ZOEA.21 VAKANTIE - 6 t/m 9 sep Portimao
Beste allemaal.
Na een paar overheerlijke broodjes belegd met sla, tomaat, ui en sardines, gaan we met z'n vieren de "Rio Arade" verkennen. We liggen net achter de pieren voor anker. Landinwaarts aan stuurboordzijde ligt het dorpje "Ferragudo", een stukje verderop "Portimao". Dit laatste is een heel gezellig toeristisch plaatsje en lijkt in september wel op een bejaardenkolonie. Prima stadje met alle faciliteiten en dat kan niet gezegd worden van Ferragudo. Op maandag is het postkantoor en de bank gesloten. Of het nu feest is of wasdag we begrijpen het nog steeds niet. Voor ons blijft het Portugees een onbegrijpelijke taal. Het klinkt een beetje Slavisch of Turks. De schrijftaal lijkt bijzonder veel op Spaans maar de uitspraak krijg je niet zo 123 onder de knie. Bovendien hebben zij net zo'n verhouding met Spanje als wij met Duitsland en willen daarom liever aangesproken worden in het Engels dan in het Spaans. Enfin, ik dwaal af. Ferragudo, een plaatsje met witte huisjes. Een beetje terrasvormig gebouwd met allerlei trappetjes en straatjes. Na een uurtje hebben we de beenspieren genoeg getraind en wordt het tijd om een terrasje op te zoeken. We hebben net een slok in onze droge kelen gegoten als druppelsgewijs de andere Nederlanders arriveren. Je kan elkaar in dit pietepeuterige plaatsje ook niet missen. Harry en Geertje van de "Joshua" en Hans en Marianne van de "Colmar". Dat wordt gezellig en na de nodige pilsjes komen de sterke verhalen los. Daarna worden wij uitgenodigd door Siem en Melanie voor een etentje. "Sargo" en "Red Snapper" met een heerlijk pittig roodachtig vissoepje vooraf. Het smaakt voortreffelijk. Daarna koffie aan boord van de ZOEA met een heerlijk glaasje lichtgekleurde zachte amaretto.We hebben vakantie!!! Groeten van Glen en Margriet a/b ZOEA de PA3HDE

ZOEA.22 ZZZ - 6 t/m 9 sep PORTIMAO
Beste allemaal.
ZZZ is afgeleid van onze ZZZ-vlag die we kregen van het Shanty-koor en onze vrienden van de Rietpol. De afkorting van Zingen - Zeilen en Zuipen. Dat eerste klinkt bij mij in ieder geval vals dus hebben we er maar Zenden van gemaakt. We zouden er ook nog wel Zonnen aan toe kunnen voegen, want hier in de Algarve hebben we er genoeg van. Op het ogenblik ook volop wind. De "Levante" zorgt ervoor dat we de oversteek naar Porto Santo wel kunnen vergeten. Hij waait nl. uit de verkeerde hoek. We hebben dus weer een dagje vakantie en gaan daarom even zonnenbaden op het strand. Het is te ver om zwemmend af te leggen. De conditie is nog niet op peil en ook het water is daarvoor, vreemd genoeg in september, nog te koud. Met de rubberboot zijn we er zo vooral als Glen met zijn 15 PK BB-motor volop gas geeft. Portugal bezit prachtige witte maar vooral schone zandstranden. Eerst een schelpenricheltje en daarna prima zand onder je voeten. Plastic schoentjes zijn niet nodig want zee-egels, kwallen of ander eng materiaal is hier niet aanwezig. Alleen wat vissen om je heen. Na een duik, terug op 't badlaken en smeren maar, want met wind en zout ben je zo als een kreeft. Ooit een vissende hond een trek zien maken? Met groeiende belangstelling volgen wij zijn tactiek. Als hij wat visjes ziet, zijn prooi, springt hij erop af en maakt daarbij zo'n lawaai, dat er in mijlen omtrek niets meer zwemt. Als de zee weer rustig is trekt hij een baantje totaan een bepaald punt en gaat daar het water uit, loopt over het strand terug en de gehele procedure begint opnieuw. Eerst wiebelend en kwispelend met de staart, maar ziet hij weer iets lekkers dan zijn zijn spieren gespannen tot 't uiterste en lijkt hij wel op een panter die op 't punt staat om toe te slaan. Hij stormt er met veel geplons op af om vervolgens weer een trekkie te maken totaan de stok. Zo gaat het de hele dag door. Een leuk gezicht. Wij gaan weer aan boord. Gebruind door de zon en het zoute zeewater. Is dit niet genieten? Groeten van Glen en Margriet a/b ZOEA.

ZOEA 23, LAGOS 10-11 SEPTEMBER
Beste allemaal.
Het is ongeveer 6 mijl varen van Portimao naar Lagos. We zijn er zo. Het nauwe kanaaltje door. Dat is nog precies hetzelfde, maar het vissershaventje is nu vervallen. Daar achter is van de natuurlijke kom een schitterende jachthaven gebouwd. Natuurlijk wel wat groter gemaakt en flink uitgediept. Lagos was en is nog steeds een wervelende stad. In de geschiedenis al nauw verbonden met de zee. Een ontmoetingspunt voor schepen met diverse internationale bestemmingen, vooral in de tijd van de ontdekkingsreizen. Nu liggen er honderden internationale jachten. Alles perfekt verzorgd en voorzien van de nodige veiligheidsmaatregelen. Voordat je de marina in kan moet je je eerst melden en daarna ga je door een brug. De haven af is geen probleem maar erin gaat m.b.v. een kaartje met magneet strip. Water en elektriciteit is inklusief, mag ook wel voor die prijs, maar je kan er kwistig mee om gaan. Je boot afspuiten is totaal geen probleem en de elektriciteitskasten zijn denk ik wel 25 Amp gezekerd dus je kan er wel wat aanhangen. Kunnen onze jachthavens wel met van leren met hun krenterige 6 Amp. Wij laden onze batterijen op en het blijkt dat er eentje zowiezo naar de ...... is, maar daarover meer in een aparte Zoea-aflevering. Wij gaan eerst Lagos verkennen. Nu moet de zeiler zijn inkopen meestal lopend doen. Sommigen hebben een fiets, maar dat is bij onze vorige reis meer een last dan een gemak gebleken. Of je fietst je het apelazer de berg op, of je wordt bijna doodgereden door de auto's in een drukke stad, die het helemaal niet gewend zijn dat 2 wielerig verkeer. In de Caribic gaat alles prima met de lokale bus en hier moet je het doen met de benenwagen. Een goede rugzak en aan beide handen een aantal tassen en je kan al heel wat biertjes sjouwen. Daar gaat het uiteindelijk om. Bier is je eerste levensbehoefte. Laten we nu een zaak vinden, wel een pittig stukje lopen, maar dat is goed voor de conditie, die een Portugese uitgave is van onze Aldi met halve liters voor maar 69 ESC. Dan zijn je ogen niet groter dan je maag, maar wel groter dan je rug. Onze kin hing op onze schoenen, maar de voorraad is weer bijgespijkerd. 's Avonds genieten we van de gezellige stad. De winkeltjes zijn nog open. Overal pleintjes met optredens. Hier een groep Indianen en verderop weer een ander bandje. Overal tafeltjes buiten, zelfs in de smalle straatjes. Een fonteintje, een bank om een boom, kortom een sfeervol geheel. We komen in de ban van de Zuid-Amerikaanse panfluit en het opzwepende geluid van de trommels. De mensen staan er al swingend om heen. Wat een sfeer! Lagos bruist! Leven moet je! Je kan het maar 1 keer! Groeten van Glen en Margriet
a/b ZOEA.

ZOEA 24 ACCU 12 september 1997
Beste allemaal.
Ik zou nog iets uitleggen over onze accu's. We hebben er totaal vier aan boord. Twee start- en twee lichtbatterijen. Vlak voor het vertrek hebben we een startbatterij vervangen omdat hij al de respektievelijk leeftijd had van 6 jaar en een startaccu heeft een nare eigenschap. Hij ploft van de ene op de andere dag in elkaar. Wij dachten dat onze lichtbatterijen nogwel een jaartje meekonden, maar zonder het 220 snoer, kregen ze het aardig te verduren. We hebben ook heel wat gemakken aan boord en dat verbruikt de nodige energie. Een koelkast, vriezer, zendinstallatie en al je nautische apparatuur lusten toch ook dagelijks hun Ampjes. Voor de laatste check-up gingen we in de marina aan het infuus. Naarmate je de accu gaat laden, neemt het soortelijk gewicht toe, dus bij een volle batterij is hij hoog, bij een lege batterij laag. Door veelvuldig gebruik valt er loodoxyde onderin de accubak en dat maakt weer sluiting in de platen van een cel. Onze 8 cellen hebben een verschillend zuurgraadgehalte en hebben een te laag soortelijk gewicht na lading. Kortom er moet in ieder geval 1 batterij vervangen worden. Gelukkig vinden we op de jachtwerf een werkplaatsje voor het repareren van BB-motoren en m.b.v. een marine-medewerker kunnen we een nieuwe FULMEN 200 AMP batterij bemachtigen. "Kom rond 16.00 uur maar terug" zegt de van smeer en vet glimmende Portugees. Op het afgespoken tijdstip is de zaak gesloten. Oh jee, de zuidelijke mentaliteit, "tranquilo, poco-poco" maar ik heb te snel mijn mening klaar. Om 17.00 uur staat onze nieuwe batterij nog geheel in plastic voor ons klaar. De tijd dat Glen en Siem de accu aan boord slepen heeft hij nodig om de rekening te schrijven. De glimmende Portugees glimt nu van voldoening en we krijgen een stevige hand tot afscheid. Het is een fijn gevoel, dat al die speklappen, karbo's en kippenkluiven voorlopig nog keihard in de vriezer kunnen blijven liggen en dat we niet gedwongen alle yachties uit moeten nodigen voor een groot barbecuefeest. Groetjes Glen en Margriet Krab a/b ZOEA. De PA3HDE.

ZOEA 25 HET WEER 1 - 12 en 13 sep 97 - PORTIMAO
Beste allemaal.
Het is geweldig dat we weerplaatjes kunnen ontvangen. Daarvoor heb je nodig; een ontvanger, een modem, een computer met sotfware en voor de uitdraai een printer. Er zijn veel weerstations. Brackwell, Offenbach en Rota zijn o.a. voor ons zeer geschikt. Ze geven 24- 48- en 72 uur prognoses zodat je duidelijk kan zien wat de richting van dat kou- of warmtefront is. Toch blijft het moeilijk om zo'n kaartje goed te interpreteren. Ik ben dan ook driftig begonnen in het studieboek Meteorologie en Oceanografie voor de zeevaart. Wat we wel goed konden zien was ex-hurricane "Erica" op de hoogte van de Azoren met een Noordoostelijke koers richting Europa, waar jullie als voorafje nu die najaarsstormen van hebben. Ook wij zullen er volgens de lokalen een staartje van meekrijgen. Dan komt er nog een ander Laag over ons heen, maar die zal gauw ingehaald worden door een hogedruk gebied zodat we zondag of maandag eindelijk richting Madeira kunnen gaan met de dan weer heersende noordelijke winden. Vannacht heeft het pijpenstelen geregend. Gelukkig werden we er wakker van, want alle luiken stonden open. Met een regenopvangzeil hadden we toch zeker 100 liter kunnen opvangen, want in de rubberboot stond een flinke plons water. Daarna begon het te waaien en de swell loopt nu de haven in. We gaan anker op en zoeken een plekje inwaarts, waar je niet zo ligt te rollen. Groetjes van Glen en Margriet a/b ZOEA. De PA3HDE

ZOEA 26 HET WEER 2 14-15 SEP97 FERRAGUDA/PORTIMAO
Beste Allemaal,
Wachten, wachten en nog eens wachten. We hebben contact met een Nederlandse radio-amateur die heel bedreven is in Meteo. Van hem hoorden we dat het nog niet verstandig is om te vertrekken. Ook hebben we, en ik citeer uit zijn berichten, storing boven Portugal gehad, die ontstond op een frontenlijn uit een lagedrukgebied boven Scandinavie. Het was een restant van het Azorenhoog. De overtocht naar Madeira heeft wel te maken met de tropische storm "Erica", die zondagmiddag boven de Azoren lag. Haar route zorgt voor krachtige zuidwestenwind en dat is er tegen in. Dan moet je grote kruisrakken maken en wordt de afstand van 460 mijl zomaar 600 mijl en daar hebben we echt geen zin in. We moeten dus even geduld hebben. Ondertussen vermaken we ons prima op de ankerplek. Glen redt net een rubberbootje van een Belgisch jacht "Blub". Piet had haar niet hoog genoeg op 't strand getrokken en met opkomend tij werd zij door het water meegesleurd. Dat leverde weer een gezellig middagje op. Babs een joviaal Belgisch typetje voorzag ons van drankjes en hapjes. Na wat over en weer gekletst te hebben over de boten bleken we hetzelfde type schip te hebben. Wij een Bruce Roberts 44' in polyester en zij een maatje kleiner maar dan in staal. Heel frapant is dat we in 1981, toen we ons orienteerden in diverse soorten materiaal om te bouwen, we nog bij hun geweest zijn in Antwerpen op de linkeroever van de Schelde. Wat is de wereld toch klein! Groeten vanaf de ZOEA.

ZOEA 27 GEDULD - 16 sep 97 - PORTIMAO
Een schipper die de tijd heeft, heeft altijd goede wind. We liggen hier inmiddels al 10 dagen en trekken veel met de bemanning van EL VIENTO op. Boodschappen per rubberboot. Elke dag even een vers broodje en wat groente en fruit. We kunnen a la minuut vertrekken als de wind gunstig is. Na het "sjouwen" hebben we wel weer wat verdiend. De mannen een potje bier en de "meisjes" (allebei 1.80 m) een ijsje "Grandiosa". Nu, hij was echt grande. Een gezin van 4 personen had er een behoorlijk toetje aan gehad. Na al deze lekkernijen moet er toch ook nog gewerkt worden. De romp van de ZOEA heeft net bij de waterlijn een behoorlijke bruine rand. Bij afgaand tij spoelt hier alle vuiligheid van het stadje Portimao naar buiten. Hele boomstronken komen voorbij. Met de bijboot even een rondje boot. Liggend op zijn rug is Glen aan 't soppen terwijl ik de boot op zijn plek houd. Ik prober hem erin te duwen, maar hij houdt zich goed vast. Als de rollen omgedraaid zijn lig ik maar heel even te boenen, want in vol ornaat word ik het water ingesmeten. Dan maar even zwemmend verder. De vissen blijven redelijk bij mij in de buurt. De alg die wij van de boot krabben is voor hun een lekker maaltje. Na een uitgebreide douchepartij gaan ook wij een hapje eten. Groetjes van Glen en Margriet a/b ZOEA.

ZOEA 28 ALVOR 1 / 17-18 SEP
Beste allemaal,
We gaan een paar mijltjes verderop naar Avor. Dit is een prachtig Waddengebied. Met laag water komen de banken vrij en dan kan je pas goed het geultje zien dat je bevren moet om bij het dorpje te komen. De banken worden niet alleen bevolkt door de zeemeeuwen maar ook door talloze families die hier een bijzonder schepldier uit de grond peutert. Gewapend met emmertje, broekspijpen opgerold, struinen ze het net drooggevallen land af. het bootje ligt even verderop op de bank en ze zijn pas klaar met het karwei als de boot weer drijft, zodat ze naar de restaurantjes terug kunnen keren om hun vangst te verkopen. Op een uitstekend stuk rots bevind zich een mooi landhuis. Het heeft wel iets weg van een Hacienda. Boomvarens eromheen en zelfs een kleine plantage. Wat er aan deze boompjes met hun bloemkoolachtige kruinen groeit? Ik heb geen flauw idee, maar het frisse groen steekt mooi af bij 't geheel. Als we het dorpje naderen zien we al dat het anders is dan gewoonlijk. De stoeltjes van de dichtstbijzijnde restaurantjes staan onder water. Springtij? Gisteravond was er een maansverduistering, dus dat zal er wel mee te maken hebben. De oude vissersmannetjes zitten op het leugenbankje net onder het afdak van de visafslag. Ook zij zijn omringd door het wassende water en zullen nog een paar uurtjes moeten wachten voordat ze naar moeders kunnen. De afslag stelt niet veel voor. Er zitten een paar man wat schubben af te krabben en het afval gaat zo de plomp in. Wij maken het bijbootje vast aan een paaltje en moeten dus door dat vieze water waden om naar de kant te kunnen. Het dorpje is gebouwd op een heuvel dus eerst maar even omhoog om een kijkje te nemen over dit toch prachtige gebied. Het stadje verkennen en daarna naar een gezellig knijpje voor een drankje en hapje. We eten opnieuw vis dat buiten geroosterd wordt. Ditmaal "Gazpacho" als voorgerecht, een koude soep en zwaardvis wat een beetje smaakt als een karbonaadje maar ook iets weg heeft van tonijn, een in de schil gekookt aardappeltje en een frisse salade. Als we weer huiswaarts willen keren ligt ons bootje zeker 4 meter op het droge. Dat wordt sjouwen naar de waterkant.
Dat was het voor deze keer. De groetjes vanaf de Zoea.

ZOEA 29 ALVOR 2 / 18SEP97
Beste allemaal,
We hebben gisteren een prima weerbericht gekregen dus gaan we er dan eindelijk vandoor. Nog gauw even wat brood, groente en fruit halen. Eerst naar de TRIMAAT, een Nederlandse trimaran van Glen zijn Morse-vriendin Heleen. Zij zijn vorig jaar november uit Nederland vertrokken samen met haar man Adelbert. Hun zoontje Matthijs (3jr) en dochtertje Luca (1,5jr) brengen we ook even het goede nieuws over. Het is weer laag water en Glen laat ons op de verkeerde plek uitstappen. We zakken helemaal weg in de zwarte blubber en ik voel de visafval tussen mijn tenen door. Gatverdegatver, wat is dat een afschuwelijke gevoel. Melanie houdt daarom haar slippers aan, maar dat is helemaal geen succes. Die blijven al zuigend in de blubber vastzitten, Nu moet ze ook nog met haar handen graaien wil ze haar schoeisel niet kwijt raken. Op de kant staan een aantal mensen naar ons te ginnegappen. Jongelui die hier aan het oefenen zijn met kajaks want aankomend weekend is er een wedstrijd van wel 300 van die bootjes. We zijn gauw klaar met de boodschappen. De Zoea ligt opnieuw te stoten op een zandbankje. Alles goed opgeborgen en zeevast gezet zodat we kunnen vertrekken. We halen 12.30 uur het anker op en gaan richting Porto Santo een klein eilandje onder Madeira. Groetjes vanaf de Zoea van Glen en Margriet.

ZOEA.30 DE OVERSTEEK NAAR PORTO SANTO 18-19 sep
DE VLIEGENDE GOUDVIS
Beste allemaal,
We zijn Cabo Sao Vicente al gepasseerd. Eerst een koers van 210 graden en nu iets verlegd naar 240. Nog 5 mijl naar de Shipping Line en die zullen we voor donker voorbij zijn. Niet dat je dan geen schepen meer tegen zult komen, want de Canarische Eilanden, Madeira en de Azoren zullen natuurlijk ook bevoorraad moeten worden. We hebben weinig wind en daarom staat de motor bij. Ik heb wat voorbereidingen getroffen en haal de chili con carne uit de koelkast. Niet zo'n goed idee. Het is veel te zwaar eten, vooral voor zo'n eerste dag op zee. Het ligt als een blok in de maag en na een aantal uren weet het zich toch een weg naar boven te werken en lig ik kotsend over de rand van de toilet. Het is inmiddels nacht en het zou echt op een zelfmoordpoging lijken als ik dat over de zeerailing zou doen. Met een stoot van een golf wip je zo het donkere water in en niemand, maar dan ook niemand die je meer terug vind. Vooral als je maatje heerlijk ligt te ronken. Wat is zeilen toch leuk he? Ach zegt Glen: "over drie dagen ben je wel ingeslingerd". Dat is op een trip van een aantal weken ook geen probleem, maar nu heb ik het net te pakken en dan zijn we alweer op de bestemming. Om nog even op de brei terug te komen. Ons eten werd nog bemoeilijkt door een vliegend projektiel. Het zou een uit de kluiten gewassen libelle kunnen zijn, maar het leek mij meer op een vliegende goudvis. Een hartnekkig beestje want hij kwam steeds terug. Wij met de vliegenmepper aan de gang, maar daar werd hij steeds kwaaier door. Volgens mij dacht hij in ons bord zijn broertjes of zusjes te herkennen, want hij was niet weg te slaan. Als je dan steeds met je bordje naar binnen wordt gestuurd heb je ook niet echt trek meer. Nu einde van dit verhaal. Ik ga de koffer in. Tot morgen. Groeten van de PA3GUE en PA3HDE,