Reisverslag: Rondreis door Yemen 01

Rondreis door Yemen

Door: Henri Brands
Eigen site: www.henribrands.nl

Zondag 15 oktober,

Om 08:30uur worden we door Ad, Maria en Mark naar Schiphol gebracht en om 11:00uur ontmoeten we de overige mensen van de Djoser-groep. Onze vlucht stond voor 13:00uur gepland en om 13:10 uur gingen we daadwerkelijk de lucht in. Het avontuur begon...... Op weg naar een vreemd land: een ander geloof en een héél andere cultuur. Een beetje beangstigend omdat het moslimgeloof bij veel mensen niet echt positief klinkt en een beetje magie omdat een Arabisch land nou eenmaal tot de verbeelding spreekt, bij ons althans.

De vlucht verliep voorspoedig: vliegen met onze nationale trots, de KLM, beviel ons prima. Vlak voor we in Yemen waren hadden we een tussenlanding in Yeddah, een stad in Saoedi-Arabië, vlak bij Mekka. Al geruime tijd voor de landing moesten alle verpakkingen die de aanwezigheid van alcohol deden vermoeden opgeruimd worden: dit is dus zoiets wat gek genoeg een beetje vrees inboezemt: dat strenge geloof! Toen we in Yeddah waren geland kwam er een soort ‘religiepolitie’ de boel controleren. De verpakkingen waren dus niet zómaar opgeruimd.........

Van uit onze stoelen zagen we dat de lucht uit het vliegtuig dampte in de hete woestijnlucht van Saoedi-Arabië, een heel magische gewaarwording. Het bleek nu om 21:00uur nog 30°C. Nadat alles was gecontroleerd en in orde bevonden raasde er een Saoedi-Arabische schoonmaakploeg door het vliegtuig en alles werd nog eens grondig onder handen genomen. Kennelijk vinden ze ons maar smerige lui. Daarna kwamen er nog een paar Saoedi’s bij in het toestel en we zetten onze reis voort richting Sana’a. Vanuit de lucht was Yeddah een vierkantje met veel lampjes midden in een zandbak. Om 23:30uur Yemenitische tijd landden we op het vliegveld van Sana’a waar onze reisbegeleider Mart van de Mortel ons al stond op te wachten. Het “Airport Sana’a“ leek na de ervaringen op het immense Schiphol meer op een landelijk stationnetje van de NS dan op een vliegveld.

We werden met een busje naar ons hotel gebracht. De reis hier naar toe was een beetje onwezenlijk: bijna nergens zag je lampen branden. Ongelooflijk eigenlijk: een stad met zo’n 450.000 inwoners en bijna nergens een brandende lamp op deze tijd van de dag! Aangekomen in ons hotel “Golden Daar”, een zogenaamd paleishotel, geeft Mart ons nog wat voorlichting voor het slapen gaan: hij vertelt ons één en ander over wat we morgen gaan doen en wat ‘technische’ aanwijzingen met betrekking tot onze aanstaande expeditie. Het was heel gezellig toeven op de binnenplaats van het hotel en een Engelse gast kwam in niet mis te verstane krachttermen klagen over het lawaai dat we veroorzaakten op een tijd dat een modale Yementoerist al lang in zijn bed hoort te liggen. Het was ook zó gezellig en zo nieuw allemaal. We besloten maar naar bed te gaan en morgen weer gezond op te staan........

Maandag 16 oktober,

De eerste ochtend in Sana’a zullen we wel nooit vergeten denk ik: we schrokken om 04:07uur wakker en zaten rechtop in bed! We werden gewekt door het oorverdovend lawaai van de muhazins, die opriepen tot het gebed: “Allah Akbar” (Allah is groot). Er staan in Sana’a ongeveer 50 moskeeën met elk een minaret waarop luidsprekers zitten die oproepen om te gaan bidden en die als het ware tegen elkaar opbieden, dus het is een enorme kakofonie van geroep en geschreeuw: onvoorstelbaar wat een lawaai. Het leek wel oorlog! Het klinkt als onze sirenes van de BB die maandelijks getest worden, maar dan héél dicht bij en vijf keer per dag. Moeten we hier ooit normaal slapen??? Als na zo’n 8 minuten de ‘storm’ geluwd is proberen we verder te slapen, maar dat lukt niet zo best. We staan dan ook redelijk vroeg op en verkennen onze kamer wat grondiger. Voor Yemenitische begrippen is ons hotel erg luxe, naar onze maatstaven valt het nogal mee, maar omdat we op niet veel goeds hadden gerekend viel het alleszins mee en we hadden het er prima naar onze zin, ook al ontbrak de zwanenhals onder de wastafel en gutste het water er aan de onderkant net zo hard uit als het er aan de bovenkant in kwam........

Het moet gezegd: het ontbijt was prima: koffie, thee lekker vers brood met jam en kaas. Dat was best een goede start. De eerste dag in Yemen was een vrije dag maar Mart bood aan met ons de medina (oude binnenstad) en de souq in te gaan om ons te helpen bij onze eerste verkenning. Dat was heel plezierig want hij bleek een Arabist te zijn en sprak dus vloeiend Arabisch. We gingen met zijn allen Sana’a in. Dwars door Sana’a loopt een Wadi (rivier), die ongeveer 10 maanden van het jaar droog staat en dus is het 10 maanden van het jaar een autoweg annex vuilnisbelt. (Die andere 2 maanden stroomt hij gigantisch over!) Nadat we die waren overgestoken kwamen we in de medina van Sana’a. Prachtig, onze monden vielen open. Het leek wel of we 200 jaar terug in de tijd gingen in een sprookjesstad. (Volgens de reisgids is het aanzien van de medina van Sana’a sinds de 10e eeuw nauwelijks veranderd...) Ongelooflijk dat dit anno 1995 nog bestaat! Dit bedoelen ze dus met die ‘cultuurschok’! De Efteling live...... ‘s Middags gingen we de souq in, zeg maar een soort mengeling van winkeltjes van 2½ bij 2½ meter en een markt. Hier zie je ook de ambachtslieden hun werk doen: de slager, de maker van de djambiya’s, noem ze allemaal maar op. Dit is echt te gek, dit moet je met eigen ogen gezien hebben. We ondervonden hier meteen al het ‘alles is anders ‘ gevoel. Sommige mensen willen absoluut niet op de foto (moslimvrouwen mógen en durven dus niet op de foto). Er loopt echter wel een ‘winkelier’ om ons heen te dartelen en erg mooi te zijn in zijn mooie groene Yemenitische outfit met de stoere djambiya omgegespt, de kromdolk die elk zich zelf respecterend man draagt. Hij wil eigenlijk best graag op de foto! Daar moeten we zeker gebruik van maken........