Archief > > >

24-04-14. (21-5, link gewijzigd)

In 1989 werd door de Nederlandse regering bekend gemaakt dat Europa in 1992 "één" zou worden. Hiertoe werden de 'European festivities' georganiseerd in Den Haag. Ik deed mee aan (de organisatie van) een demonstratie hiertegen onder de leuze "tegen het Europa van het kapitaal".

Want dit 'Europa' is niet van de burger zoals de propaganda er voor het wil doen geloven, maar van het kapitaal. De inhoud van het in 1992 gesloten Verdrag van Maastricht was geheel vastgesteld door de lobbyclub European Round Table of Industrialists (de dertig grootste Europese bedrijven) in het zgn. 'witboek' (door Wisse Dekker, Philips).

Pas in 2005, toen de EU nog verdergaande bevoegdheden opeiste vond men het nodig hierover referenda te organiseren. In Nederland en Frankrijk werd het verdrag echter verworpen door de kiezer. (In andere landen werd het aangenomen, echter bij een zeer lage opkomst, of werd het referendum uitgesteld of geannuleerd uit angst voor een 'nee' van de bevolking.) Hierna verkondigden de politici dat ze ons de voordelen van de EU nog niet goed uitgelegd hadden en beloofden ze het beter te zullen gaan uitlegen. Het 'NEE' van de kiezer werd echter gewoon genegeerd en de Europese grondwet werd aangenomen met het Verdrag van Lissabon, wat in werking trad in 2009.

De overdracht van bevoegdheden van de deelstaten naar de EU zal nog wel een tijd doorgaan, maar de werkelijke souvereiniteit hebben de deelstaten allang opgegeven. Een souvereine staat heeft zijn eigen munt en nationale bank, beslist zelf over zijn wetten en buitenlands beleid, en heeft een leger wat in staat is om zelfstandig op te treden. Dit alles hebben de (voorheen) nationele politieke elites verkwanseld aan de EU. De EU kan echter niet vergeleken worden met de vroegere nationale europese staten. Dit waren, met al hun gebreken, namelijk rechtsstaten. Van de EU kan dat niet gezegd worden, ten eerste al omdat de bevolking zich er nooit over uit heeft mogen spreken dat de nationale souvereiniteiten zijn overgedragen aan de EU. De structuur is ook volkomen ondemocratisch omdat het Europarlement geen volwaardige bevoegdheden heeft en bovendien de opkomst bij de verkiezingen minimaal is (43% in 2009). Daarnaast is veel EU beleid mensenrechtenschendend, zoals alle richtlijnen (bv. afname biometrische gegevens onschuldige burgers t.b.v. opsporing) die de controlestaat uitmaken en (nauw daarmee verbonden) het migratiebeleid wat de EU tot een 'fort' maakt wat jaarlijks vele honderden doden veroorzaakt onder de vluchtelingen die er toch in proberen te komen, en een uitzichtloze situatie voor velen die geen verblijfsvergunning krijgen door de absurde toelatingseisen. Verder geeft de EU de VS de vrije hand om alle EU burgers af te luisteren en anderszins hun gegevens te roven, en om operaties (zoals extraordinary rendition en wederrechtelijke executie van 'verdachten') uit te voeren op of via EU-grondgebied.

De EU is jarenlang in relatieve stilte opgebouwd. Niet dat we de EU propaganda niet gezien hebben natuurlijk, maar de politieke strijd leek zich gewoon in Den Haag af te spelen waar over schijnbaar Nederlandse wetten werd vergaderd. In feite waren veel, en zijn steeds meer, van deze wetten echter gewoon een uitwerking van reeds door de EU opgelegde 'richtlijnen'. Dat is heel lang onvoldoende duidelijk gemaakt door de pro-EU politici en media. De aandacht van de bevolking werd eigenlijk pas echt gewekt toen het duidelijk werd dat via de EU (ECB en div. reddingsfondsen ed.) vele honderden miljarden werden gepompt in de banken om te voorkomen dat die na de crisis van 2008 zouden omvallen, en toen daarna bleek dat de noodzakelijke economische stimuleringsmaatregelen en sociale investeringen niet meer mogelijk waren omdat de EU voorschrijft dat elke deelstaat maximaal drie procent tekort op zijn begroting mag hebben.

Wij zijn door regenteske politici de EU ingerommeld. Zoals we wel vaker in de ellende gerommeld worden door de politiek. Maar deze politici zijn alleen maar de slaafjes van het kapitaal, wat zijn dictatuur graag verluchtigt met de schijn van democratie, rechtsstaat en mensenrechten. Wij moeten er dan ook niet intrappen als wij worden opgeroepen om de EU of de NL-deelstaatregering op te roepen om een andere staat die nog openlijker dictatoriaal is te veroordelen, of om missies van EU-militairen onder het voorwendsel van deze mooie woorden toe te juichen.

Ik heb geen warme gevoelens voor de Nederlandse staat (zoals die nog in de tachtiger jaren van de vorige eeuw nog in souvereine vorm bestond). Ook dit was een staat die vooral de belangen van het kapitaal diende en voor zover het een rechtsstaat was was het een zeer gemankeerde. Toch wil ik graag terug naar deze staat en het beleid en de wetten die toen golden. De EU beschouw ik als een bezettende macht.

Ik heb besloten om niet meer te stemmen voor het Europarlement omdat ik een lage opkomst als het beste signaal beschouw waar ik als kiezer aan bij kan dragen. Alle politieke partijen zijn pro EU, nog wel het meest de fascisten, voor wie het een natte droom is om het ooit voor het zeggen te krijgen in het Vierde Rijk.

Zie ook de EU-faq van Ander Europa

27-5 zie ook mijn opmerkingen over nationale zelfbeschikking.

27-5 wat verkiezingsuitslagen (Ep-2014).















© 2014 - Wessel Koopmans - alle rechten voorbehouden. Overname alleen met toestemming.
http://home.hccnet.nl/wessel.koopmans/