ZOEA 148 - HET LAATSTE STUKJE
Oostende, 6 juli 1999
Hallo allemaal,
In Engeland hebben we toch wel even moeten wachten op wind uit de goede
richting. Zaterdag 3 juli varen we in de vroege ochtend de haven van
Fallmouth uit. De zeilen worden gehezen en Glen, die gisterenavond laat
naar bed is gegaan, duikt nog even zijn mandje in. Whity staat op dek te
springen van blijdschap na 4 dagen onderdeks te hebben gezeten. Het is
prima weer. Het zonnetje prikt al door het wolkendek. De wind ligt nog op
een oor, zodat de motor het werk moet doen. Ik zit te genieten in de kuip
met mijn puzzelboekje. Ik houd de visstokken die hier langs de kust staan
goed in de gaten. Op de hoogte van Plymouth, verschijnt er plotseling een
patrouillevaartuig achter ons. D.m.v. een bord wordt mij gevraagd contact
met hen op te nemen via VHF kanaal 06. Beneden ben ik driftig op zoek naar
de handheld marifoon en maak meteen Glen maar wakker. Men wil graag weten
waar we vandaan komen, met hoeveel personen we aan boord zijn en wat onze
bestemming is. Na deze antwoorden zijn ze schijnbaar tevreden en zwaaien
weer terug naar de kust. Ik zie ze nog wel driftig bezig op het achterdek.
Nog geen 5 minuten later komt het schip en de neergelaten rubberboot onze
kant op stuiven. Drie mannen in kikvorspak springen op de 8 mijl varende
ZOEA. We worden we ge-enterd en dat is een vreemde gewaarwording. Opnieuw
wordt ons de vraag gesteld waar we vandaan komen en diverse malen met hoeveel
personen we zijn voordat er eentje naar binnengaat. Het onderzoek is
gauw afgerond want het enige witte poeder dat ze bij ons aan boord kunnen
vinden is alleen geschikt voor een lekker gezond glas melk.
Rond Dover begint de stroom echt tegen te staan en gaan we i.p.v. 6 mijl
nog maar 3,3 mijl. Niet echt leuk met al die lichtjes om je heen. De
ferries stuiven de haven in en uit en ook op de shipping lane is een ware
file. We varen nog maar even door en wachten op de kentering van het tij
voordat we deze snelweg oversteken. Al manouvrerend komen we aan de overkant
en besluiten toch maar even Oostende te pakken. Aldaar hebben we 2
heerlijke rustdagen gehad. Smullen van de gebakken tong, de haring en
brado's. Ook staat deze badplaats bekend om zijn traiteurs, dus volop
lekkernijen.
Op 7 juli gaat de wekker om 04.00 uur en een half uurtje later zijn we
buiten de pieren. Er is nog zo'n vroege vogel en het blijkt dat hij goed
op het tij gelet heeft want we hebben bijna het hele stuk stroom mee. De
verwachte 5 mijl verandert in een constante snelheid van 7 met zelfs
pieken van 9. We komen dus veel eerder aan dan verwacht. Ter hoogte van
Goeree-Overflakkee hebben we al contact met bevriende zendamateurs en
zodoende staan de familie en vrienden toch nog op tijd bij de sluizen van
IJmuiden. De schutting verloopt snel en al gauw hebben we het zootje aan
boord. Na de nodige pilsjes varen we via het Noordzeekanaal naar het
zijkanaal C en meren af bij de Watersportvereniging de "IJmond". Er wordt
overheerlijke chinees gehaald en rond de klok van 01.00 uur zoeken we ons
mandje op. Het is een lange dag geweest vol met emoties.
De volgende dag varen we rond het middaguur door naar Spaarndam. In de
vroege ochtend tijdens de wandeling met Whity al een prachtig veldboeket
geplukt in het recreatiegebied "Spaarnwoude". Alles is prachtig groen en
we genieten weer met volle teugen van ons eigen landje. De rijksweg 6 brug
gaat open en de sluis van Spaarndam staat ook op groen. Emile staat al op
de kant onze lijntjes aan te pakken en weldra zijn onze vrienden ook van
de partij. Het is goed om weer veilig thuis te zijn.
EINDE VAN HET ZOEA-VERHAAL.
Wie weet gaan we ooit nog eens de wereldbol om, maar eerst weer even wat
muntjes verdienen. Als er iemand is die nog zeekaarten rond de wereld
zoekt, duikflessen, een windvaanstuurinrichting, een extra zeil of een
watermaker etc, dan kunnen jullie altijd even bellen naar 0299-623309.
Wie weet is er iets van jullie gading bij.
73/88 Glen en Margriet a/b van de Zoea te Uitdam