Regen en nog eens regen. Na 25 km - met de wind in de rug als een vliegende
pelgrim over het Franse land - wordt het bar en boos. Dit gaat niet goed zo,
ik krijg het koud. Eindelijk zie ik een klein portaaltje bij een kerk, die kans
grijp ik om mijn regenjas uit een van de tassen te halen. In Moreno vlucht ik
een café in en drink twee grote koppen grand café crême.
Als ik weer weg wil gaan regent het nog harder! Ik tover onder de overstromende
dakgoot mijn regenbroek uit een tas en vlucht terug het café in. Uiteindelijk
besluit ik de regen te trotseren en fiets vele kilometers langs de Loire gehuld
onder een nevelige regensluier. Wat had ik me die anders voorgesteld! Op de
camping ontdek ik dat heel veel nat geworden is in de tassen: slaapzak, mijn
voorraad proviand, kleding, zelfs mijn dagboek is aangetast! Mijn stemming wordt
wel op de proef gesteld, pelgrimeren is nu vooral: strijd om te overleven en
dat probeer ik creatief te doen. Maar Jacobus: laat het aub niet al te erg worden!
Er is verder niemand om tegen te klagen, dus probeer ik creatief op de tegenslag
in te spelen en er maar het beste van te maken in de situatie zoals die is.
De volgende dag passeer ik Vendôme de Jacobskerk met het opschrift: historische
plaats op weg naar Santiago de Compostela. De kerk blijkt gesloten! Ik zet mijn
fiets ervoor en vereeuwig die.
Uiteindelijk bereik ik Tours waar ik in de jeugdherberg al wat
nat is ophang en uitleg. De kamer wordt er niet frisser van! Aanvankelijk is
er geen licht, maar ik besluit alles maar op de koop toe te nemen en overal
het goede en positieve te zoeken.
In Chattelerault ontroert me het bekende beeld van Jacob in volle pelgrimsuitrusting.
Ik prevel: 'Jacob ik kom er aan'
Vanaf deze streken hebben de dorpjes allemaal een 'verleden' van pelgrimsopvang, maar er is niets meer van terug te vinden: leve de honderdjarige oorlog en de revolutie! Ik probeer me voor te stellen hoe Karel martel in deze regio de moren tegenhield en daarmee de geschiedenis van Europa beslissend heeft beinvloed. Bij Vieux Poitiers is niets meer over. Wel lees ik op de info-panelen langs wandel- en fietsroutes veel over het gallo-romaans verleden. Echter niets over Futuroscope dat ik aan de andere zijde van de rivier zie liggen. Omgekeerd hoorde ik tijdens Tour de France-uitzendingen nooit iets over het gallo-romaans verleden hier!
