| Windkracht 4-5, later afnemend tot 3. Dat kunnen we weL
aan. Het zeilen gaat perfect. In de verte ligt de haven van Stavoren en we
besluiten op open water op te doeken om andere schepen niet te hinderen met
ons gestuntel. |
| Hadden we dat maar niet gedaan.!! |
| De fok naar beneden gaat prima, maar terwijl Ben probeert
de slingerende gaffel te ontwijken hoor ik ineens: "Gerda, doe jij de
motor even uit?"
Ik kruip uit de kuip vandaan waar ik angstig met de handen voor het gezicht
had gewacht op het naderende einde, doe de motor uit en ontdek dat Ben
overboord is gevallen. Gelukkig zit hij met zijn lifeline vast aan
het schip , het reddingsvest is opgeblazen en daarboven zie ik Ben met een
verbaasde uitdrukking op zijn gezicht meeslingeren met de boot. |
| Probleem....... Hoe komt deze drenkeling weer aan boord.
We kwamen er achter dat we de zwemtrap vergeten waren buiten boord te hangen.
STOM STOM STOM.
Ben was juist van plan mij opdracht te geven via de marifoon een SOS uit
zenden (alsof ik wist hoe dat moest) toen de boot zo hevig slingerde dat hij
de kajuitrailing kon grijpen en aan boord werd geslingerd. Op enkele gekneusde
ribben na was hij een ervaring rijker en een illusie armer.
Het zal anderhalf jaar duren voor het vertrouwen in schipper en schip
dusdanig is hersteld dat we met onze grundel via het IJsselmeer naar
de Waddeneilanden durven varen.
Vertrouwen komt te voet en gaat te
paard.
|