Rondreis
door Yemen » Pagina 05
Terug naar Index ...
Zaterdag 21 oktober,
Herma begon de dag met Immodium en aansluitend een voorzichtig ontbijtje.
Daarna werden we door de chauffeurs een stukje bergopwaarts gebracht
om, onder begeleiding van gids Mohammed aan een práchtige wandeling
te beginnen. Mohammed is nog maar een jaar of 15, maar we vertrouwen
hem volkomen. Hij is al heel volwassen en er blijkt ook al een meisje
voor hem ‘gereserveerd’ te zijn: hij is aan het sparen
voor een bruidsschat. Iedere keer als hij met het gidsen geld heeft
verdiend worden er geitjes gekocht. Hij heeft er al een stuk of
zeven. Zijn vader is leraar en Mart vertelt dat we daar bij het
geven van fooien een beetje rekening mee moeten houden, anders komt
zoonlief met een veel groter ‘salaris’ thuis dan vader
en dat ligt in een land waar ‘eer’ zo’n grote
rol speelt wat gevoelig.
Wat is Yemen een fantastisch mooi land, ongelooflijk,
dit is niet uit te leggen! Geweldig dit berglandschap met al die
eeuwenoude terrassen vol begroeiing. We genieten met volle teugen:
dit is precies wat we zo graag willen zien. Mohammed blijkt van
Mart ook al wat Nederlands te hebben geleerd; ”Alle maggtigg,
mijn kameel is draggtigg” en richting Mart: “slappe
gghapp uit Weert!” Onderweg houden we een pauze in een kleine
nederzetting waar Mohammed ons komt verrassen met een dienblad vol
glazen gevuld met thee. Daarna zetten we onze tocht voort door het
geweldige landschap en komen bovenop een 2300 meter hoog bergplateau
vanwaar we een grandioos uitzicht hebben op Menakka. Hetzelfde mooie
plaatje dat mij in de reisgids al deed watertanden....
Sorry voor al deze superlatieven maar dit is anders
met geen tekstverwerker te beschrijven. En ook het weer is weer
fantastisch: 25°C. is een lekker (winter-)temperatuurtje!
De tocht eindigde in Al Hajjarah, waar we in een kleine knusse funduq
weer aan de thee gingen. De middag was gereserveerd voor een qatsessie
samen met onze chauffeurs en een paar Yemenieten uit onze funduq:
per slot van rekening moet je dit ritueel toch van kenners leren.
De mafratsj van de funduq lag bezaaid met de qatstruiken die we
soldaat gingen maken en onder begeleiding van de ervaren Yemenieten
begonnen we er op los te kauwen: we leken al gauw op de geiten die
we hier in grote getale het voorbeeld hadden zien geven. Het is
een beetje alsof je de heg snoeit zonder heggenschaar..... Het is
erg leuk om dit een keer meegemaakt te hebben maar het deed de door
de alcohol doorgewinterde Djosertjes niet zo erg veel. Een beetje
bittere smaak die we middels pepermunt maar wat aangenamer proberen
te maken. Herma deed veiligheidshalve niet mee omdat de diarree
nog wat activiteiten ontplooide. Ze ging lekker douchen, wat in
het (dus dít) dagboek schrijven en héél voorzichtig een kleinigheidje
eten. We gingen vroeg onder zeil, zoals meestal: morgen weer vroeg
op want er valt hier zoveel te bekijken......
Zondag 22 oktober,
Herma is nog steeds aan de diarree, maar gewapend met een flinke
rol closetpapier gaat ze toch dapper mee om aan een pittige wandeling
bergopwaarts te beginnen. Dit keer gaan we naar het plaatsje Kahil.
We hebben weer een gids, maar wel een andere dan de vorige dag.
Deze is kennelijk wat vergeetachtig: hij vergeet af en toe dat er
een groep mensen achter hem aanhobbelt en we raken hem dan ook meermalen
kwijt. Het landschap is weer fantastisch alleen kunnen we er nu
wat minder van genieten want we worden overvallen door een gigantische
stortbui van regen en hagel. Uiteindelijk hebben we Kahil, na wat
omzwervingen, gevonden en daar gaan we met zijn allen aan de thee.
De volgende plaats die we aan zouden doen is Lakamat Al Gadi maar
doordat het weer erg slecht wordt kan dit helaas niet door gaan:
het wordt heel mistig en je ziet geen hand voor ogen meer! Ook speelde
de koude ons parten: hier hadden we dus niet op gerekend. We kwamen
nat tot op het vel in onze vertrouwde funduq aan. Mart stond ons
al bij de poort op te wachten. Hij vertelde dat hij dit weer nog
nooit had meegemaakt in deze tijd van het jaar.
De rest van de middag hebben we voor de verandering gerelaxt. Sommigen
kauwen nog wat qat, anderen kletsen wat of schrijven in hun dagboek.
Herma praat nog wat gezellig met Ernie en ik met Gisela. Na het
douchen eten we weer lekker: Salta en brood met honing, een Yemenitische
specialiteit. We kruipen weer vroeg in onze slaapzakken want morgen
is het alweer vroeg dag.
