ZOEA 113 OLIE OP DE GOLVEN
Venezuela, 28 januari 1999
Hallo allemaal,
Een kersverse watermaker. We hebben er wel geteld 1 dag mee kunnen
proefdraaien en daarna had Caribbean Dry Dock een "klein" ongelukje.
Tonnen en tonnen met ruwe stookolie lekte uit een van de aldaar in
het dok staande schepen. Foutje met het lassen of gewoon nalatigheid?
Het waren de yachties die de Coast Guard opriepen anders was er niet
zo snel gereageerd. Er werden 2 kleine bootjes in de vaart gebracht.
Een die d.m.v. dekwasslangen een bepaald zeepsop in het water spoot,
en de ander legde met behulp van een zware tros een kordon om de plas.
Dat laatste hielp natuurlijk geen barst, want de olievlek had zich
inmiddels al verspreid door het getij van eb en vloed. De baai van
Chaguaramas was in een mum van tijd vergeven van de olie en alle
bootjes zaten onder de smurrie. Je zal maar net je bootje glimmend
gepoetst te water hebben gelaten. Wij lagen in Grand Fond Bay een stuk
verderop, maar 's nachts werden we wakker van de oliestank. Gelukkig
hebben wij de afgelopen keer de waterlijn opnieuw verhoogd en hebben
wij nu alleen een rand olie op het onderwaterschip. Eigenlijk is waar
ik nu over praat alleen maar materiele schade maar wat te denken van
het milieu. De zeepsop waarmee gespoten wordt is bij ons al lang verboden.
Het breekt inderdaad wel de olie af, maar het verwijderd niets. De olie
zinkt naar de bodem en dan ziet men het niet en het probleem is opgelost.
Niet dus! De gehele onderwaterwereld is naar z'n grootje. Wij haalden onze
roestige ankerketting op en die was zilverkleurig geworden. Op weg naar
het uiterste eiland, Chacachacare voeren we door een plas van olie. Omdat
het getij hier zo heftig is, is nu de gehele kust van Trinidad, de Golf van
Paria, onder de olie en 1 bootje wat een beetje zeepsop spuit. "Ach, nog een
paar dagen en dan is alles via de Boca's, de zeegaten, verdwenen", is hun
antwoord. En wij in Nederland maar lopen klungelen met de groene en grijze
bak. Als je op de Caribische eilanden je huisvuil aan zo'n bootboy meegeeft
smijt hij het even verderop het water in en zie je langzaam jouw vuilnis aan
je voorbij drijven. Er moet nog heel wat tijd en geld ingestoken worden
voordat ook deze mensen zich bewust worden van wat ze hebben en wat
ze proberen moeten om te behouden. Bij ons heeft het ook jaren geduurd
en misschien hebben wij wel veel meer vernield door onze economie.
Laten we er samen voor zorgen dat de natuur de mogelijkheid heeft om
zich te herstellen.
Groetjes Glen en Margriet a/b ZOEA