Hoe het begonnen is weet ik niet meer, maar ik zal zeker zijn 'aangestoken' door mijn vader die vroeger al boeiend kon vertellen over grote vliegers die hij bouwde als kleine jongen.

Geboren en getogen in de kustplaats IJmuiden met altijd voldoende wind voorhanden.

Op het strand van IJmuiden bij de zuidpier. Natuurlijk met een touwtje in de hand en daaraan een vlieger. Zo´n plastic vliegtuigmodel met draaiende vleugels..

Een machtige hobby
Zelf bouwen van vliegers, van papier, plastic en later tyvec en spinakerdoek. Een machtige hobby die zowel creatief, uitdagend, inspannend als ontspannend is.
Het leuke van deze hobby vind ik het zelf bedenken van een vliegervorm, en die dan ook te maken en de lucht in te krijgen. Ook het verbeteren van bestaande modellen is een uitdaging. Het geeft een goed gevoel wanneer een nieuwe vlieger als het ware zo van onder de naaimachine mee naar buiten genomen de lucht in gaat.

Vlakbij huis, in het recreatiegebied Spaarnwoude en op het strand in IJmuiden, zijn plekken genoeg om te vliegeren. Tijdens het pinksterweekend, is er meestal een heel weekend een vliegerfeest op het strand van IJmuiden. Daar komen ze uit heel Europa naar toe. Daar ga ik altijd even kijken of ik nog iets nieuws tegenkom, om ervaringen uit te wisselen en natuurlijk om te vliegeren!
Een andere manier om aan nieuwe ideeen te komen is door te surfen op het WWW. Vorig jaar op, een vliegerfeest in IJmuiden, was er iemand met een, volgens hem Duits, model van een grote vlieger. s'Avonds keek ik op Internet of ik er gegevens van kon vinden, en wat bleek? Het was eigenlijk een ontwerp van een Nederlander!
Voor iedereen die met vliegeren wil beginnen of er meer over wil weten is Internet een uitkomst. Je kunt uren zoet brengen met het bekijken van vliegers, bouwtekeningen en beschrijvingen van vliegers. Daarnaast is er voor iedereen die er meer over zou willen weten of zelf vliegers wil bouwen in de openbare bibliotheken ook heel veel informatie over vliegers te vinden.

1997 een aantal van mijn vliegers.

Zelf ben ik erg gecharmeerd van enkellijns vliegers. Ik heb wel enkele bestuurbare vliegers, maar deze boeien mij toch niet zo. Je zult mij dus eerder met een enkel lijntje in de hand zien dan aan het werk met een besuurbare vlieger.

Een kick
Voor de verschillende windsterktes heb je vliegers. Voor mij het is het dan ook de sport om met zo weinig mogelijk wind een vlieger omhoog te krijgen. Meestal is dat een zogenaamde Genki, die gaat bij wijze van spreken alleen op de thermiek al omhoog. Ik heb vliegers in alle soorten en maten en maak ook hele kleine vliegertjes. Liefst op vakantie, als we kamperen, gewoon met materiaal wat voor handen is.
Staat een wat grotere vlieger stabiel dan kan ik met een zelf gemaakte 'boodschapper' allerlei dingen naar de vlieger toesturen. Je kent dat wel van het papiertje wat je om de lijn heen vouwt en dan door de wind naar de vlieger toegeblazen wordt. De boodschappers die ik maak zijn iets minder eenvoudig, en bestaan uit een frame met wieltjes die over de lijn kun nen rollen en waar een zeil aan vast is gemaakt van bijna een vierkante meter. Op een bepaald punt op de lijn aangekomen, wordt het zeil los gelaten en kan de lading vallen. Op die manier kun je dan bijvoorbeeld 'knuffels-beesten' van kinderen, die natuurlijk eerst een parachute in een rugzakje hebben omgekregen met een zachte landing laten terugkeren.
Ook leuk is om een liter water naar boven sturen en dan ergens een plaatselijke regenbui veroorzaken.
Het maken van dit soort constructies eist veel gepuzzel, maar als het dan lukt, dan geeft dat een enorme kick.

Voorschriften
Je moet natuurlijk wel rekening houden met bepaalde voorschriften. Zo mag de vlieger niet hoger dan 100 meter komen, niet in de buurt van hoogspanningsmasten of in een aanvliegroute van een vliegveld bevind en. Na zonsondergang mag je al helemaal niet vliegeren. Maar wat ook een grote kick geeft, en je dus even de wet moet overtreden, dat is het in de schemering oplaten van een vlieger met brandende lampjes.