Archief > > >

20-04-14: [2-6 enige toevoegingen, dit is nog steeds alleen maar een 'kladje'. 28-8 kleine wijziging]

Hierbij wat opmerkingen over mijn interpretatie van de mensenrechten die ik graag als VRIJHEDEN definiëer. Ik ben voor "1000 vrijheden", dus voor een maximale interpretatie van het recht op zelfbeschikking.

Vrijheden die volgens mij mensenrechten zijn:
Veel van deze vrijheden staan ook vermeld in het UVRM en het EVRM en soortgelijke verdragen. Het nadeel van je beroepen op deze verdragen is echter dat hierin steeds uitdrukkelijk vermeld is dat in het belang van de staatsveiligheid en de openbare orde deze rechten mogen worden afgenomen of ingeperkt. Uiteraard kan geen recht absoluut zijn*), maar er moet een redelijke afweging van belangen zijn. Daarvan is volgens mij momenteel absoluut geen sprake. De EU is een verschrikkelijke controlestaat die samen met grote broer de USA de mensenrechten op massale wijze vertrapt.

*: (Voor de duidelijkheid ik vind deze genoemde belangen NIET zo zwaarwegend dat ze een plek in een verdrag verdienen, maar de vrijheden van anderen natuurlijk wel. Een voorbeeld hiervan is de reële spanning tussen de vrijheid van meningsuiting enerzijds en anderzijds zaken als het recht op privacy, de vrijheid niet gediscrimineerd te worden e.d.)

De vrijheid te leven vrij van honger en extreme armoede
De vrijheid van beroepskeuze en uitoefening
De vrijheid om een priveleven te hebben, onbespied en ongehinderd
De vrijheid van geloof en overtuiging, en van het uitdragen hiervan
De vrijheid van vereniging en organisatie
De vrijheid niet onschuldig vervolgd en opgesloten te worden
De vrijheid te gaan en te leven waar men wil.

Ik hoop deze lijst nog aan te vullen en de genoemde vrijheden te preciseren. Wat vrije hoererij betreft, dat staat niet in een verdrag vermeld helaas, maar is de enige mogelijke conclusie uit de rechten op vrije beroepskeuze en seksuele zelfbeschikking. Wat de legalisering van drugs betreft, waar ik ook erg voor ben, dat staat ook niet vermeld. De VN heeft integendeel zelfs een bureau tegen drugs. Ik ben fel tegen drugsbestrijding. De overheid heeft niet het recht om te bepalen wat de mensen willen consumeren. Bijna alle negatieve effecten van drugs worden veroorzaakt door de bestrijding er van en de (maatschappelijke en sociale) uitsluiting van gebruikers.

Ik wil me inzetten voor deze vrijheden, ten eerste door mij er voor uit te spreken.
Voor zover we nog vrijheden hebben probeer ik deze te verdedigen door ze mij in ieder geval niet zonder commentaar te laten afpakken. Zo weiger ik nog steeds afgifte van biometrische gegevens.

Hierover had ik ook een procedure aangespannen waarbij ik me op het EVRM beriep. Het gaat me hierbij met name om de vrijheid om niet zonder serieuze aanwijzingen als verdachte behandeld te worden. (De biometrische gegevens van de bevolkingsadministratie worden namelijk gebruikt voor opsporingsdoeleinden. De politie en inlichtingendiensten kunnen opvragen wat ze willen, zelfs zonder enige aanleiding.) Ik word echter al drie jaar aan het lijntje gehouden want (afgezien van de voorzieningenrechter die mijn argumenten compleet negeerde) heb ik nog geen rechter gezien. Ook veel andere dingen die ik over de justitie ed. heb gevolgd hebben me tot de overtuiging gebracht dat de EU het predikaat "rechtsstaat" niet verdient.

Ik noem alleen:
- de regelmatig voorkomende onderdrukking van demonstraties,
- Het massaal registreren, aftappen en opslaan van persoonlijke gegevens en communicatie,
- de situatie van mensen zonder verblijfsvergunning die voor onbepaalde tijd worden opgesloten of zonder enige opvang op straat gegooid worden, en
- het hele thema "mensenhandel" wat van bedrog aan elkaar hangt.

De schending van vrijheden zou een net zo'n uitgebreide lijst kunnen worden als de lijst van de vrijheden. Voorlopig heb ik in ieder geval de richting (van mijn overtuigingen) aangeduid en alvast enige standpunten ingenomen.


27-5 , [2-6 kleine toevoeging] Er zijn twee kwesties waarover ik een opmerking wil toevoegen:

1. Zelfbeschikkingsrecht
Dit valt uiteen in het individuele zelfbeschikkingsrecht (Amnesty Int. zegt daarover: "Het individuele recht op zelfbeschikking kan gezien worden als een element van de persoonlijke vrijheid, en daarmee als een grondslag van de mensenrechten.") en het collectieve zelfbeschikkingsrecht. Dit laatstgenoemde recht wordt toegekend aan volken. Voor het gemak noem ik dit liever het nationale zelfbeschikkingsrecht. Hoewel ik als marxist vind dat de arbeidersklasse geen vaderland heeft en dat alle bestaande (en voorgaande) staten primair de belangen van het kapitaal behartigen steun ik toch dit nationale zelfbeschikkingsrecht. Dit houdt m.i. in dat als de meerderheid van de bevolking in een land de overheid erkent, o.a. door deel te nemen aan de verkiezingen, die overheid wettig is. (Uitzonderingen daargelaten. Ook een democratisch gelegitimeerde staat is niet wettig als hij mensenrechten schendt.)

Dit betekent dat alleen de bevolking van een land bepaalt of een staat of regering wettig is en ook het recht heeft om die staat of regering om te gooien. Geen enkel land heeft daarom het recht om een ander land te bezetten. Het is iets te simpel om in geval van een oorlog altijd de aanvallende partij te veroordelen, maar afgezien van uitzonderingen is het doorgaans zo dat het land wat een ander land bezet fout zit. Wij moeten ons dus verzetten tegen de bezettingsavonturen van ons land in andere landen, want daarmee schendt 'ons land' het zelfbeschikkingsrecht van het volk van dat andere land.

Ons land is echter niet meer Nederland (vanouds hielenlikker van de VS) maar de EU, een verschrikkelijke controlestaat zonder democratische legitimiteit. Hoe problematisch het nationalisme ook is, het opeisen van het ons afgenomen nationale zelfbeschikkingsrecht is dat niet. Het is juist problematisch om de illegale bezetting van de landen van Europa door de EU zomaar te accepteren als een voldongen feit. Wellicht is het Vierde Rijk niet meer te stoppen (totdat het zichzelf vernietigt?), maar we moeten het fel bestrijden. En NIET ALLEEN omdat anders de PVV met de terechte woede van de bevolking aan de haal is gegaan (voor een onterechte zaak, want deze partij wil met haar bondgenoten juist de MACHT grijpen in de EU), maar ook alléén al omdat de eis voor nationale zelfbeschikking terecht is.

2. Het recht op eigendom
Hoewel consequente marxisten (denk ik) helemaal geen recht op eigendom van productiemiddelen erkennen zie ik dat anders. Voor mij is het een schrikbeeld als kleine zaakjes als snackbars, taxi's en boerderijen onteigend zouden worden. Ik heb ook niks tegen kleine rijken, de enkel en tweevoudige miljonairs. Niet altijd maar vaak genoeg zijn dit ook mensen die daar zelf ook hard voor gewerkt hebben. Ik vind het ook heel verkeerd van links dat altijd wordt gedaan alsof rijkdom verkeerd zou zijn. Mijn motto is: 'geen gezeik, iedereen rijk'. Natuurlijk heb je geen extra geld nodig als je behoeftes vervuld zijn, maar de meeste mensen willen gráág meer te besteden hebben. Als marxist ben ik ook materialist. De gebruikelijke uitleg hiervan is dat de materieële (economische ed.) werkelijkheid als meest bepalend wordt gezien in de wisselwerking met de ideële werkelijkheid (de wereld van ideeën). Een meer gebruikte betekenis van materialist is echter iemand die gehecht is aan mooie spullen, lekker eten etc. Ik ben materialist in beide betekenissen.

In het lijstje met vrijheden heb ik bovenaan gezet: de vrijheid om geen honger of extreme armoede te hoeven lijden. Dit recht gaat m.i. boven (of is een andere uitleg van) het recht op eigendom. Ik erken dat laatste recht daarom met een zekere bovengrens van ongeveer twee miljoen per persoon. Kleine ondernemers en/of aandeelhouders hebben van mij dus niks te vrezen. Het zijn alleen de multi-multi-miljonairs en de miljardairs die ik graag onteigend zou zien. Omdat hun zogenaamde 'eigendom' opgebouwd is met grootschalige uitbuiting, roof, fraude en oorlog. En omdat deze productiemiddelen (de fabrieken e.d. van de grote multinationals) nodig zijn om de armoede volledig uit te bannen en daartoe anders beheerd moeten worden. Zie verder mijn stukje over Socialisme.















© 2014 - Wessel Koopmans - alle rechten voorbehouden. Overname alleen met toestemming.
http://home.hccnet.nl/wessel.koopmans/