|
Verslag snertrit
2004
|
uitzetter: Graddus
de Haan uit Nijkerk
controleurs: Henk en Jannie Hazeleger uit
Scherpenzeel
21 november 2004Nog amper
bekomen van een dit jaar wel zeer slopende
Teamrit Routebeschrijving op de zaterdag
ervoor, moest ik op die 21e november zonodig
weer puzzelen in Achterveld. Mijn vrouw
en zus vinden puzzelen prachtig, veel leuker
dan routebeschrijving, maar ikzelf ben niet
zo’n liefhebber van gokken en tossen en
onuitvoerbare opdrachten. Maar goed, meeste
stemmen gelden, dus ging het westwaarts.
Gelukkig maar, om met het belangrijkste
te beginnen, ik vond het één van de allerbeste
puzzelritten die ik in járen gereden heb.
Dat we er uiteindelijk toch weer niet veel
van bakten, lag niet aan de rit, maar aan
een aantal slordige missers en hier en daar
ook een beetje pech, maar dat zal allemaal
gaan blijken uit het onderstaande relaas.
Graddus de Haan had in
het Bijzonder Reglement al aangegeven dat
het een voornamelijk reglementaire rit zou
worden en dat vonden we al behoorlijk geruststellend.
Het begon allemaal met:
|
1 1e weg L
2 viersprong L
3 na softijs weg
Achteraf ongelooflijk dom dat we, ondanks
het feit dat goede vriendin Ellie Eekhof
een paar minuten nadat ze met Ton van Rijn
van start was gegaan weer naar binnen
kwam rennen om het voorbeeldenbord
|

|
te bestuderen,
niet op het idee kwamen dat er misschien
met de ritpijl iets niet oké was. Want die
afbeelding van die ijsberg sloeg natuurlijk
nergens op. Maar ja, we hebben de laatste
tijd zo veel ‘knudde’-ritten meegemaakt,
dat je je nergens meer over verbaast. En
we kenden Graddus nog niet! Maar hadden
intussen dus wèl de eerste 30 puntjes op
zak.
|
 |
4 na “Hessenweg”
weg L
was de volgende opdracht. Die gaf beduidend
minder problemen. Omdat een weg dient uit
te monden heb je niks aan een afbeelding
van de “Hessenweg” op een plattegrond en
een door een pijl afgeslotenexemplaar.
|
|
8 na krantenknipsel
weg L
Het knipsel met Henk en Jannie erop
stond wat ver weg, maar er mankeerde niets
aan, dus gingen we links. Wat bij routebeschrijving
de uitzetter niet mag doen, had Graddus
wèl gedaan. Een stiekeme ritpijl pal tegenover
de keercontrole en hoewel we meesters zijn
in dingen niet zien, hadden we de pijl ditmaal
in de gaten en haalden de goede RC’s.
|

|
11/12 na brug met
brugleuning R
Graddus had zijn inspiratie duidelijk gehaald
uit het nieuwe reglement. Voor deze opdracht
interpreteerde hij het gestelde over waar
een brug aan moet voldoen exact zoals ik.
Met de linkerleuning is er al aan de belangrijkste
voorwaarde voldaan en de rechterleuning
is een bruikbaar extra oriënteringspunt.
Prima val!
|
 |
13 na brug, voor 3e
lantaarnpaal met 2 armaturen
weg L
De 1e lantaarnpaal met dubbel armatuur stond
nog rechts, de 2e was twijfelachtig, maar
de 3e stond zo overduidelijk links, dat
we de klus snel klaarden.
|
15 na spoorwegovergang
en viaduct weg L
Bijna alles onderstreept, alleen de weg
niet. Dat is verdacht, om niet te zeggen
zéér verdacht. Met een beetje opletten vonden
we het sluipweggetje naar de goede RC.
17 na “I 100 M”,
na 2e drempel weg L
Dat ‘n drempel niet persé een verkeersdrempel
hoeft te zijn, hadden wij net als de uitzetter
ook in de gaten, zodat onze foutenlijst
nog steeds beperkt bleef tot val 1 met die
nepritpijl.
19 aanhoudend VRW
R
20 viersprong R
Als routebeschrijver met 20 jaar ervaring
gaan bij mij onmiddellijk alle alarmbellen
rinkelen, wanneer in 2 opeenvolgende opdrachten
een wegsituatie wordt genoemd. Ik voorspelde
dus meteen de afloop en zo was het ook.
Niet viersprong R, maar doorgaan met VRW
R tot de verlossende afsluiter M. Verlossend?
Ja, voor iedereen die normaal de tijd neemt
om een beetje zorgvuldig een herstelcode
te lezen. En daaraan schort het bij ons
nogal eens.
Zo
ook ditmaal: i.p.v. AL en door met 22, vergaten
we het AL. Zo kwamen we via de verkeerde
weg op zoek zijnde naar de einde weg van
opdracht 22, weer langs de RC L. Weer AL-AL
opgevolgd en toen liepen we vast op de einde
weg die we al als VRW hadden gebruikt. Toch
een foutje van Graddus, dachten we. Maar
de volgende oriënteringspunten bleven uit
en dus zaten we helemaal verkeerd. Nòg maar
eens terug naar de RC M. En wéér lazen we
de AL niet!!! Hoezo, poging tot zelfdestructie?!?
Ten einde raad vroeg ik aan Bertus van de
Horst hoe hij het allemaal had opgelost
en kreeg bijna een rolberoerte toen hij
vertelde van die AL.
Man,
o, man, doe je alles goed en vergeet tot
2 x toe de goede herstelcode te lezen. We
hebben nu afgesproken dat we elke herstelopdracht
3 x lezen èn 1 x noteren alvorens door te
gaan. Maar, zou de aandachtige lezer kunnen
denken, alles kwam toch uiteindelijk goed?
Nee, want die 2e x RC L op de foute route
bleef wel op onze routebeschrijving staan.
Misschien wel terecht voor zo’n stommiteit.
En we konden met inmiddels 60 punten op
zak weer verder met:
|
24 voor verkeersbord
aanduidende gesloten voor voertuigen die,
met inbegrip van de lading, hoger zijn dan
op het bord is aangegeven R
Zo’n Daihatsu YRV van mij is vrij hoog,
in ieder geval veel te hoog voor de doorgang
van 3 millimeter, zodat het
verkeersbordje, ondanks
de juiste om-
|

|
schrijving,
qua functionalitieit overeen kwam met een
volwassen DLW. Dat hadden we weer wèl door.
|
 |
28 na “AMBC”, voor
RC en trap, bevestigd aan gebouw,
L
Dat er in 1e instantie geen volgorde was
tussen de RC en het gebouw, hadden we perfect
in de peiling.
|

|
Maar
na het rondje via de RC R kwamen we niet
meer op het idee, dat de opdracht misschien
alsnog uitvoerbaar kon zijn en blindelings
reden we naar de afsluitende RC S en boekten
onze 3e fout.
29 na “Outputweg”
R
Een val van de categorie supergemakkelijk.
Geen weg èn een achterwaarts straatnaambord,
daar kan geen mens intrappen. Hoewel, geachte
lezer, bent u het met die stelling eens?
31 na “SOFTWAREWEG”
asfaltweg L
De rechtdoorrijder over het bedrijfsterrein
hadden we snel in de gaten, maar weer speelde
ons gezichts-, of misschien beter: opmerkingsvermogen
ons parten. Bij het uitvoeren van de herstelcode
EL-1R-EL-AR zagen we bij de laatste richtingsverandering
een DLW over het hoofd, zelfs na hem ettelijke
malen voorbijgereden te zijn. We kwamen
er niet uit en pakten de draad weer op bij
opdracht 32 en misten zodoende de echte
val van 31, de juiste tekst die op afstand
leesbaar was. Flink mazzel in dit geval,
want ik begreep later dat nogal wat deelnemers
hier strafpunten gesprokkeld hebben.
34 na 2e “P BEZOEKERS”
en 3e “P BEZOEKERS” L
Dat we hier 5 borden nodig hadden, was van
meet af aan duidelijk, dus geen problemen.
36 na RC L
|
Wil
je het nòg simpeler hebben? Nou, in ons
geval scoorde de val, want we kregen de
RC Z niet in de positie om hem als na-RC
te gebruiken en dat gekke ding met die omgekeerde
K was natuurlijk niks. Nu hadden we wel
de pech dat er ter hoogte van die niet-K
een paar auto’s vóór stonden, wat het uitzicht
flink benam. Neemt niet weg dat we bij het
aandoen van de foute RC A hadden moeten
bedenken dat dàt wel eens de na-RC had kunnen
zijn. Wéér 30 (inmiddels 120) in de knip
en verder!
|

|
41 na “(BROM)FIETSERS”,
bushaltebord, abri, vuilnisbak en “MELISANDEPAD”
viersprong L
Ook op hoofdletters in de routebeschrijving
dienen accenten te staan. Door naar de opvanger.
47 na brug en viersprong,
voor “RANDENBROEKERWEG” L
Prachtige val, unieke situatie. Alleen het
feit dat het allemaal op een vrij druk punt
beoordeeld moet worden, maakt het wat lastig
om te onderkennen waar de laatste mogelijkheid
ligt om voor de tekst links te gaan. Daarna
was het nog wel een tijdje twijfelen of
de uitzetter inderdaad zo goed was als we
hem inmiddels inschatten, maar die vraag
werd uiteindelijk bevestigd door die bejubelde
afsluiter C. Mooi, Graddus!
50 na viaduct,
“LEUSDEN”, viersprong, viersprong, viersprong
en rotonde, op rotonde 2e weg R
Lekker veel oriënteringspunten, maar je
moest er alleen maar voor zorgen niet zonder
opdracht van de rotonde af te rijden, dan
kwam alles goed. Maar dan:
|
 |
52 na brug voorrangsweg
R
Hier liet het geluk ons volledig in de steek.
We zagen het zelfgeplaatste bordje aanduidende
voorrangsweg, maar we zagen ook een stelletje
volslagen bezopen idioten, die met gasflessen
zwaaiend en lallend op onze auto afkwamen,
zodat ik er alleen nog maar aan dacht zo
snel mogelijk de ‘veilige’ hoofdweg
weer te
|
bereiken.
Daar aangekomen riep ik tegen
de dames dat ik nog wel even terug wilde
om te kijken of de weg soms nòg een karakter
had en reed terug naar de brug. Echter,
de stomme tent van die bezopen zuipschuiten
verborg perfect het zicht op het bord aanduidende
eenrichtingsweg. Dus, ondanks het sterke
vermoeden waar de adder onder het gras zat,
hebben we het laatstgenoemde bord niet gezien
en dus ook niet de opvanger genoteerd. Is
dat pech of wel? De teller kwam op 150.
55 na lange afstand
en kombord 2e viersprong R
Net als Graddus vinden wij een lange afstand
heel erg relatief en nòg erger abstract,
dus linea recta naar de opvanger F.
En
dan die laatste fout (#6)! Vóór de gele
vlag uitstappen en de kaart binnen inleveren.
Doodzonde!! Een grandioze puzzelrit mag
je toch niet besluiten met zo’n arbitrair
grapje, vind ik. De val heeft verder geen
invloed op onze mening over de rit, maar
hij hoort in zo’n prachtige, reglementaire
rit niet thuis. Dat blijkt ook uit het feit
dat iedereen gewoon de RC G heeft genoteerd,
dus consequenties voor de uitslag had het
allemaal gelukkig niet.
We
hebben ons die zondag geweldig vermaakt,
reden de puzzelrit van het jaar en
ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat
we niet beter hebben gepresteerd dan een
vierde plaats. Want als we al eens kans
hebben gehad om een puzzelrit te winnen,
dan was het wel in deze van Graddus de Haan.
Maar dan moet je wel lezen wat er staat
en geen last hebben van dronkelappen! Graddus,
bedankt en laat me even weten wanneer je
weer ergens gaat uitzetten!
Rob
Belfi
|
omhoog
|
|
|
|