgen wel 20 vliegtuigjes geteld. De eilandjes hebben mooie zandstrandjes en de ankerplek is beschut door het omliggende rif. Aan de zeezijde kan je leuk snorkelen en hier in het "binnenmeertje" is men aan 't kanoen en waterskien, maar dan met zo'n zitplankje. Inmiddels zijn we op ons volgend stekkie beland.

Vroeger was de positie onjuist, nu is de kaart onjuist. Het scheelt al gauw een halve mijl en dat is in dit kleine gebied zoiets als in het water of op het droge. Met het fokje uitgerold zeilen we met een slakkegangetje naar de zandbult die zich uitstrekt boven het eiland Crasqui. Als we de hoek om zijn zien we een prachtig wit strand. Er liggen hier maar weinig boten. De sloep gaat naar de wal. Het langgerekte oogverblindend witte strand ligt bezaaid met mooie schelpen, koralen en sponzen in diverse vormen en maten. Ik zou zo een toko kunnen beginnen met al die mooie decoratieve spullen uit de zee. Jammer genoeg kan ik het niet meenemen.

Ook WHITY, sinds kort onze eerste matroos, vindt het strand geweldig met al dat speelgoed erop. Whity......? Whity is een klein vuilnisbakkie, maar een scheet van een hondje. Hij is al een tijdje bij ons aan boord en begint zich aardig thuis te voelen.

We krijgen nog even bezoek van onze Zwitserse buren. Ze hebben een prachtig wateropvangsysteem, maar ja..... het moet natuurlijk wel regenen. Voor 3 x 20 liter water hebben wij weer een onderkomen in "Chur" als we ooit nog eens op de wintersport gaan, HI, want Martin en Maggy zijn er erg blij mee.

Alle 50 eilanden gaan we niet af, maar Carenero schijnt een "must" te zijn. Het is werkelijk adembenemend. De baai wordt gevormd door de 2 zuidelijke eilandjes "Cayo Remanso" en Felipe. Wederom een ondiepte in de ingang, maar in dit glasheldere water is het makkelijk te onderscheiden. De vissen spartelen ons al tegemoet. Net als bij alle andere eilanden loopt de bodem snel op. Sommige charterboten liggen zelfs afgemeerd op het strand, anker in het zand. Moet je natuurlijk niet doen met hoog water.... Deze "bak" vaart schijnbaar nog niet zo lang. De chartermarkt is hier een beetje in handen van de Fransen. Wel een Venezolaanse kapitein (vissersjongen van ongeveer 16 jaar) aan boord om zodoende aan de vergunningen te komen. Bovendien kan "el Capitan" dan aan het eind van de middag meteen even voor het diner zorgen. Met het rubberbootje naar het rif en binnen een uurtje heeft hij heel wat Carite's. Wij krijgen er ook eentje, gefileerd en wel, maar dat komt omdat we hun gasten op de borrel hebben denk ik. In het 20/30 cm ondiepe water miljarden groenkleurige guppies die zich met de golfbeweging mee laten gaan. Het lijkt hier wel een soort broedkamer. Even de flippers en de bril op om het allemaal wat beter te bekijken. Het stikt hier beneden van de zee-egels. Korte stekels maar wel zo groot als pompoenen (10% vergroting van m'n bril eraf trekken), maar toch blijven ze groot. Zeekommers en de roze vinvormige schelp die ik al gevonden heb op het strand. Met de punt staat hij diep in de bodem en indien dicht dan is dit huisje nog bewoond. Een een mengelmoes van allerlei kleine vissen en ons "diner" zwemt ook even langs. Meer buiten de baai beginnen de grote exemplaren te komen, de kleurrijke papegaaivissen en de prachtige "angelfish en triggerfish". In tegenstelling tot de andere eilanden in de Caribbean vindt je hier nauwelijke troep op de bodem. Op deze archipel staan overal prullebakken. Er varen bootjes rond die het vuil op halen en dan meteen even langzij komen. Bij ons krijgen de mannen, 4 stuks, een biertje en voor de honden elke een handje vol koekjes. Als ze even later bij onze buren afgemeerd liggen, zie ik dat ook de mannen de koekjes wel lekker vinden. Ik zal er dus maar een paar bewaren voor geval van nood.... HI. We gaan er weer vandoor. Na deze prachtige eilanden is onze volgende stop Bonaire. We verheugen ons al op de frikandellen en de haring. Mmmmhhhh!

Groeten Glen en Margriet en een poot van Whity.
De PA3HDE.