Het Elektrisch Universum

Hoofdstuk

Inleiding
Deze presentatie van "Het Elektrisch Universum" is gebaseerd op het idee en bewerking van  Mintze van der Velde's "The Electric Bridge" en is ook (op verzoek) als .pdf te downloaden.

Zoals de titel al aangeeft, gaat het over elektriciteit. Maar ook over de brug die Elektriciteit en magnetisme spelen een rol in vele, zo niet alle, gebieden van onze stoffelijke wereld.

In een korte inleiding wordt de huidige de stand der wetenschap belicht. Daarna worden een aantal grondgedachten uit de Oude Wijsheid aangehaald. Deze zullen zeker voor een "niet-ingewijde" erg geheimzinnig overkomen. Vervolgens wordt uitgelegd wat met "het Elektrische Universum“ wordt bedoeld en welke betekenis dit heeft voor universa, grote sterrenstelsels, onze zon en zelfs voor onze aarde. Tenslotte wordt kort ingegaan op wat de aannamen van het Elektrisch Universum voor de cellen in het menselijke lichaam betekent. Deze onderwerpen worden in de volgende paragrafen behandeld:
  • Inleiding.
  • Oude wijsheid.
  • Het Elektrisch Universum.
  • Sterrenstelsels.
  • Het zonnestelsel.
  • De planeten en de Aarde.
  • Cellen.
  • Conclusie.
De wetenschap (astronomie), met name de kosmologie, gaat van de volgende grote lijnen uit:
De evolutie en het huidige gedrag van sterrenstelsels, sterren en planeten is hoofdzakelijk een gevolg van de zwaartekracht. Iedereen heeft gehoord van wetten van Newton (klassieke zwaartekracht) en de relativiteitstheorie van Albert Einstein.

Er wordt daarbij verondersteld dat het universum elektrisch neutraal is. Omdat de zwaartekracht het globale patroon van de hemellichamen beschrijft, vindt de huidige kosmologie het niet nodig de elektrische verschijnselen in rekening te brengen;...... de vergelijkingen van de speciale en algemene relativiteitstheorie zijn al ingewikkeld genoeg! Resumerend:

  • Gravitatie (Einstein: relativiteit).
  • Universum is elektrisch neutraal.
  • Big Bang: "Er was niets, wat explodeerde".
  • Zwarte gaten, Eerst: alles absorberend, inclusief licht.
    Later: toch enig licht uitstralend.
  • Donkere materie/ energie: meer dan 90% van het universum.
Deze discutabele aannamen geven als oplossing de "Big Bang". De term "Big Bang" is oorspronkelijk door Fred Hoyle - een fervent tegenstander ervan - bedacht als spotnaam.
De wetenschap kan niet verklaren, wat er voor de Big Bang gebeurd is (de wetten van de fysica houden daar op te bestaan). Om de huidige verklaring van de kosmologie consistent te laten blijven met de nieuwe waarnemingen, zijn zwarte gaten ingevoerd: objecten die alles absorberen zelfs licht.

Toen wat later toch straling werd waargenomen op plaatsen waar zwarte gaten vermoed werden, werd de theorie gewoon aangepast. Donkere materie werd uitgevonden om de waargenomen grote rotatiesnelheid van bepaalde sterrenstelsels te verklaren. Men schat nu dat ongeveer 23% van het universum uit deze donkere materie bestaat, die per definitie niet waarneembaar is, en slechts 4% zou de gewone materie bestaan.

Het universum breidt zich, tegen de verwachting in, steeds sneller uit! Donkere energie werd uitgevonden om de waargenomen grote uitbreidingssnelheid van de ruimte te verklaren. Men schat tegenwoordig dat 73% van het universum gevuld is met deze donkere energie.

Zwarte gaten en donkere materie zijn nooit waargenomen!

De eerste waarnemingen werden gedaan met zichtbaar licht, wat slechts een klein gedeelte van het gehele elektromagnetische spectrum is. Met moderne apparatuur kunnen we nu de hemel waarnemen in een gebied van röntgenstraling tot en met radiogolven.
Met duizelingwekkende precisie kunnen bijvoorbeeld de Hubble telescoop in de ruimte en de "Very Large Telescope" in Chili beelden produceren die voortdurend verbazen en ontzag inboezemen.
Niet alleen in de ruimte hebben we nu supertelescopen. In het kleine kunnen we nu met behulp van elektronen microscopen de cel met duizelingwekkende precisie waarnemen.

De cel bestaat grofweg uit een membraan, een kern en het cytoplasma. In de kern vinden we de genen, die de bekende DNA cellen bevatten. Merk hier de spiraalvorm op van zowel de genen als de DNA moleculen. De celbiologie leert ons dat veel van ons uiterlijk en veel van onze ziektes verband houden met het DNA. En er is een enorme hoop energie gestopt in het ontcijferen van het menselijk genoom.

De huidige medische wetenschap, inclusief bepaalde gebieden van de psychologie, brengt veel van de oorzaken van waargenomen verschijnselen vaak terug tot de DNA moleculen van onze cellen.
De menselijke cel