syrnicia.sy

Economie

Landbouw, visserij en mijnbouw

Door de vele hoogteverschillen en de uitgestrekte natuurgebieden, is er in Surnichië weinig landbouwgrond beschikbaar. Boeren worden daarom door de overheid gesubsidieerd, om afhankelijkheid van het buitenland te voorkomen. De opbrengst in verhouding met de beschikbare landbouwgrond is zo hoog. In de akkerbouw worden alle gewassen biologisch geteeld. De overheid ziet er streng op toe dat er geen chemische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Surnichië kent geen grootschalige veehouderijen. De bio-industrie is er verboden, en het vee heeft op deze manier veel ruimte. Ook worden hierdoor mestoverschotten voorkomen. De bossen in Surnichië zijn voor het grootste deel staatsbezit. De overige bossen zijn particulier bezit, vooral van boeren. Houtproductie geschiedt door middel van productiebossen. Deze worden maar kleinschalig geëxploiteerd, en voor iedere gekapte boom wordt een nieuwe geplant.
Van de drie onderdelen van de primaire sector is de visserij de belangrijkste inkomstenbron. Toch staat ook dit onder streng toezicht. Er wordt veel aandacht besteed aan het in stand houden van het ecologisch evenwicht in de zeeën en rivieren. Ook mag er niet gevist worden met reusachtige sleepnetten waarin andere zeedieren verstrikt kunnen raken. De jacht op walvissen en andere zeezoogdieren is verboden, evenals plezier- en sportvissen.
In Surnichië worden een aantal delfstoffen gewonnen, zoals ijzererts, koper, nikkel, graniet,  aardolie en aardgas. De overheid voert hierbij een beleid gericht op duurzaamheid, en is zeer zuinig met de beschikbare bronnen om uitputting te voorkomen. Vooral aardolie is in grote hoeveelheden aanwezig in de Noordzee, en de olie-export is daarom een belangrijke bron van inkomsten. Maar ook hier wordt onder zeer strikte milieuvoorwaarden gewerkt. 

Industrie en bouw

In Surnichië zijn een aantal industrieën van belang. dit zijn de aluminium- en stikstofindustrie, de hout- en papierindustrie, de textielindustrie, de cementindustrie, en de scheepsbouw. Ook de bouw is van groot belang. 
Fabrieken zijn toegerust met rookfilters. De overheid zorgt ervoor dat kleine bedrijven gemakkelijk kunnen toetreden op een markt, zodat er voor grote bedrijven geen mogelijkheid is monopolies te vormen. 
Op technologisch gebied boekt Surnichië grote vooruitgang in de milieuvriendelijke energievoorziening. Grote hoeveelheden energie worden opgewekt door wind en water. Voor de verlichting van snelwegen, huizen en auto's wordt steeds meer gebruik gemaakt van zonnecollectoren. Kernenergie is nog altijd taboe. Ook op het gebied van magnetische aandrijving is Surnichië zeer bedreven. Magneettreinen, -bussen en -auto's zorgen in het hele land voor snel vervoer.

Handel

De belangrijkste exportproducten van Surnichië zijn textiel, houtpulp, papier, aardolie, aardgas, schepen, machines, metalen en vis. De belangrijkste handelspartners voor de export zijn Raawik, het Verenigd Koninkrijk, Wallanië en Valkurt.
De belangrijkste importproducten zijn voedsel, elektrische apparaten, machines, grondstoffen, halffabrikaten en schepen. De belangrijkste importpartners zijn Raawik, Wallanië, Canada en Werlant.

De Surnichische munteenheid is de figsa (Surn. fiqsá). 1 figsa bestaat uit 100 cent (tooryl) en is ongeveer € 0,88 waard. De gemiddelde Surnichiër verdient jaarlijks ð 28.070. Dit komt overeen met € 24.838.