le sûrplace
Welkom op Kempenaar 06-08
(laatste wijziging op 21-10-2024 17:33 )
|
In mei 1975 in
Lelystad komen wonen. Rijkswaterstaat RIZA (Rijks
Instituut voor Zuivering van Afvalwater) werd verplaatst van den Haag naar
Lelystad in het kader van het beleid “spreiding rijksdiensten” van het kabinet den Uyl. Van de Koningskade
ging het naar de Waterwijzer in Lelystad. Het RIZA
werd omgevormd tot de nieuwe Waterdienst. Eind 2005 overgegaan van de
Waterdienst naar de Data en ICT Dienst van Rijkswaterstaat in Delft,
tegenwoordig heet dat Centrale Informatie Voorziening, op de afdeling
Service Management als servicelevel manager. De standplaats bleef Lelystad,
zodat in de polder blijven wonen kon. In 2013 besloten de koningin en de paus te stoppen, ik kon daar natuurlijk niet bij achterblijven. Ik ging per 1 juli met vervroegd pensioen, om zo plaats te maken voor de jongere generatie. Mijn kennis houd ik op peil via internet, boeken, workshops en cursussen. Sinds begin 2014 ben ik vrijwilliger bij Staatsbosbeheer en actief o.a. als wandelgids in de Oostvaardersplassen. Naast het voetbal, houd ik me bezig met allerlei andere hobby´s en activiteiten bezig zoals: tuinieren, fietsen, schilderen, lezen en het werken met beeld en geluid. |
|
Het grootste deel van mijn
vrije tijd besteed ik aan voetbal als
trainer/coach. Momenteel ben ik weer voor 3de jaar terug bij Swift´64 uit
Swifterbant. Ik was daar al twee keer eerder actief. Bij een
beslissingswedstrijd van het 2de in Zalk werd ik daartoe overgehaald door een
delegatie uit Swifterbant. Nu ben ik voor het tweede assistent bij het eerste elftal.
Tien jaar verbonden aan Unicum uit Lelystad als jeugdtrainer en assistent bij
de senioren. Later weer terug bij Unicum trainde ik ook nog een paar jaren
alleen senioren. In Biddinghuizen was ik technisch coördinator bij BAS
Voetbal, nadat ik daar ook al de senioren en jeugd trainde, de tweede
selectie en de o-23. In Biddinghuizen was ik in totaal 7 jaar actief, met een
onderbreking van 1 jaar, toen ik in Dronten trainer was van ASVD A1. Ook Swift´64 in Swifterbant heb ik een paar jaar
getraind. In de tussenperiode deed ik ook nog 1 jaar de B1 van SV Lelystad’67. In het seizoen
2014-2015 trainde en coachte ik het talententeam van SRB O17, na
een abrupt einde bij Unicum. SRB was een samenwerkingsverband van de clubs
Swift´64, Reaal Dronten en BAS. Na 2 seizoenen de JO19-1 van Swift´64 te
hebben getraind, trainde en coachte ik het seizoen 2017-2018 de JO-19, het 2de elftal en de beloften
O-23. Met een kampioenschap en promotie van de O19, dat ook nog de bekerfinale
haalde, en de nacompetitie voor promotie met het 2de, nam ik daar
afscheid. In het seizoen 2018-2019
ging ik naar het 2de elftal van Zeewolde trainen en coachen. Het
team speelde in de reserve 1ste klasse. De overeenkomst kwam pas
laat tot stand, pal na de periodekampioenschappen en de bekerfinale van de
O19. Na een verblijf van een
jaar besloot over te stappen naar Hierden. In het seizoen 2019-2020 trainde
en coachte ik daar Hierden
2. Op 1 juni werd het contract getekend. Door het Corona virus ging
de competitie eruit. Alles lag stil en Hierden bleef in de reserve 1ste
klasse. Mijn contract werd met een jaar verlengd. Na 6 wedstrijden werd de
competitie, waar we nu 6de stonden, weer stilgelegd vanwege
Corona. Het was allemaal onwerkelijk en ik was van plan om niet verder gaan.
Uiteindelijk bleek DSV´61 zonder trainer te zitten waarop ik besloot er toch
een jaar mee door te gaan. Op naar 35 jaar trainen. Na dat jaar bleken er
toch te weinig spelers in de selectie te zitten. Het trainen was een
uitdaging met zo weinig spelers en het op zaterdag bijeen krijgen van een
representatief team net zo. Om die redenen besloot ik, en fat was niet
makkelijk, al na een jaar toch te vertrekken. Ik maak gebruik van de
mobiele app Strava om mijn ritten en persoonlijke records vast te leggen. Het model van Cube was in
2009 fiets van het jaar. De fiets is lekker licht en het is wennen aan de
stugheid. Door de bouw heeft de Agree GTC Pro een nogal agressief rijgedrag.
Dit is op de wat langere trajecten minder comfortabel. In de bergen is vooral
het dalen wat wennen omdat de Cube wat lastiger op de weg is te houden. De
pedalen zijn Look KEO 2
Classic, De standaard gemonteerde banden van Schwalbe heb ik vervangen In
2017 is het oorspronkelijke Shimano triple-crankstel vervangen door de grey-versie van Shimano Ultegra. De Ultegra groep is
daarmee compleet. De nieuwe achterderailleur heeft
nu een lange kooi. De cassette is nu een 10 speed 12-30 cassette. Daardoor is
ook de 30 krans bereikbaar zonder de shifters te
vervangen. Wel zo lekker als het erg steil wordt, want op de zware gedeeltes
van Colombière en de Joux
Plane was de 27 te veel. Ik
rijd voortaan op draadbanden waardoor het met aflopers
en lek rijden zo goed als gedaan is, zeker gezien de huidige kwaliteit van de
bandjes. Ik rijd nu op Continental
Grand Prix 4 Season racefiets banden. Deze banden
voldoen veel beter dan de Schwalbes die oorspronkelijk waren gemonteerd. Ze
rijden redelijk comfortabel en zijn wat zekerder bij vuile en natte wegen. De
lekbestendigheid is veel beter, ze slijten daarentegen misschien wel harder.
Meest
favoriete omloop is nu om de Oostvaardersplassen heen waarmee zo’n 40 km zijn
gemoeid. Bij wind uit het Oosten gaat de rit via de Ketelbrug naar Ens, om
via Kampen en Swifterbant weer terug te keren in Lelystad en de 100 km zijn
voltooid. Voor een dikke 20 km meer voert een rit van Lelystad naar
Harderwijk. Via Leuvenum naar Uddel en bij keerpunt de Wissel in Nunspeet
gaat het via de Knobbel in ´t Harde en Elburg, Biddinghuizen weer naar
Lelystad. Het
streven is om jaarlijks een rondje Markermeer en een rondje IJsselmeer te
rijden. Alpen Van de vele tochten in die
omgeving is de Tour de Mont Blanc (TMB) een
aanrader en het Lac Het is jammer dat er steeds
minder sneeuw ligt en de het gletsjerijs zich verder terugtrekt. Het blijft
daarentegen genieten van de schitterende natuur en stilte. Het gebied in de
Haute Savoie is veel groener en vriendelijker dan het ruwere, ruige en veel
rotsigere gebied van de Écrins. |
Oostvaardersplassen Het beleid moet nu worden
gewijzigd ten gevolge het besluit van de Provinciale Staten van Flevoland.
Ruim 1800 edelherten moeten worden afgeschoten en bijna 160 paarden worden
naar elders verplaatst. Het gebied zal ook worden veranderd door menselijk
ingrijpen. Er komen meer poelen en eilandjes en ook worden bossen met open
ruimtes aangelegd.(lees
schuileilanden). Het unieke beheer van alles zoveel mogelijk overlaten
aan de natuurlijke processen wordt losgelaten. Er waren al schuilrichels en
kralen aangelegd, nieuwe bomen met gaasbescherming aangeplant en poelen
gegraven, maar dat was nog niet genoeg. Het nieuwe beheer zal meer gericht
zijn op toerisme en verdere economische uitbating. Het is onbegrijpelijk en vooral jammer, dat op deze wijze een experiment als mislukt wordt beschouwd en afgesloten. Ik blijf van mening dat het in de natuur nu eenmaal anders verloopt dan vooraf is bedacht. Ik volg in die zin de opvattingen van de grondlegger Frans Vera: plaats de sterfte van de dieren in de Oostvaardersplassen in een internationaal kader. Voor de Oostvaardersplassen
ziet het er ineens heel anders uit en zullen de veranderingen gigantisch zijn
en is het de vraag hoe het met de Oostvaardersplassen gaat aflopen. Het gaat
wel mee in nationaal park Nieuw Land met de Lepelaarplassen en de
Markerwadden, maar hoe? Tevens zijn er nog infrastructurele dreigingen van
Lelystad Airport. Naast de wijzigingen in beheer en beleid zal in de komende
periode ook in moeras-reset plaatsvinden. Daarbij zal een deel van plassen,
de Westerplas voor zo´n 2/3 deel worden drooggelegd, om vernieuwing en
vergroting van het moerasgebied te krijgen. Daardoor zullen er ook weer meer
vogels naar de Oostvaardersplassen komen. Bij realisatie van de Poorten in
Almere en Lelystad zal de vraag zijn waartoe zij dan wel ontsluiten. In ieder geval zullen de
natuurlijke processen niet meer bepalend zijn. Het beleid is er nu op
gebaseerd om te werken op basis van aantallen (dieren/grazers) en patronen
(aan te planten bossen voor in totaal zo´n 600 hectare). Er zal een
verbinding met het buitenwater worden gemaakt om de wateren te verbinden.
Vistrappen worden gerealiseerd, waardoor meer stekelbaarsjes en bijvoorbeeld
ook meervallen in het gebied kunnen komen. Tevens zal er voor zo´n 300
hectare aan water bijkomen verdeeld over tochten, poelen en verbindingen. In
grotere poelen worden eilandjes gemaakt. De biodiversiteit zal dan zeker
toenemen wat het natura2000 gebied alleen maar ten goede komt. Het Oostvaardersveld, een soort mini Oostvaardersplassen aan de andere kant van de Praamweg gelegen dan de Oostvaardersplassen, is opengesteld in juni 2015. In 2014 heeft Staatsbosbeheer het Oostvaardersveld heringericht. Het doel was om een nieuwe en betere leefomgeving te creëren voor een groot scala aan plant- en diersoorten. Daarnaast is het Oostvaardersveld toegankelijker gemaakt voor recreanten. Zo zijn wandelroutes aangelegd en picknickbanken, infopanelen en een vogelkijkhut geplaatst, die een betere natuurbeleving mogelijk maken. Het werd versneld aangelegd met Europees geld dat overbleef door het uitblijven van een project in het Lauwersmeergebied. Vanaf het Buitencentrum kan de route naar de driehoek worden gevolgd, om dan links via het tunneltje onder de spoorbaan de verbinding naar het Oostvaardersveld te pakken. Tijdens de wandeling kom je langs een mooi uitkijkpunt over het gesloten gebied van de Oostvaardersplassen, de zogenaamde kleine Praambult. Er is in het Oostvaardersveld een keuze uit 3 routes van verschillende lengte. De routes zijn met paaltjes en handwijzers in de kleuren geel, blauw en paars aangegeven. Met wat geluk zie je dan de familie Konikpaarden. Ook kun je zomaar stuiten op een paar edelherten. De terreinomstandigheden kunnen wel eens te wensen overlaten, dus pas schoeisel en kleding er op aan, maar over het algemeen zijn de verharde paden goed beloopbaar. In 2016 is begonnen met de
verbinding naar het Hollandse Hout waardoor er nog weer eens een bosgebied
van zo´n 900 ha bijkomt, waarin nu nog waterpartijen en slenken worden
aangelegd. Nieuwe gebieden, ook die rond Almere, vormen zo een overgang van
de gewone leefomgeving naar uiteindelijk de Oostvaardersplassen. Om de
uitwisseling en biodiversiteit te bevorderen zouden aanvankelijk de
natuurgebieden met elkaar verbonden kunnen worden zoals de Veluwe , de
Utrechtse Heuvelrug, de gebieden rond Rijn, Waal en IJssel tot later zelfs de
Ardennen en het Reichswald aan toe.
Staatssecretaris Bleeker zorgde via bezuinigingen dat het niet verder
doorging. In Flevoland was de verbindingszone naar het Horsterwold
al nagenoeg gereed, boeren waren uitgekocht, hele stukken waren al klaar. Nu
moet de verbinding beperkt worden tot bossen en gebieden in de directe
omgeving zoals het Hollandse Hout, het Kotterbos en het Fluit of Ooostvaardersbos. Een wandeling door de
Driehoek, de groene route, naar de grote observatiehut
De Zeearend, is de meest gebruikte route. Daar heb je na ruim 2,5 km wandelen
vrij uitzicht over de Oostvaardersplassen. Deze route is in de winter
gesloten van medio januari tot begin mei. Het is dan wel mogelijk om naar De
Schollevaar hut te lopen. Deze route start als groen maar aan de overkant van
het kanaal en de brug in dat geval niet oversteken. Start bij het
Buitencentrum Oostvaardersplassen in Lelystad en volg groene route. Aan de overkant van het
spoor zijn er ook nog routes met name de gele route langs De Poelruiter is
interessant. De meest lange route is de paarse, het lange pad, naar de observatiehut De Krakeend. In alle gevallen is er
vanaf De Kleine Praambult een mooi uitzicht over het niet voor publiek
toegankelijk deel van de Oostvaardersplassen. Hieronder staat een kaartje
van de routes.
Tijdens de winterafsluiting
is het wel mogelijk om aan de andere kant van de driehoek langs het kanaal
naar de Schollevaar hut te lopen. Dat is een mooie tocht naar de aalscholver
kolonie. Op de heenweg aan de
rechterkant van dat pad zie je de Keersluisplas waar kiekendieven graag jagen
langs de rietkragen en velden. In het riet spot je mogelijk een
baardmannetje, want die zitten daar veel. Ook de vos en het edelhert kun je
zomaar tegenkomen.
|
Kippen De
voornaamste rassen die ik daarbij had waren Hollandse hoenders (kriel),
Wyandottes en Welsummer krielen. Korte tijd heb ik
ook een koppel Brahma's gehad. Deze waren zo kolossaal dat ze niet meer te
houden waren en heb ze overgedaan naar een kinderboerderij. Bijzonder
zijn ook de parelhoenders, door ons zuiderburen ook wel
"poelepetaten" genoemd. Zij leggen kleine steenharde eitjes. Het
uitbroeden van de eieren is een crime, en dient in een heel vochtig milieu te
gebeuren. Ben je er dan uiteindelijk in geslaagd om kuikens te hebben, dan
moet je weer oppassen dat ze zich niet te pletter rennen. De kuikentjes zijn
razendsnel en super zenuwachtig. De
parelhoen is overigens het symbool van Zuid-Afrika. Links wandelroutes Oostvaardersplassen Swift´64 |
