ZOEA 148 - HET LAATSTE STUKJE

Oostende, 6 juli 1999

Hallo allemaal,
In Engeland hebben we toch wel even moeten wachten op wind uit de goede richting. Zaterdag 3 juli varen we in de vroege ochtend de haven van Fallmouth uit. De zeilen worden gehezen en Glen, die gisterenavond laat naar bed is gegaan, duikt nog even zijn mandje in. Whity staat op dek te springen van blijdschap na 4 dagen onderdeks te hebben gezeten. Het is prima weer. Het zonnetje prikt al door het wolkendek. De wind ligt nog op een oor, zodat de motor het werk moet doen. Ik zit te genieten in de kuip met mijn puzzelboekje. Ik houd de visstokken die hier langs de kust staan goed in de gaten. Op de hoogte van Plymouth, verschijnt er plotseling een patrouillevaartuig achter ons. D.m.v. een bord wordt mij gevraagd contact met hen op te nemen via VHF kanaal 06. Beneden ben ik driftig op zoek naar de handheld marifoon en maak meteen Glen maar wakker. Men wil graag weten waar we vandaan komen, met hoeveel personen we aan boord zijn en wat onze bestemming is. Na deze antwoorden zijn ze schijnbaar tevreden en zwaaien weer terug naar de kust. Ik zie ze nog wel driftig bezig op het achterdek. Nog geen 5 minuten later komt het schip en de neergelaten rubberboot onze kant op stuiven. Drie mannen in kikvorspak springen op de 8 mijl varende ZOEA. We worden we ge-enterd en dat is een vreemde gewaarwording. Opnieuw wordt ons de vraag gesteld waar we vandaan komen en diverse malen met hoeveel personen we zijn voordat er eentje naar binnengaat. Het onderzoek is gauw afgerond want het enige witte poeder dat ze bij ons aan boord kunnen vinden is alleen geschikt voor een lekker gezond glas melk.

Rond Dover begint de stroom echt tegen te staan en gaan we i.p.v. 6 mijl nog maar 3,3 mijl. Niet echt leuk met al die lichtjes om je heen. De ferries stuiven de haven in en uit en ook op de shipping lane is een ware file. We varen nog maar even door en wachten op de kentering van het tij voordat we deze snelweg oversteken. Al manouvrerend komen we aan de overkant en besluiten toch maar even Oostende te pakken. Aldaar hebben we 2 heerlijke rustdagen gehad. Smullen van de gebakken tong, de haring en brado's. Ook staat deze badplaats bekend om zijn traiteurs, dus volop lekkernijen.

Op 7 juli gaat de wekker om 04.00 uur en een half uurtje later zijn we buiten de pieren. Er is nog zo'n vroege vogel en het blijkt dat hij goed op het tij gelet heeft want we hebben bijna het hele stuk stroom mee. De verwachte 5 mijl verandert in een constante snelheid van 7 met zelfs pieken van 9. We komen dus veel eerder aan dan verwacht. Ter hoogte van Goeree-Overflakkee hebben we al contact met bevriende zendamateurs en zodoende staan de familie en vrienden toch nog op tijd bij de sluizen van IJmuiden. De schutting verloopt snel en al gauw hebben we het zootje aan boord. Na de nodige pilsjes varen we via het Noordzeekanaal naar het zijkanaal C en meren af bij de Watersportvereniging de "IJmond". Er wordt overheerlijke chinees gehaald en rond de klok van 01.00 uur zoeken we ons mandje op. Het is een lange dag geweest vol met emoties.

De volgende dag varen we rond het middaguur door naar Spaarndam. In de vroege ochtend tijdens de wandeling met Whity al een prachtig veldboeket geplukt in het recreatiegebied "Spaarnwoude". Alles is prachtig groen en we genieten weer met volle teugen van ons eigen landje. De rijksweg 6 brug gaat open en de sluis van Spaarndam staat ook op groen. Emile staat al op de kant onze lijntjes aan te pakken en weldra zijn onze vrienden ook van de partij. Het is goed om weer veilig thuis te zijn.

EINDE VAN HET ZOEA-VERHAAL.

Wie weet gaan we ooit nog eens de wereldbol om, maar eerst weer even wat muntjes verdienen. Als er iemand is die nog zeekaarten rond de wereld zoekt, duikflessen, een windvaanstuurinrichting, een extra zeil of een watermaker etc, dan kunnen jullie altijd even bellen naar 0299-623309. Wie weet is er iets van jullie gading bij.

73/88 Glen en Margriet a/b van de Zoea te Uitdam