Onze
adoptieprocedure.
9 november 1999 Aanvragen van informatie
bij bureau VIA
2 augustus 2001 Opsturen
verzoek tot opneming ter adoptie van een buitenlands kind in ons gezin.
16 augustus 2001 Bericht van Ministerie van
Justitie dat ons verzoek tot opnemen van een buitenlands
kind
in ons gezin is ontvangen. In deze brief staat tevens de uitleg van het hele
adoptieproces
vermeld. Ons B.K.A. is 20012/0693.
3 juni 2002 Bericht
van de Stichting Adoptievoorzieningen dat onze VIA-voorlichting plaats zal
vinden
van november 2002 t/m februari 2003. Tevens vinden wij bij deze brief de
rekening
voor deze bijeenkomsten.
29 augustus 2002 Na lang wikken en wegen
hebben we besloten de VIA-voorlichting nog even uit te
stellen.
Wij hadden nog niet het heel medische traject doorlopen en wilden eerst weten
of
we hierin nog kansen en mogelijkheden hadden.
18 februari 2004 Na het stoppen
van de medische behandelingen hebben we voor onszelf nog even een
rustmoment
ingelast. Maar op 18 februari heb ik de Stichting Adoptievoorzieningen weer
gebeld.
We willen graag verder. En we kregen heel goed nieuws. We konden al in april
beginnen
als we wilden. Daar hoefden we niet over na te denken. Geweldig nieuws dus!
26 februari 2004 Vandaag hebben we
het handboek en het rooster ontvangen. In de begeleidende brief
staat
nogmaals duidelijk vermeld dat we de bijeenkomsten samen moeten volgen, ook al
ben ik alleen-aanvrager (Carin). Wij waren nog niet getrouwd en dan
is het niet mogelijk om samen een adoptieprocedure op te starten. Wel worden we
samen de opvoeders, vandaar dat we ook samen de bijeenkomsten moeten volgen.
23 april 2004 Bijeenkomst
1.
Na de introductie van bureau
VIA was het tijd om met elkaar kennis te maken. Na de koffie kregen we een film
te zien over afstandsmoeders in Colombia. Nog nagepraat over de film, hoe je er
over dacht de natuurlijke moeder te ontmoeten, en welke plaats krijgt zij in de
relatie met je kind. Verder was er gelegenheid tot vragen stellen over de
procedure.
14 mei 2004 Bijeenkomst
2.
Vandaag hebben we het gehad over welke ervaringen heeft het kind al
gehad voordat het geadopteerd werd. We kregen een film te zien over hoe het in
een tehuis in China gaat. Na de pauze kwam er een moeder vertellen over haar
eigen adoptiekindje en haar ervaringen met het opnemen van een wat ouder
kindje. Tijdens dit verhaal kregen we zoveel dingen te horen en zoveel tips hoe
we ermee om zouden kunnen gaan, hierdoor vloog het laatste deel van de middag
voorbij.
28 mei 2004 Bijeenkomst
3.
Vandaag was het thema hechting. De belangrijkste conclusie: zorg
dat je zoveel mogelijk te weten komt over de achtergrond van je kindje, begrijp
je kind en bied dingen aan ook al vraagt het er niet om. Een rustig kind wil
absoluut niet zeggen dat het kind ook tevreden is, als het kind uit een tehuis
komt van 500 kinderen, dan heeft het gewoonweg geen zin om te huilen als het
iets nodig heeft of het kind wil niets vragen omdat het vind dat het dankbaar
moet zijn voor alles wat je ze geeft. Een heel moeilijk en belangrijk
onderwerp.
11 juni 2004 Bijeenkomst
4.
De bijeenkomst begon met een evaluatie gesprek. Veel van ons waren
vooral geïnteresseerd in wat na de voorlichting komt, het gezinsonderzoek.
Veel van de cursisten vonden dat het negatieve te veel werd benadrukt. Ook
hebben we nog een inlevingsoefening gedaan {Je zit als kind in een tehuis, en
wordt plotseling uit je omgeving weggehaald door twee vreemde mensen, die er
anders uitzien, anders praten, anders ruiken, kortom alles is vreemd, hoe zou
je je dan voelen}. Deze inlevingsoefening vonden wij erg goed. Je voelt even
hoe je kind zich straks zal voelen als het aan jou zal worden overgedragen.
18 juni 2004 Bijeenkomst
5.
Het thema van vandaag was in grote lijnen, loyaliteit. Wanneer het
kind later zijn/haar roots wil gaan ontdekken. Zal hij/zij een
loyaliteitsprobleem voelen naar jou als adoptiefouder. De boodschap van vandaag
was, zorg dat je kind zich nooit schuldig zal voelen naar jou toe. Stimuleer ze
bij alles wat ze doen en steun ze daarin. Ze verlaten jou niet, ze zoeken
zichzelf en hun achtergrond. Verder hebben we in groepjes nog een
discussieronde gehad aan de hand van vraagstellingen op kaartjes. Vragen die
aan bod kwamen waren bv. hoe regel je het straks met de opvang? blijf je
werken? het kind accepteert je partner wel maar jou niet, hoe ga je hiermee om?
Etc. etc. Een leuke oefening omdat je ook hoort hoe anderen erover denken.
25 juni 2004 Bijeenkomst
6.
Deze middag stond in het teken van de verkenning van jouw wensen en
grenzen met betrekking tot het te adopteren kind. Één van de
meest moeilijke aspecten van adopteren is dat je heel veel kan kiezen. Keuzes
maken is erg moeilijk zeker als het om een kind gaat. Welk land? Hoe oud? Een
of meerdere kinderen tegelijk? Kind met een medisch risico of een (operabele)
handicap? Om ons te laten ervaren dat veel eisen stellen als gevolg kan hebben
dat je lang moet wachten, werd er tot slot nog een oefening gedaan. Na de pauze
hebben we nog de gelegenheid gehad tot vragen stellen over de verdere
procedure.
26 november 2004 Eindelijk
bericht van de Raad voor de Kinderbescherming. Inmiddels gaan we de rest van de
procedure in als echtpaar, dus we willen graag samen een kindje adopteren.
Ons
eerste gesprek is 7 december bij de Raad voor de Kinderbescherming in Zutphen.
7 december 2004 Om 5 voor 10 waren we aanwezig
bij de Raad voor de Kinderbescherming. We waren beide toch wel wat gespannen.
Wat staat je te wachten? Wat wordt er gevraagd? Maar het is een heel leuk en
ontspannen gesprek geworden. De eerste bijeenkomst is ook om elkaar wat beter
te leren kennen en de aspirant adoptief ouders wat op hun gemak te stellen. We
kregen uitleg over het gezinsonderzoek. Ook vroeg ze nogmaals of we er geen
moeite mee hadden dat ons Justitieel document werd bekeken. Tot slot kregen we
een vragenlijst mee naar huis om zo onze levensgeschiedenis te schrijven
én een papier voor de medische keuring.
14 januari 2005 Vandaag
het tweede gesprek bij de Raad. We hadden inmiddels onze levensgeschiedenis
naar ze opgestuurd. We kregen een compliment omdat we bijzonder veel omschreven
hadden. Ze hadden nog maar een paar vraagjes. Toch duurde het gesprek weer 2
uur maar meer omdat we toch wel wat raakvlakken hadden met de medewerkster(s).
Het werd dus wederom een gemoedelijk en gezellig gesprek.
4 februari 2005 Alweer
het derde gesprek en dit maal bij ons thuis. Dus van tevoren zijn we flink aan
het poetsen gegaan, al bleek dit nergens voor nodig! Het werd weer een leuk
gesprek waarin ook de medewerkster van de Raad wat van haar ervaringen
vertelde. Dat is erg leuk om te horen. Na 2 uur vertrok ze weer met de
mededeling dat ze zou laten weten wanneer we ons rapport zouden kunnen inlezen.
1 maart 2005 Vandaag
mochten we ons rapport inlezen. Het is een mooi rapport geworden en na nog een
aantal kleine wijzigingen kan het opgestuurd worden. Ook hebben we vandaag
aangegeven dat we wel op de lijst willen voor Nederlandse adoptie. Onze keuze
voor vergunninghouder is inmiddels gemaakt. Het gezinsrapport mag opgestuurd
worden naar Kind & Toekomst in Halle.
7 maart 2005 JIPPIE!!!!
Onze felbegeerde beginseltoestemming ligt in de bus. We kunnen nu echt verder!
Wat een heerlijk gevoel is dit!
11 maart 2005 Gebeld
met Kind & Toekomst. Ons rapport is bij hen binnengekomen en als het goed
is moet vandaag het matchingsformulier bij de post liggen. En ja hoor,
inderdaad! We hebben het gelijk ingevuld en weggebracht. Halle is voor ons niet
zover, dus dat gaat makkelijk.
14 maart 2005 Wederom
gebeld met Kind & Toekomst om te horen of we al een afspraak mogen maken
voor een intake-gesprek. Dat kon nog niet omdat ze eerst ons rapport willen
doorlezen. Dat was wel even een teleurstelling.
’s
Middags om 13.45 uur belt Wim me op het werk. Of in morgenmiddag wat heb.
Hoezo??
Kind
& Toekomst heeft gebeld. Ze hebben morgenmiddag om 13.30 uur nog tijd voor
een intake-gesprek. Of wij willen komen. NATUURLIJK!!!!
15 maart 2005 Vandaag
intake-gesprek gehad bij Kind & Toekomst. We hadden nog 3 landen die ons
wel aanspraken, nl. China, Polen en Rusland. Uiteindelijk is het toch China
geworden omdat dit voor ons gewoon goed voelt. En nu mogen we beginnen met het
verzamelen van de documenten. We hebben een hele lijst meegekregen. Als je wilt
weten wat je allemaal moet verzamelen, kijk dan even bij het tabblad ‘documenten’.
Hier vind je ook een uitleg over de verschillende documenten.
18 maart 2005 Naar
de huisarts voor de medische keuring en gelijk door naar het ziekenhuis om
bloed te prikken. (Dat kun je maar beter zo gauw mogelijk achter de rug hebben J.) Ondertussen hebben we onze geboorteaktes binnen, zijn de nieuwe
paspoorten en onze verklaringen omtrent het gedrag aangevraagd, pasfoto’s
gemaakt en nog wat andere dingen gedaan).
1 april 2005 Documenten
voor goedkeuring naar Kind & Toekomst.
2 april 2005 Documenten
alweer terug (ontzettend snel want er staat ongeveer 1 week voor!)
We
moeten nog een paar dingen aanpassen.
6 april 2005 Documenten
opnieuw voor goedkeuring naar Halle.
11 april 2005 Even
gebeld met Halle omdat we nog niets gehoord hadden. De documenten zijn goed,
maar het is nog even wachten op de vertaling van Carin’s verklaring
omtrent het gedrag.
12 april 2005 Alle
documenten zijn goedgekeurd. Op naar het rondje Den Haag. We gaan vanavond al
weg om nog even op visite te gaan bij kennissen van de VIA cursus. Ze wonen in
Monster en dat is niet naast de deur. Zij hebben inmiddels de documenten al
bijna 4 maanden weg. We hebben overnacht in Wassenaar zodat we de volgende
morgen zonder stress zouden kunnen beginnen aan ons rondje Den Haag.
13 april 2005 Om
5 voor 9 waren we bij het Ministerie van Justitie. Dat was mooi op tijd. Het
was er erg rustig dus 3 minuten over 9 stonden we weer buiten. (De afdeling
waar we moesten zijn ging geen minuut eerder dan 9 uur open!) Daarna zijn we
met de auto richting het Ministerie van Buitenlandse zaken gegaan. Hier waren
om half 10. Omdat de documenten maar eens per uur worden gestempeld hebben we
in het tegenover gelegen winkelcentrum even koffie gedronken. Om 10 uur precies
stonden we er weer en waren onze documenten inmiddels klaar. We konden dus op
weg naar het Chinese consulaat. Hier waren we iets over half 11 binnen. Pas om
5 voor half 12 waren we aan de beurt. Na het afgeven van de documenten moesten
we wederom een half uur wachten. Helaas is er bij het Chinese consulaat niet
een plek waar je even wat kunt drinken, dus zijn we maar gaan wandelen en
hebben even wat foto’s gemaakt van het consulaat. Om 12.00 uur konden we
na betaling onze documenten meenemen. WE HEBBEN NU ALLE STEMPELS BINNEN.
15 april 2005 Vandaag
onze documenten naar Kind & Toekomst gebracht. En wat een verrassing: ze
worden ook vandaag opgestuurd naar China.
Het
laatste wachten is begonnen.
28 april 2005 Onze
documenten zijn vandaag in China ingelogd! De wachttijd bedraagt momenteel 6
á 7 maanden.
…januari 2006 Eindelijk
eindelijk eindelijk! Op de site van CCAA staat dat de voorstellen t.e.m. de
inlogdatum 28 april verzonden zijn. Dit is spannend!
7 februari 2006 Iets
voor 16.00 uur worden we gebeld door K&T. We hebben een dochter! Ze heet
Qiu, Yang Pei en ze is 9 maanden jong. Ze is kerngezond! We hebben gelijk de
papieren opgehaald in Halle en ze is prachtig! We hoeven jullie niet te
vertellen hoe geweldig blij we zijn.
13 maart 2006 Gebeld
door K&T. We kunnen onverwacht snel vertrekken, namelijk 23 maart. Opnieuw
geweldig nieuws dus!
21 maart 2006 Afreisgesprek
in Halle.
23 maart 2006 Vertrek
naar China.
26 maart 2006 Eindelijk
mogen we onze dochter Xiënna in onze armen sluiten.
27 maart 2006 Vandaag
de officiële afhandelingen in China.
6 april 2006 Dit
is de dag dat Xiënna voor het eerst voet zet op Nederlandse bodem, haar
nieuwe vaderland. Wat een geweldige belevenis zo’n aankomst op Schiphol,
zeker als je zelf met je zoon/dochter door die deuren komt. Wat een emoties!
Echt geweldig!
9 augustus 2006 Ook
volgens de Nederlandse wet is Xiënna nu onze dochter. Omdat onze
documenten voor 1 september 2005 verstuurd waren moesten wij nog een rechtzaak
hier in Nederland opstarten. Vandaag is de uitspraak geweest en vanaf nu hoort
Xiënna officieël bij ons. Haar naam zal vanaf nu zijn: Xiënna
Yang Pei.