syrnicia.sy

Cultuur

Hoewel de Surnichische bevolking uit verschillende minderheden is ontstaan, is er toch in de loop van de jaren een eigen cultuur ontwikkeld. Er ontstond onder andere een gemeenschappelijke taal, met hier en daar regionale dialecten (zie ook onder Taal). 

Al in het begin van de 22^e eeuw werd er gedanst op de typische Surnichische volksmuziek, die bekend staat onder de naam Siliñqá. In deze tijd werd ook het volkslied gecomponeerd door Joon Belmík. Wel hielden veel oorspronkelijke Noren vast aan de Noorse cultuur. Zo bleef Edvard Grieg  de nationale componist en Edward Munch de nationale schilder. Ook de Noorse volkssprookjes bleven erg populair. In 2259 schreef oud-president Joric Ávís, die regeerde van 2231 tot 2243, een boek over het leven van de huidige president Iñmar Veíjỳrhávỳn tot aan zijn presidentschap. El état yysí werd in heel Europa populair en werd in verschillende talen vertaald, onder andere in het Nederlands. Op het gebied van architectuur waren de Sunichiërs minder bedreven. Weliswaar werden veel verwoeste of beschadigde houten staafkerkjes weer opgebouwd en werd de stad Bergen als Burg (Byrg) in ere hersteld, maar voor de bouw van Jelnur (Jelnyr) werden van oorsprong Tsjechische architecten aangesteld. Vandaar dat de bouwstijl in Jelnur iets wegheeft van die van Praag.
Klik hier voor een fotogalerie van Jelnur.

Een nationale sport ontbreekt in Surnichië. Skieën wordt wel veel gedaan, maar dat wordt beperkt door de regering en natuurorganisaties, die slechts een klein aantal kleine afgebakende pistes in de bergen toestaan. De skisport wordt nu vooral in skihallen beoefend. Voor sportvissen en plezierjacht moet je niet in Surnichië zijn, want deze sporten zijn bij wet verboden.

Hoewel Noorwegen vroeger een echte protestants-christelijke natie was, is Surnichië een seculier land. 93,5% van de Surnichiërs zegt niet lid te zijn van een kerk. Naar schatting beoefent 3,5% van de bevolking een vorm van natuurgodsdienst. Het gaat hierbij vooral om mensen die op afgelegen plekken in de bergen leven. Van de overige Surnichiërs is 2% lid van de Lutherse kerk en heeft 1% het joodse geloof. Kerstmis wordt nog wel gevierd, maar het feest wordt in steeds grotere mate vervangen door het Fest Wintvwer Keskúská, het Midwinterfeest. Een vergelijkbaar feest is er in de zomer: het Fest Ésómar Keskúská. Het Surnichisch Nieuwjaar is op 21 maart. Nationale feestdagen zijn verder: Dáqí Státó (Dag van de Stichting) op 5 juni en Dáqí fỳ el Répýblíká (Dag van de Republiek) op 29 oktober.