ZOEA 31 DE OVERSTEEK - GEBRADEN EEND 19SEP97
Beste allemaal,
Na een lawaaierige nacht is het nu een zegen om de motor uit te hebben. We hebben
een lichte wind uit het Noordwesten en met 10 knoopjes maken we toch een snelheid
van 4,6 mijl. Het schiet al lekker op. Rond de klok van 12 hebben al 148 mijl
afgelegd. Het is vandaag niet zo warm als gisteren. Toen moest ik me nog insmeren
met faktor 20. Het smeerseltje was nog van de vorige trip en olie en melk waren
niet goed meer vermengd. Het gevolg was dat mijn huid de oude schubbenlaag als
een vieze bruine substantie los liet. Gauw even onder de douche. Dat potje kan
ook over de muur. We hebben al geruime tijd de hengel buiten boord. Plotseling
loopt met een gerinkel de lijn van de molen. We hebben beet! Het blijkt een
vogel te zijn die een tijdje meesurft en toch nog op tijd los laat. Hadden we
bijna gebraden eend gehad. Volgens Melanie is het een Boobie, die ook in Venezuela
veel voorkomen. Ze maken duikvluchten op zoek naar vis en staan erom bekend
hengelaars lastig te vallen op deze manier. Nadat hij losgelaten heeft komt
hij nog even zijn gram halen en cirkelt om de boot. Een aanval? Hij duikt wel
op ons af, maar op het laatste moment verandert hij zijn koers en belandt in
het water naast ons. Nog even onze logstanden. Dit keer door mijn gekwakkel
niet goed bijgehouden. Zeeziekte stond ook niet in de reisfolder!
| datum | tijd | noord | west | gelogte mijlen | windrichting/ | -knopen |
| 18/9 | 12.30 | log zit vast | - | - | ZO | 4,7 |
| 18/9 | 17.50 | 35 mijl | - | - | ZO | 5,2 |
| 19/9 | 11.40 | 35.49 | 11.05 | 146 | NW | 10 |
| 19/9 | 19.30 | 35.26 | 11.50 | 186 | NW | 9 |
| 19/9 | 22.05 | 35.17 | 12.05 | 201 | NW | 10-11 |
| 20/9 | 02.25 | 35.04 | 12.28 | 225 | NW | 11-12 |
ZOEA 32 AANKOMST PORTO SANTO 21sep97
Beste allemaal,
LOGSTAND
| datum | tijd | noord | west | gelogte mijlen | windrichting/ | -knopen |
| 20/9 | 07.00 | 34.52 | 12.53 | 250 | NO | 5,8 |
| 20/9 | 15.00 | 34.28 | 13.41 | 293 | N | 4,7 |
| 20/9 | 23.05 | 33.59 | 14.34 | 342 | N | 4,7 |
| 21/9 | 03.40 | 33.42 | 15.04 | 365 | N | 8/9 |
| 21/9 | 08.45 | 33.23 | 15.36 | 398 | N | 7,4 |
| 21/9 | 13.25 | 33.07 | 16.05 | 430 | NO | 7/8 |
| 21/9 | 15.30 | 33.03 | 16.08 | 448 | aankomst | - |
ZOEA 33 PORTO SANTO, 23-24-25 SEPTEMBER 1997
Beste allemaal,
Het eiland Porto Santo bestaat uit een vulkanische kale rots. Een oppervlakte van 41 km2. De zon
schijnt hier elke dag en er valt bijna geen regen. De lucht kan er soms donker uitzien, maar meer
dan een paar druppels hebben we niet gehad. Dat komt hoofdzakelijk omdat het eiland erg laag is.
Pico do Facho (516m) en Pico do Castelo (444m) zijn de hoogste punten. Sommige bergtoppen
zijn wel groen maar dat is door mensenhanden aangeplant. We zijn hier in het verkeerde seizoen,
maar toch zien we de hibiscus, orleander en bouganville nog rijkelijk bloeien. In tegenstelling tot
Madeira heeft dit kleine eilandje mooie witte zandstranden en in de weekends komen er dan ook
vele Madeirianen met de ferry hier naar toe. 24 september. Het is feest! Mijn verjaardag wordt
gevierd met een barbecue. Ook Laura en Luc van de "Tristan" zijn aanwezig. Hun
mastondersteuning stond als een hoepel en hebben hier m.b.v. het kleine werfje er een nieuwe voor
in de plaats gezet. Dat had nogal wat voeten in de aarde. Bestelling; een paal van 2 m lengte en 5
mm dik, bleek 5 m lang en 2 mm dik. Dat is toch hetzelfde !! Daarna vergat de ferry de container
uit te laden. Manana, morgen is er weer een dag. Wij krijgen bezoek van Harry en Geertje. Ze
liggen voor anker vlakbij het strand. Als het anker begint te krabben gaat Harry even een kijkje
nemen onder water. Als hij het anker in wil graven wordt hij door de tentakels van een grote inktvis
omhelst. Dat was dus de boosdoener. Gelukkig kan hij zich bevrijden en komt weer boven.
Jammer geen speargun, dus een lekker maaltje calamaris gaat zijn neus voorbij. That's life!
Groetjes van Glen en Margriet aan boord van de ZOEA. PA3HDE
ZOEA 34 MADEIRA 1 - LEGENDE / 26SEP97
Beste allemaal,
Ik ga betalen bij de havenmeesteres. "Wil je een bon?", vraagt ze. Ik vraag; "Hoezo?" Dat scheelt
12 % belasting. Wat kan het die jachtjes schelen. Iedereen betaalt hier dus zijn liggeld zwart aan
een soort overheidsinstelling! Idioot gewoon! Afmelden is ook noodzakelijk. Ik had me bij de
Immigratie dus nog niet aangemeld. Helaas kon dat niet meer op de 21ste september omdat de
doorlopende nummering in het boek dan niet meer klopt. Aangekomen en dus vertrokken op
dezelfde dag. Zijn het nu echt zulke simpele zielen? Wij hebben een prachtige zeiltocht naar
Madeira. Na 26,8 mijl gooien we het anker in het vissersplaatsje "Machico" neer. Het is vrijdag en
de vissersvloot kom druppelend binnen. 1,2, 3,4,5 boten lopen de haven in. Voor een anker uit en
acheruit met de kont naar de kant. Het houten bijbootje wordt over het gangboord gegooid en de
eerste lading vissers roeit aan wal. Op een boot van zo'n 18 meter bevinden zich maar liefst 14 man.
Als de laatste man van boord gaat flitst het deklicht aan en de generatoren
beginnen te draaien. De legende van MACHICO. De geliefden Ana de Arfet en Roberto
MACHIM, die niet met elkaar mochten trouwen en met een schip ontsnapten. Na
een plotseling opstekende storm dobberden ze op de wilde zeeen en dreven af
naar het onbekende land. Een gedeelte van de bemanning bleef aan boord en Ana
en Roberto gingen aan wal. 's-Nachts brak er weer een storm uit en het schip
brak los van zijn ankertouwen. Zwak door zeeziekte en tegenslagen voelde Ana
de pijn in haar verscheurde hart. Na 3 dagen boog zij zich voor de dood. MACHIM
viel ten prooi aan diepe smart en overleed 5 dagen na haar! Vandaar de naam
van het plaatsje MACHICO. Met dit sprookje dat niet goed afliep groeten wij
onze lezers vanaf de ZOEA. PA3HDE
ZOEA 35 MADEIRA 2 - 2 WERELDEN / 27SEP97
Beste allemaal,
We hebben de hele nacht liggen rollen. De swell (deining) kwam uit de voor ons verkeerde hoek.
Hier vlakbij bevindt zich het vliegveld zelfs bereikbaar voor 747's. Toch wel eng zo vlak langs die
rotswand, maar er is bij mijn weten nog nooit een ongeluk gebeurd. Er staan honderden lange palen
in zee en we dachten eerst dat het een nieuwe brug in aanbouw was, maar het wordt een plateau
waar de vliegtuigen kunnen draaien. Een indrukwekkend gezicht. Overal in de bergen staan
hijskranen want ze zijn hier nog lang niet uitgebouwd. De wind is op dus op de motor naar Funchal.
Madeira is het tegenovergestelde van Porto Santo. Hier een aantal mooie uitspraken uit een boekje
die de werkelijkheid heel erg goed benadrukken.
MADEIRA - PORTO SANTO. Twee eilanden - twee zusters - twee werelden. Een rijk en sterk
overladen met weelderig groen en de ander ontkleed, een bruin lichaam tonend, bijna naakt,
verleidelijk.
MADEIRA - PORTO SANTO. Twee eilanden - twee werelden. Madeira, sterk, geweldig,
ruw. Porto Santo, zacht, afwachtend, zich overgevend aan de zon.
Nu Madeira geeft zich over aan de regen. Het komt met bakken uit de hemel. Wel
heerlijk verfrissend en prima voor een buitendouche. Na 2 uurtjes varen komen
we in Funchal aan. In de buitenhaven treffen we de Riane S. en Floating Dream
aan. Er schijnt veel post voor ons te zijn, dus we nemen een spurt naar het
havenkantoor. Sh...it! De tent zit potdicht. We moeten nog 2 dagen op onze brieven
uit Nederland wachten. In "blijde verwachting" groeten wij jullie.
De PA3HDE
ZOEA 36 MADEIRA.3 ZONDAG FEESTDAG 28SEP97
Beste allemaal,
We worden wakker door de muziek die uit de luidsprekers schalmt. High speed
bij het invaren van de haven, plankgas met de auto en dat geldt ook voor de
geluidinstallatie. Het volumeknopje kent ook maar een stand. Het is zondag en
voor de "Madeireanen" een feestdag. De boulevard wemelt van de flanerende
mensen. Er wordt veel gedaan voor de jeugd. Handbal op het lavastrand en na
een partijtje een duik in zee, want ze zien er uit als nikkertjes door het zwarte
zand. Ook wij nemen een kijkje op de wal. Het wemelt hier van de eettentjes,
waar de obers je binnen proberen te loodsen. Zonder succes, want wij hebben
een lamsbout in de marinade staan. Hij zit vol met knoflooktenen dus verkering
is er vanavond niet meer bij. Het is de eerste keer dat Siem en Melanie dit
eten en ook zij vinden het heerlijk.Maandag 29sep97. We kunnen eindelijk de
post ophalen. Er liggen 10 brieven, 4 kaarten en 1 fax en we spurten naar de
boot om alles te lezen. Bedankt allemaal! Het is ontzettend leuk om post te
ontvangen! Ik zal z.s.m. iedereen terugschrijven, maar eerst gaan we morgen
een toer maken rond het eiland, zodat ik weer stof heb om te schrijven. Toch
mis ik wel een aantal schrijvers, dus zullen we morgen nog even op het Hoofdpostkantoor
kijken bij de Poste Restante.
Groetjes en tot morgen. Glen en Margriet Krab a/b ZOEA.
ZOEA 37 MADEIRA 4 BLOEMENEILAND dinsdag 30sep97
Beste allemaal,
Er komt een "Love boat" aan. Er staan zeker 16 bussen op de kade om
de toeristen het eiland Madeira te laten zien. We gaan met de rubberboot naar
de haven en planten hem tussen twee bootjes in. Als we de steiger opklimmen
ziet Siem iets drijven. Vlakbij ligt een lijk in het water, zo te zien een man.
Ik schrik me te pletter. We rennen naar de guardia fiscal. Ze hebben het zelf
ook al ontdekt want ze knikken en wij gaan er gauw vandoor. Dat is een slechte
start want het beeld blijft de eerste uren op mijn netvlies geprojecteerd. We
hebben een mooie route uitgestippeld en Glen gaat achter het stuur. Eerst naar
CAMARA DE LOBOS een oud vissersplaatsje . We kunnen het vanuit de hoogte goed
bekijken. Een kleine baai met houten vissersbootjes in de originele primaire
Portugese kleuren, omgeven door de steile hellingen, waar de bananenplantages
zich gestaag uitbreiden. RIBEIRO DE BRAVA is het eerste stoppunt en we wandelen
daar wat rond. We hebben net een stuk snelweg achter ons gelaten. Deze bestond
hoofdzakelijk uit de rotsen gehakte tunnels. Wat is dat een werk geweest. Het
is prachtig weer. De zon schijnt volop. We gaan omhoog en via SERRA DE AGUA
naar ENCUMEADA en de ene oohh na de andere klinkt.Wat is dit eiland mooi. Alle
berghellingen zijn bekleed met diverse flora. De bermen met Agapanthus een blauwe
bol, een soort sierui. Ook de roze Nerine groeit hier weelderig. Veel voorkomende
kleuren zijn blauw en rose in verschillende nuances. Bij ROSARIO heel veel hortensia's.
Helaas is de bloeitijd voorbij, maar hier en daar nog een blauwe bol tussen
de licht rose gebleekte bloemen. Ze hebben feest in dit plaatsje want de straten
zijn versierd met vlaggestokken aan weerskanten van de weg. Deze zijn verbonden
met sinaasappelgroen omklede stokken zodat het op een ereboog lijkt. Hier en
daar zijn guirlandes opgehangen waarin men hortensia's en allerlei andere bloeiende
takken hebben verwerkt. Madeira bloemeneiland.
Einde deel 1.
ZOEA 38 MADEIRA 5 NOORDKUST 30SEP97
Beste allemaal,
Madeira betekent hout. Toen men het eiland ontdekte in de 15e eeuw heeft men
het dichte woud in brand gestoken om het land te kunnen bewerken. Volgens de
boeken heeft de brand, die steeds weer op verschillende plaatsen uitbrak, zo'n
zeven jaren geduurd. Bijna aan de kust bevindt zich SAO VICENTE. We hebben het
eiland van zuid naar noord doorkruist en dat gaat gepaard met honderden haarspeldbochten.
Het verval is zomaar 1000 meter van de top naar de voet van de berg en dat gaat
natuurlijk niet rechtstreeks. De wegen zijn redelijk tot goed begaanbaar en
de afrastering is perfekt. Hekken, vangrail, witte of gele merktekens op de
rotsen. Bovendien is alles netjes. We vinden onderweg geen enkel blikje. In
de buurt van Sao Vicente bevinden zich grotten die we bezichtigen. We gaan onder
in de lavagangen die door de eruptie zo'n 400.000 jaar geleden ontstonden. Het
plafond is van gesmolten lava en ziet er uit als een hele lap borsten met tepel
uiteraard. Alleen groeien die niet aan, omdat in lava geen calcium zit. We hebben
nu een heel stuk gereden met veel bos om ons heen. Boomvarens, bananenbomen,
tamme kastanjes. Struiken met gele toortsen. Het is jammer dat ik mijn bloemenboeken
uitgeleend heb, want mijn geheugen laat me zo nu en dan in de steek. We gaan
richting PORTO MONIZ op de noordwestkant van het eiland, via SEIXAL en RIBEIRO
DA JANELA (beek met venster). We maken een aantal stops om te genieten van de
wilde zee die op de rotsen beukt. De grijze rotswand, het azuurblauwe water,
dat overgaat in allerlei andere tinten blauw vanwege het diepteverschil en het
wit van de branding. Magnifiek! In de valleien de witte huizen met hun oranje
daken. Langs de rotswanden stroomt het water met een geweldige snelheid naar
beneden en we krijgen meerdere malen een douche. Het is een smalle weg die zich
langs de rotsen slingert. Aan een kant de bergwand
aan de andere de steile afgrond. Even claxoneren voor het tegemoetkomende verkeer.
PORTO MONIZ staat bekend om zijn Piscinas naturais, natuurlijke zwembaden tussen
de rotsen. Ook hier weer een hele aparte plantengroei. Allerlei soorten steenbreekachtigen.
Einde deel 2.
ZOEA 39 MADEIRA 6, KLIMAATZONES, 30SEP97
Beste allemaal,
We vervolgen onze weg door het binnenland naar PAUL DE SERRA op een hoogte van
1500 meter. Hier allerlei soorten naaldbomen. Maar voordat we daar zijn eerst
nog over een gebied dat, al is het op een behoorlijke hoogte, vlak is. Hier
in QUEBRADAS groeit gras tussen diverse heidesoorten. Het is nu een zee van
groen, maar in de lente zal het van roze tot blauw-paars kleuren. Heide van
10cm tot 1m hoogte. Ook diverse bremstruiken met hun fele gele kleur. Hier op
de weg vrijende koeien, die geen haast hebben als we er langs willen. Er staat
een busje langs de kant. Een boer geeft zijn dieren bijvoeding. Emmers op de
grond en de grote snuiten van de koeien erin, die de inhoud met smaak opeten.
We rijden verder en alweer verandert het landschap. Het is net wat Koen ons
vertelde. Madeira heeft wel 4 of 5 klimaatzones en de daarbij behorende plantengroei.
Hoog- en laagvlaktes, warmte en kou, land- of zeewind en regen, heel veel regen.
Gelukkig hebben wij een zonnige dag. Zelfs hier boven de wolken schijnt de zon.
Als we naar beneden kijken zien we de mistflarden hangen en de hogere toppen
zijn even later ook weer gehuld in de nevel. Bij FONTO DO BISPO en de weg naar
PAUL DE SERRA is de lava bedekt met krulvarens. Een laag soort. Het meeste is
in dit seizoen verdort. Hier zien we schapen en geiten, die het resterende groen
verorberen. Sommige stukken van de weg zijn slecht begaanbaar. Er staan ook
diverse waarschuwingsborden voor vallende stenen en de kuilen duiden aan dat
dat regelmatig gebeurt. Via LOMBO DO MOURO komen we opnieuw op de weg naar SAO
VICENTE, waar we dit keer rechtsaf slaan. Over een geheel uit basalt bestaand
bruggetje rijden we richting PONTE DELGADO. Een landtong die zich los schijnt
te willen maken van het eiland op weg naar de oceaan. We kijken vanaf zo'n 6
a 700 meter hoogte naar beneden. In de diepte ligt het dorpje zich te spiegelen
in de zon, omringd door de groene berghellingen.
Einde deel 3
ZOEA 40 MADEIRA 7, POIOS, 30sep97
Beste allemaal,
SAO JORGE die de hellingen bedekt met wijnranken op de zogenoemde POIOS, horizontaal
opgehoogte stroken land. Door de wijnranken heen slingert zich de haagwinde.
Bij ons overwegend wit maar hier purper van kleur. Het lijkt wel een deken van
patchwork die verbouwde stukjes land. Hier en daar een ander patroon vanwege
een veld bananenbomen. Ook suikerriet langs de kant van de weg met bloeiend
cana. Het lijkt wel een gladiool maar deze plant heeft maar een aantal bloemen
op zijn stengel. Ook verbouwt men hier veel mais. Met tot trossen gebonden hangen
de kolven aan de dakgoot te drogen. Hier beginnen we weer andere planten te
zien zoals de eucalyptus en veel, heel veel mimosabomen. SANTANA is echt een
plaatsje uit vervlogen tijden. Een mannetje met een hele baal suikerriet op
z'n rug steekt de weg over en daalt naar beneden. Het enige wat we nog van hem
zien is een huppelend stuk riet dat kleiner en kleiner wordt. Het landschap
kenmerkt zich door de kleine houten huisjes met een rieten dak. De eerst gebouwde
huizen nadat men Madeira ontdekte. Ze liggen nu nog her en der verspreid, maar
de meesten zijn vervangen door golfplaat en dienen als opslag voor o.a. mais.
Een klein stukje oostelijk langs de noordkust ligt FAIAL. Het staat hier vol
met begonia's. Kleinbloemigen met de bloementjes op een lange steel. We zakken
nu weer af. Door het binnenland naar RIBEIRO FRIO. Hier bevinden zich de Balcoes
(balkonnen). We nemen een pad dat zich omhoog slingert naar de top van het gebergte
en komen na heel wat treden boven. Op de hoek zit een vrouwtje te breien. De
traditionele muts met oorkleppen die hier door de "oude" landarbeiders
nog wordt gedragen. Het is hier op deze hoogte wel wat fris, maar een muts hebben
we toch echt niet nodig. Door het bos lopen de naar een balkon en kunnen vandaar
de hele vallei overzien. In de diepte loopt een beek die zich al
kronkelend een weg baant langs de grillige rotswanden.
Einde deel 4.
