Vanmorgen ontbijten we met z'n tweeën. Het is hier rustig verder.
We wandelen richting Ferentillo. Het is zonnig.
Heel in de verte zien we twee mensen onze kant op komen.
'Het zal toch niet waar zijn', zeg ik tegen Dymph, 'het lijken die twee Russen wel.
Dat kan gewoon niet.'
Ze komen dichterbij. Stomme verbazing, ze zijn het wel.
Hoe is het mogelijk.
Ze gaan een heel andere kant op dan wij.
Wij moeten de rivier de Nera volgen. Zij niet.
We schudden handen en wisselen wat route informatie.
Na een 'enjoy your day' gaan we ieder onze eigen kant op.
Grappig hoe een avond samen eten en in dezelfde accommodatie overnachten een band schept.
Het is een schitterende dag.
In Arrona nemen we een kop koffie en kopen een broodje voor de lunch.
Na molino di Cochi stijgt het pad zeer fors richting Belvedere. Het is een slecht begaanbaar pad.
We zijn dan ook blij als we eindelijk boven zijn.
Op de camping die we boven treffen nemen we ons eerste ijsje van deze vakantie.
We wandelen over een vervelend stukje drukke verkeersweg. Eigenlijk het minst interessante deel van de wandeling, vinden we. Daar moeten ze toch echt iets op verzinnen.
We zijn blij als we eindelijk Piediluco, ons einddoel zien liggen. Piediluco, een schilderachtig dorpje bij het meer. We overnachten in een prachtige accommodatie daar.
Het internet (wifi) is wel knudde. Dat is helaas op meer plekken het geval.
Vaak werkt het alleen bij de receptie.
Vandaag is er een grote groep Duitse jongeren (die hier op roei-stage zijn) die ook driftig willen internetten.
Ik kan je garanderen 'dat werkt niet'.
Ons eigen internet heeft hier helaas ook geen bereik.
Hopelijk morgen beter.