Mijn Filosofie

Hoofdstuk

HET JONGSTE TESTAMENT ...
Geestelijke wreedheid heeft vele gezichten
De huidige onvolmaaktheid van de mens komt door het groeiproces waarin de mensheid verkeert. In mijn bewust wordingsproces ervaar ik hoe anno 2016 machthebbers werken in de beheersing van grondstoffen, productie, financiële stromen en het beïnvloeden van het consumptiegedrag.

Ik beoog met deze stellingnamen aan te geven dat er VELE varianten zijn in het bedrijven van geestelijke wreedheid!

Het miskende effect van geestelijke wreedheid zit ook vaak in het steeds maar weer HERHALEN van de boodschap. Voor gewiekste psychologische trucs zijn juist de mensen, die minder sterk in hun schoenen staan, meestal het doelwit. Omdat er vele van deze weerlozen zijn is het de vraag of juist hierin een grens is aan te geven, waarboven er sprake is van het bedrijven van geestelijke wreedheid.

Als je jezelf bewust bent of wordt van wat er speelt en wat men beoogd te bereiken, dan zul je niet, of minder gauw, voor hun karretje worden gespannen! Is geestelijke wreedheid dan altijd een persoonlijke ervaring, dus altijd subjectief en daarmee/daardoor ontoetsbaar?

Gelukkig leven we in een tijd waarin we nog steeds vrije keuzes kunnen maken. Hoewel, ... is dit wel zo? We hebben de middelen om naast nuttige ook leuke dingen aan te schaffen. Dat moet kunnen. ... Hoewel, ... het toenemend bewustzijn over gebruik en verdeling van grondstoffen, milieu-implicaties en verbruik van energie ons zeker andere keuzes zal laten maken.

Moeten de mensen in het algemeen beschermd worden tegen hun eigen hebzucht of ijdelheid? Of alleen die groep die geestelijk kwetsbaarder is? Ik vraag me voor deze groep af of er dan nog wel sprake is van hebzucht en ijdelheid in algemene zin? Ik vergelijk het even met, als voorbeeld, met mensen die zich op TV in bepaalde programma's (laten) presenteren. Waarbij ik met regelmaat denk jeetje, hadden deze mensen niet tegen zichzelf beschermd moeten worden.

In hoeverre plegen mediabazen geestelijke wreedheid door alleen maar verstrooiing te brengen en daarmee de aandacht af te leiden van werkelijk belangrijke zaken in onze samenleving? Zij hanteren kijkcijfers als middel om educatieve/informatieve programma's niet meer uit te zenden omdat de score te laag is, ... met andere woorden er wordt niet genoeg aan verdiend.

Hieruit blijkt maar weer uit hoe subjectief iets kan worden ervaren. Daarnaast is ook de aandacht afleiden van belangrijke zaken erg subjectief. Er zijn zoveel TV kanalen dat een mens zelf wel kan kiezen wat hij belangrijk vindt om naar te kijken. Wat voor mij zeer belangrijk kan zijn, is voor een ander misschien volstrekt onbelangrijk en andersom.

Ook jongeren, die nog zoeken naar een passende houding in de maatschappij, zijn een kwetsbare groep. Zij kunnen een vertekende indruk krijgen over wat normaal of gangbaar is. Dit ervaar ik als een onbewuste beïnvloeding en is dus voor mij geestelijke wreedheid! Alle jongeren worden niet even weerbaar opgevoed. Maar moeten we nu de groep van kwetsbare jongeren wel of niet beschermen tegen het aanwakkeren van hun hebzucht?

Al vroeg groeien zowel jongens als meisjes in een bepaald rollenpatroon op. Dat begint al bij de geboorte, niet alleen kleding voor baby's, de ouders worden overspoeld door reclame van allerlei producten. Oké lichamelijk zijn er wel verschillen tussen mannen en vrouwen.

Maar waarom stoppen we in de kleuterklas de meisjes in de poppenhoek en de jongens in de blokkenhoek? Waarom krijgen meisjes poppen en jongens auto's? De reacties die je krijgt als een jongen met een pop speelt en een meisje met auto's zijn legio. Dit eeuwen oude patroon is niet zomaar te terug te draaien. Vrouwen hebben moeten knokken of doen het nog steeds voor emancipatie om deze onbalans in de maatschappij te herstellen.

Ook in onze consumptie van levensbehoeften is een gebied waarop we worden beïnvloed, omdat daaraan zeer veel wordt verdiend! Zo is als voorbeeld ook suiker niet meer weg te denken uit onze voeding, zelfs niet voor peuters en kleuters. Op die leeftijd wordt al een begin gemaakt met de verslaving aan suiker. "Hoe zoeter ... hoe lekkerder!" We kunnen met veel minder suiker evengoed, of zelfs beter functioneren!

Een moeder kan op allerlei gebieden haar kind consequent laat merken dat het helemaal niets waard is. Het kind kan hieraan faalangst en zelfs of een minderwaardigheidscomplex overhouden dat het zijn hele leven blijft achtervolgen. Deze Geestelijke mishandeling blijft meestal verborgen en het kind heeft zelf nog niet door, dat ze oneerlijk behandeld wordt. Ze denkt dat ze werkelijk lelijk, dom, slecht enzovoort is.

Een echtgeno(o)t(e) die de partner volledig in zijn/haar macht heeft en dit onderhoudt door de ander steeds weer te kleineren, schelden en te beperken, bedrijft ook een vorm van geestelijke wreedheid. Dit kan er toe leiden dat je jezelf al gauw minderwaardig voelt. Jezelf hieruit worstelen is een lange weg, maar het kan; je hebt een ander die je beknelt niet nodig, maar wees jezelf!

Commercie. Het begrip commercie is veel omvattend. Ik geloof niet dat de commercie er op uit is om een potentiële klant in problemen te brengen, want dat werkt contraproductief. Het enige dat de commercie wil is dat mijn euro's in hun zak terecht komen.

Ik heb twijfels om deze handelsgeest en het balanceren op het randje van wat de wet toelaat, allemaal als geestelijke wreedheid te classificeren. Als bij sommige facetten van de commercie wel sprake kan zijn van geestelijk wreedheid, dan is het niet juist om de gehele commercie daarmee een stempel op te drukken.

Zou het geestelijke wreedheid kunnen zijn indien de commercie gebruik maakt van de nood die een ander heeft en dit keer op keer doet? Het gaat dan over personen die géén weerstand kunnen bieden tegen de manipulatie en opdringerigheid. Zijn dit altijd de mensen die geen nee kunnen zeggen om een koop/verplichting aan te gaan of die niet in staat zijn om te betalen en om goede voorlichting vooraf in te winnen?

Het grote verschil zit mijn inziens in het feit dat als je er zelf op uit gaat iets aan te schaffen, ... op de markt, winkel, internet, of waar ook. Je jezelf altijd bewust moet zijn, ... en vaak ook wel bent van de risico's die dan de commercie met zich mee brengt.

Het is echter een geheel andere zaak als de commercie iets ongevraagd aanbiedt/opdringt; Op dat moment kun je onbedacht en weerloos zijn, afhankelijk van je vermogen, om de consequenties te doorzien. “Verkopen omwille van het verkopen", ... zal altijd leiden tot overproductie en inspelen op hebzucht.

In mijn beleving moet de aanbiedende of verkopende partij altijd passief zijn waren aanprijzen. Hierin kan nog een onderscheid gemaakt worden tussen dat wat als 1ste levensbehoefte geldt en luxeartikelen. De koper moet dan zelf de kwaliteit kunnen beoordelen aan de hand van overlegde gegevens en zal dat aanschaffen wat op basis van wat hij/zij te besteden heeft mogelijk is.

Wie is nu verantwoordelijk als een klant daarbij toch in problemen komt? Dat is niet zo direct te zeggen. Bepalend daarbij is of de klant een hoogleraar aan de universiteit of iemand met het Syndroom van Down is? Is er een intentie om mensen doelbewust te schaden? Zo ja, dan pas kan het opgevat worden als geestelijke wreedheid.

Ik denk hierbij ook aan de reclame (telemarketing) waarin wordt opgeroepen naar een bepaald nummer te sms’en omdat een prachtige televisie gewonnen kan worden indien je de zoveel miljoenste bezoeker bent. Aan het einde van het liedje is géén TV en komt er een maand later een joekel van een telefoonrekening. Is het dan hebzucht die drijft tot sms’en? Of worden juist die mensen geraakt dit te doen, vanwege een bepaalde emotionele gemoedtoestand?

Als we aannemen dat commercieel telemarketing, voor mensen die geestelijk minder sterk in de schoenen staan, geestelijke wreedheid is. Wat is dan het verschil met alle andere verkooptrucs, zoals aanbiedingen, standwerkers, roepende marktlieden, busreisjes met demonstraties, langs de deur aanbiedingen, collectes voor goede doelen, enzovoort?

Zo ken ook ik reclameslogans die mij niet aanstaan, of waarvan ik denk dat een oudere of jeugdige daar zijn/haar koopgedrag aan ontleent. Ik hoorde laatst in de reclame op TV van een Telecom aanbieder het volgende: "Wie gebruikt er nu nog een mobieltje dat twee jaar oud is?" Deze schampere opmerking zal zeker bij jeugdigen inslaan en leiden tot een koopgedrag van een nieuw exemplaar! Dat ik mij aan zulke reclamekreten erger is begrijpelijk, maar deze ergernis is nog niet het ondergaan van geestelijke wreedheid of wel soms?

Als de mens zich zelf beter leert kennen kan eerzucht, hebzucht/ijdelheid niet meer worden aangewakkerd. Helaas is er voor velen nog een lange weg te gaan, ... maar het is wel een inspanning waard! Hoewel, … als we er even van uitgaan dat het mogelijk is dat de hele mensheid vrij is van eerzucht, ijdelheid en hebzucht, wat voor mensen zijn we dan? Voor velen zijn het juist deze drijfveren om vooruit te gaan in het leven, de motor van ons bestaan, de drang om meer te willen, te verbeteren en onderzoeken! Op deze gulden middenweg is ijdelheid, gewoon netjes of mooi willen zijn, en hebzucht, toch een normale wens om iets te willen hebben?

Maar in plaats van eerzucht, hebzucht en ijdelheid kunnen ook nieuwsgierigheid, creativiteit en het willen dienen/zorgen de drijfveren zijn die de maatschappij vooruit geholpen hebben en nog verder zullen uit helpen! Je moet er dus BEWUST(ER) mee kunnen omgaan en leren waar grenzen liggen, ... opdat je de ander zo min mogelijk leed toebrengt ... en dus GEEN geestelijke wreedheid bedrijft.

Het zijn dus, afhankelijk van het onderwerp, zeer veranderlijke grenzen. Mijn oma zei altijd.... als er "te" voor staat is het niet goed, behalve bij tevreden, ... maar dat staat er niet voor, maar vormt één woord! Het blijft een glijdende schaal van geaccepteerd naar ongewenst, welke voorkomt bij:
  • Het manipuleren, opdringen van gedachten, waarbij een aanzet tot handelingen en houding volgt die eigenlijk tegen de natuur of het gevoel van de persoon ingaat maar waaraan die persoon géén weerstand kan bieden en door hem/haar niet valt te ontkomen!
  • Het kweken van behoeften door het conditioneren tot gewoontes waarvan het gebruik verslavend is, waardoor de gebruiker er niet meer zonder kan, zoals koffie, thee, suiker, soft drugs, hard drugs, maar ook seks, liefde, aandacht, sportbeoefening, enzovoort! Het punt is, of je hiervan ook bewust kan worden en je af kunt vragen of je dit nu zelf wel wil, of dat je op een "stiekeme wijze" geconditioneerd bent. Door opvoeding, hormonale prikkels en door de producenten van de producten.
  • Het belemmeren van persoonlijke groei door emotionele chantage en onderdrukken. Wat jij denkt en voelt is niet van belang voor de andere. Jij mag geen eigen mening hebben. Met jou verlangens wordt geen rekening gehouden. De andere bepaalt hoe je jezelf gedraagt, kleedt, met wie je omgaat, waar je naartoe gaat. Iedereen waar je mee omgaat wordt aan kritiek blootgesteld ... je mag ze niet meer zien. Uitingen van vernedering: je kan niets, je bent niets, je doet niets, vooral in het bijzijn van je kinderen en andere geliefde personen. De andere stelt de regels op en jij wordt voortdurend gecontroleerd. Zaken waar je speciaal aan houdt worden gewoonweg vernield. Geldzaken worden jou ontzegd. Je mag niet gaan werken, je mag het huis niet uit. Het jarenlange kleineren en onderdrukken voorkomt dat je geestelijk kunt groeien en houdt je in een slachtofferrol.
  • Uitbuiten. In hoeverre kan je een mens uitbuiten? Zoals het natuurlijk is, veel dingen te geloven zonder bewijs, zo is het niet minder natuurlijk aan enkele anderen te twijfelen ondanks hun bewijzen.
  • Bedelen. Is bedelen, wanneer het verder gaat dan ergens aandacht voor vragen, ook op te vatten als een vorm van geestelijke wreedheid en is hier een grens bij aan te geven? Het grappige van het woord bedelen is dat het tegengestelde betekenissen heeft. De een is om aalmoes vragen, de andere is een aalmoes geven. Ik bedel, of ik bedeel. Zelfs het bedelen in de vorm van geven kan in een uiterste geval voor de ontvanger hiervan "een op zijn plaats zetten" betekenen!
  • Commercie. Is ook commercie als geestelijke wreedheid op te vatten? Men gaat naar mijn mening tegenwoordig vaak wel erg ver om potentiële klanten te overtuigen en maakt daarbij gebruik van het onvermogen tegen verzet van mensen met een minder ontwikkeld zelfbewustzijn en speelt in op de drijfveren van hebzucht, ijdelheid, en het onvermogen om de kleine lettertjes niet te lezen enzovoort.
  • Pesten. Ook pestgedrag, individueel of in een groep, is geestelijke wreedheid.
  • Demonisering. Is demonisering een vorm van Geestelijke wreedheid en voor diegene die gedemoniseerd wordt en aan alle andere aan wie de boodschap wordt doorgegeven? Ik denk dat demonisering, met als doel uitsluiting, wel gezien mag worden als een geestelijke wreedheid. In mijn ogen kan dit geschaard worden onder de voorbeelden als genoemd binnen ouder-kind situaties en in de relationele sfeer. Jij krijgt de schuld van alles wat misloopt maar jij bent ook voor alles verantwoordelijk. Bij geestelijke wreedheid in deze vorm is altijd het uitgangspunt: het hebben en behouden van een machtpositie. Ik denk dat een onderwijzer, die ten overstaan van de klas een leerling compleet voor schut zet geestelijke wreedheid pleegt.
Het strafrecht in Nederland voorziet naar mijn mening niet volledig in het voorkomen, beperken en straffen van het bedrijven van geestelijke wreedheid. Ik denk dat de reden hiervoor is dat de bewijslast door het openbaar ministerie moet worden geleverd. In dit soort vaak zeer persoonlijke zaken is het praktisch niet te bewijzen dat er opzet in het spel is.

Het verschil tussen beïnvloeden en manipuleren is ook heel vaag. Daarnaast is geestelijke wreedheid in tegenstelling tot geestelijke mishandeling ook niet objectief te omschrijven in een artikel in de Wet! Men kan iemand met geweld benaderen, omdat men het leuk vind om iemand pijn te doen (geweldpleging), maar dat kan ook uit noodzaak om anderen of jezelf te beschermen (zelfverdediging). Dit is dus een hele andere intentie!

Wel is over geestelijke mishandeling het e.e.a. in het wetboek van strafrecht geregeld. Indien je het heel bont maakt kan er inderdaad sprake zijn van mishandeling. Heeft dit te maken met "Het kunnen bewijzen"? Echter hieraan vooraf bestaat een heel scala van niveaus in het bedrijven van geestelijke wreedheid. Slachtoffers daarvan vallen nu nog tussen de wal en het schip, ... zij kunnen helaas niet terugvallen op overtreding van wettelijk regels. Het is dus ook een ethisch probleem in onze samenleving, ... of niet soms?

Ik denk dat reclame maken het beïnvloeden mensen is, niets meer en niets minder, en je kunt je er niet voor afsluiten. Je word er overal mee geconfronteerd, of je wilt of niet. Reclamemakers zijn slimmer dan wij denken. Reclame maken en adverteren is gericht op impulsief handelen.

Commercie is dus wel in staat bepaalde groeperingen uit te buiten. En uitbuiting zou wellicht wel als wreedheid betiteld kunnen worden. Maar beperk je dan de mens niet in zijn vrijheid? Ik sta er zelf niet echt op te wachten als iemand voor mij gaat uitmaken of ik aan een programma zou mogen meedoen. Bovendien denk ik dat de geestelijke schade, die sommige mensen oplopen door zich voor schut te zetten op televisie, minimaal is. Want het wordt allemaal wel heel snel vergeten!

Daarom geloof ik dat mensen er zelf nooit voor kiezen om vernederd te worden, op een manier dat zij dit als geestelijk wreedheid ervaren. Er is dus heel wat meer aan de hand. Op een of ander manier denkt men dat er geen andere keuze is dan de vernedering te blijven ondergaan. Ik vind dat je dit dan géén echte keuze kunt noemen!

Het is beter om elke zaak apart te bekijken, ... want zeg nu zelf, niemand krijgt graag een nare karaktertrek, of eigenschap toegewezen, omdat er anderen met hetzelfde beroep, huidkleur, geloof, enzovoort zijn, die ergens al eerder de fout ingingen. In het voorbeeld wordt de algemene groep van "Herhalende vernederaars" geclassificeerd als ethisch niet verantwoord handelen en kun je deze groep wél het stempel "Bedrijvers van geestelijke wreedheid" meegeven.

Wel eens gehoord van doorschieten? Mensen opzadelen met producten die ze achteraf niet nodig hebben/of niet kunnen betalen is een ongewenste uitwas van dit systeem. We leven nu eenmaal in een consumptiemaatschappij, waarin wij gewoon SLAVEN zijn.Kan het anders? Ja, ... maar dan moet jij lezer je eerst bewust worden van deze verregaande conditionering.

Lezer...ben jij dit?
Lezer..... ben jij dit?

De maatschappij moet dus veranderen en daar zijn m.i. vele wegen voor:
  • mensen bewust maken van de mechanismen die hun eerzucht, ijdelheid en hebzucht stimuleren, opdat het steeds hebben van nieuwe producten niet meer nodig wordt.
  • uiteindelijk moeten we af van het maar eindeloos produceren om de verdiensten. Het is heel goed mogelijk om producten te maken welke 20 jaar meegaan. Dat spaart grondstoffen, energie en is goed voor het milieu. Maar is wel jammer voor al diegenen die op dit gebied hun verdiensten hebben ...!
Kijk voor de verandering maar eens op Internet onder "Zeitgeistmovement.nl", daar wordt meer uitgebreid ingegaan op wat er zo al speelt, zoals de onderstaande link:
http://forum.zeitgeistmovement.nl/index.php of http://www.zeitgeistmovement.nl

Verkopen omwille van het verkopen, zonder aanzien des persoon lijkt mij uit den boze. Natuurlijk mag je best je waren aanprijzen ... op een ethisch verantwoorde wijze, ... maar wat dat is? In een respectvolle samenleving moet voorkomen worden dat iemand er de dupe van wordt. ... Het leed van ieder mens telt mee! In onze maatschappij heeft iedereen het recht om door eigen beslissingen de dupe te worden. Het zelf mogen beslissen staat veel hoger op de ladder dan niet de dupe kunnen worden. Ik loop liever het risico iets te kopen wat ik niet nodig heb, dan dat ik die beslissing zelf niet maken mag/kan.

Het gaat juist om het voorkomen van excessen, zoals opdringen van ongewenste waren, kleinering enzovoort, het is nooit zwart/wit! Hoe het voorgaande nu in de praktijk is te brengen wordt hierna besproken in "Hoe nu te leven" en de volgende paragraven.