Ik doorliep een traject van bioloog naar kunstenaar. Het was een min of meer geleidelijk proces. Als wetenschappelijk medewerker aan de universiteit van Leiden en Amsterdam vond ik naast het onderzoek tijd om me te ver diepen in beeldhouwtechnieken. Na 12 jaar werkzaam te zijn geweest als bioloog nam ik het besluit om me te vestigen als beeldhouwer, een besluit waar ik na 20 jaar nog geen moment spijt van heb gehad. De ervaring als bioloog nam ik mee in mijn werken. Naast het beeldhouwen ben ik werkzaam geweest als Stadsbeeldhouwer van Haarlem en zat en zit ik in besturen van kunstenaars- en atelierverenigingen.

In de keuze van onderwerpen speelt duidelijk mijn opleiding als bioloog een grote rol. Dieren, mensen maar ook planten of delen van planten worden gebruikt als inspiratiebron. Stoere robuuste stieren die krachtig in het leven staan, een sikkeneurige roerdomp of een arrogantie uitstralende secretarisvogel.  De natuur is voor mij als bioloog vertrouwd. Het is een goed middel om beweging, kracht of het moment tussen stilstand en beweging uit te drukken. Het is aards, diepgeworteld in mijn karakter, het verhaalt over hoe mij voel en over mijn zekerheden en twijfels.

Daarnaast gebruik ik mythologische verhalen als motief. Mythologische figuren vormen een andere vertaling van mijn gedachtewereld zoals een Leda, verliefd, kwetsbaar of juist levenslustig.  Een  Icarus die twijfelt voor de sprong of die geniet van de vrijheid van het zweven.

Boetseerwas is voor mij het ideale materiaal om mee te werken, het is flexibel,  je kunt het een tijd laten staan om afstand te nemen zonder dat het uit elkaar valt of uitdroogt.  Niet altijd bouw  ik een beeld  in een keer op.  Ik vind het heel belangrijk om met het idee of het gevoel  waarmee ik het beeld  opzette ook te eindigen. Door storingen van buitenaf lukt het vaak niet om dat gevoel vast te houden. Dan is het vaak eenvoudiger om het beeld tijdelijk weg te zetten en te wachten tot ik weer ik de rust heb om verder te gaan.

Naar het overzicht van tentoonstellingen