ZOEA 143, Horta en het eiland Faial

8 juni 1999

Hallo allemaal,
Gisterenavond gezellig bij de Relax gegeten en daarna in een lokaal cafe wat gedronken. Net als in de Caribbean krijgen deze mensen nooit een hartaanval, want wij moesten zeker een half uur wachten voordat de "cerveza" op tafel kwam. In Cafe Sport gaat het wel wat sneller maar in dat oude zeilerskroegje is bijna nooit een tafeltje vrij en al helemaal niet als je met z'n zessen binnenkomt. Met dat zelfde aantal mensen hebben we vandaag een toertje gemaakt over het eiland. Wat een natuurschoon en wat een varieteit aan bomen, bloemen en planten. Er wordt op dit eiland, en dat geldt denk ik ook voor de anderen, nog redelijk veel aan landbouw en veeteelt gedaan. Het stukjes grond van de kneuterboer is niet groot en als we van de hoogte op het land kijken is het net een lappendeken. De kleine percelen zijn afgeschermd door een haag van hortensia of muurtjes van op elkaar gestapelde lavastenen. We rijden een klein stukje langs de kust en klimmen langzaam omhoog. De marina zien we in de diepte liggen. Altijd een prachtig gezicht. We komen nog langs een aantal opmerkelijke windmolentjes en gaan dan het binnenland in naar de "Caldeira" (stoomketel). Een vulkaankrater van 500 meter diep, 1000 meter in doorsnede. De kom is begroeid met allerlei soorten groen en het is een plaatje in de zon. Via kleine binnenweggetjes hobbelen we door veel verlaten dorpjes. Halverwege vinden we een huis met een uithangbord en dat blijkt de kruidenier te zijn en tevens koffiehuis. Het is tijd voor een cafe con leite. Daarna gaan we verder. We zien onderweg een boer nog op de oude manier het land bewerken. Het paard is voor de ploeg gespannen. Dat zie je toch niet veel meer. De weg is omzoomd door voornamelijk hortensia's. De meesten zijn nog in de knop maar in augustus - september zal het hier er helemaal blauw van zien. Toch ook veel cala's en lelie's zo maar langs de weg. Mombretie en een soort sinea-achtige struik. Heel veel heidestruikjes en laurierbomen. In een lokaal tentje eten we een droog visje, maar de heerlijk in olie en knoflook gedrenkte broodjes smaken super. We krijgen er een kan bier bij en dan is het allemaal goed weg te spoelen. Op de terugweg nog langs het uit zee verworven land gereden, dat in 1958 door een enorme onderzeese vulkaanuitbarsting naar boven is gekomen. Het lijkt net een maanlandschap. De oude vierkante vuurtoren werd zo ernstig beschadigd, zodat ontslag volgde en er een nieuw exemplaar gebouwd werd. Niet alleen erupties maar ook aardverschuivingen teisteren dit eiland. Vorig jaar nog 2 forse trillingen en dat is goed te zien aan al die ingestorte huizen. Wat nog overeind staat zit vol met grillige scheuren waarvan de meesten met cement zijn dichtgesmeerd. Aan het eind van de middag hebben we de meeste plekjes gezien en we maken meteen gebruik van de auto om het schip te bevoorraden. De drankkast wordt aangevuld met het heerlijke portugese "Sagres" bier. Natuurlijk een paar flessen vino verde en de overheerlijke rode port. Het draait toch altijd weer op drank uit.
Groetjes van Glen en Margriet a/b van de Zoea.