Dag 1
Amsterdam – Lárnaka – Limassol

Dag 2
Troödos en omgeving

Dag 3
Langs de kust van Limassol richting Páfos

Dag 4
Choirokoitia – Agios Minas – Lefkara

Dag 5
Páfos

Dag 6
Lárnaka en omgeving

Dag 7
Lefkosía (Nicosia)

Dag 8
Lárnaka – Amsterdam

Foto's

Dag 3: Langs de kust van Lemesós richting Paphos

Zaterdagochtend, 9:00 uur is er nog nauwelijks verkeer in Limassol, zodat we gemakkelijk langs de kustweg de stad kunnen verlaten. De enkele hardrijders, die ons voorbij scheuren, worden door de politie bekeurd (ook hier hebben ze laserguns voor de snelheidscontrole). Het weer is opnieuw zonnig en aangenaam zacht.

We komen aan bij de burcht van Kolossi. De burcht is gebouwd door de hospitaalridders, die in de tijd van de kruistochten verantwoordelijk waren voor de ziekenzorg en zich hadden gevestigd langs de pelgrimsroute naar het Heilige Land. Vanaf het dak heb je een weids uitzicht over de groene oase tot aan de zee, het Troödos gebergte en de flats van Limassol.

De burcht, die bewaard is gebleven in de staat waarin hij aan het eind van de 15e eeuw verkeerde, was omringd door een muur, waar nu weinig meer van over is.

In de kelders lagen de voorraadkamers. Naast een enorme, oude boom aan de oostzijde van de burcht komt een middeleeuws aquaduct uit. Het water dat hier door werd geleid, dreef de watermolens aan waarmee het suikerriet werd geperst.

Wij vervolgen onze route naar de opgravingen van Kourion. Kourion, door de Romeinen later Curium genoemd, was een stad, welke al in de 12e eeuw voor Chr. het middelpunt was van een stadstaat. Dankzij de Apollo-tempel was Curium zelfs in de tijd van de Romeinse keizers nog van groot belang. Ook staat er een ruïne van een grote vroeg-christelijke basiliek. Met de invallen van de Arabieren in 649 kwam er een einde aan de bloeiperiode van de stad.

Vanaf het gerestaureerde amfitheater uit de 2e eeuw voor Chr. is er een prachtig uitzicht over de kustvlakte, het strand van Kourion en het schiereiland Akrotiri. Naast het theater liggen de restanten van het huis van Austolios; de vloermozaïeken zijn gemaakt in de stijl van de klassieke oudheid, maar stammen uit de vroeg-christelijke periode.

Aan de rand van de steile helling liggen de fundamenten van een grote vroeg-christelijke basiliek uit ongeveer 400. Ten noorden daarvan stond een kleinere basiliek, waarvan de prachtige mozaïekvloer en in de vloer weggewerkte kruisvormige doopvont bewaard zijn gebleven.  Vanaf de basiliek langs de omheining van het terrein liggen enkele vloermozaïeken uit de Romeinse tijd, waarop gladiatoren zijn afgebeeld.

Aan de overzijde van de toegangsweg (bij restaurant Agios Ermógenis) ligt een bijzonder groot koningsgraf uit de Myceense tijd; het is pas sinds kort blootgelegd.

Enkele kilometers verder komen we bij het Apollon Hylates heiligdom. Apollo werd in Kourion niet alleen vereerd als de beschermer van het woud en de dieren die er leven, maar vooral in zijn hoedanigheid als genezende god. Via de restanten van een palaestra, een sportcomplex voor worstel- en bokswedstrijden, kom je bij de vijf hallen waar de zieke pelgrims lagen. Ze hoopten dat Apollo hen tijdens hun dromen zou laten weten wat ze moesten doen om te genezen. Voor de hallen loopt een heilige weg naar de gedeeltelijk gereconstrueerde Apollotempel uit de 1e eeuw. Er zijn ook restanten van Romeinse thermen te zien.

Als we de mooie kustweg verder volgen voorbij Pissouri komen we bij Pétra tou Romioú. Deze idyllische baai met een kiezelstrand wordt in het oosten begrensd door hoge, steile rotsen en in het westen door enkele enorme rotsblokken. Volgens een legende zou Aphrodite, de godin van de liefde, die uit schuim was geboren, bij de zogenaamde Rots van Aphrodite aan land zijn gekomen. Niemand weet hoe deze legende is ontstaan.

Verderop komen we bij het Palaiá Páfos / Aphrodite-heiligdom. Dit heiligdom was een van de belangrijkste pelgrimsplaatsen van de Oudheid. Iedere vrouw uit Páfos was voor haar huwelijk verplicht om met een voor haar onbekende pelgrim een nacht door te brengen in het heiligdom. Sommigen konden zich snel van deze goddelijke plicht afmaken, maar anderen moesten soms maanden wachten op een minnaar.

Van het oude heiligdom zijn alleen nog enkele spaarzame resten te zien. Onmiddellijk naast de opgravingen staat de versterkte boerenhofstede Covocle. Hierin is een oudheidkundig museum gevestigd. Ook de boerderij zelf is van historisch belang. In zijn huidige vorm stamt deze grotendeels uit de Turkse tijd.

Aan de noordkant van het terrein (aan de overkant van een smal asfaltweggetje) staat een middeleeuwse Mariakerk. Er zijn tientallen koorden omheen gewikkeld. De oorsprong van dit gebruik is niet bekend. Waarschijnlijk symboliseerden deze koorden de gordel van Aphrodite; iedereen die er een blik op wierp, werd hopeloos verliefd op de godin.