Een zonovergoten dag. Vandaag is het einddoel Spoleto.
Eigenlijk is de route 19 km. We smokkelen echter een beetje.
Signor Giuseppe, van Le Fontanelle, wil ons een lift geven. Dat
scheelt even een paar kilometer en een forse daling.
Signor Giuseppe wijst ons nadrukkelijk een route die we moeten nemen.
Als echt eigenwijze wandelaars vinden we echter dat we zelf verantwoordelijk zijn voor het pad dat we kiezen.
Er is hier geen routemarkering te bekennen. We vragen ons dus af of dit de wel de bedoeling is.
Ik loop een klein stukje terug richting dorp en zie dat daar de route naar links gaat. Wij zouden volgens de beschrijving naar links moeten.
Ik kijk eens goed op deze weg en besluit dat Petra dit toch niet kan bedoelen. Opnieuw is het haar bedoeling dat we van de echte route afwijken. Dat was niet direct duidelijk.Een paar mede pelgrimmers op het pad die we later ontmoeten, blijken de foute keuze gemaakt te hebben. In feite door hetzelfde misverstand.
De medepelgrimmers hadden we al eerder ontmoet. Zij hoorden ook bij de Vlaamse invasie.
We wandelen samen een stuk op en keuvelen wat over pelgrimeren, Franciscus en deze route.
Ter hoogte van het kerkhof maken we een fout. De beschrijving is hier niet geheel helder.
Wanneer we een viaduct onder door zijn, kijk ik eens op mijn Gpx file. We ziiten niet goed.
Wel lijkt het er op dat als je langs de grote weg verder gaat je de eigenlijke route weer oppikt.
Onze medepelgrimmers besluiten daarop te gokken.
Wij keren terug richting begraafplaats.
Het blijkt dat er vlak achter de begraafplaats de route loopt.
Vrij vlot hierna bereiken we Spoleto.
Hier overnachten we in een soort torenkamertje.
Het ziet er allemaal even mooi uit.