Stardustmissie een succes

De vorige week zondag teruggekeerde Stardust-capsule is door onderzoekers in het laboratorium opengemaakt en er bleken inderdaad stofdeeltjes van de komeet Wild-2 te zijn ingevangen. Zoals ik eerder al schreef is Stardust januari 2004 door de staart van komeet Wild-2 gevlogen en deeltjes van de komeet zijn toen ingevangen en terechtgekomen in een zogenaamde aerogel. Die gel is deze week nader onderzocht en naar schatting zitten er een miljoen fragmentjes in de gel. De meeste deeltjes zijn minuscuul van afmetingen, niet groter dan de dikte van een haar. De grootste deeltjes zijn naar verwachting ongeveer 1 mm groot. De deeltjes hebben ook een soort van impactkrater in de aerogel veroorzaakt, sommigen een halve cm groot.
Op de foto is een deeltje te zien met een diameter van 0,01 mm.
Stardust bevat naast kometenstof waarschijnlijk ook interstellair stof. Schattingen zijn dat zo'n 200 interstellaire stofdeeltjes zijn ingevangen. De geleerden denken er nog een hele kluif aan te hebben om de kometendeeltjes te onderscheiden van de interstellaire stofjes. Met behulp van het project Stardust at Home wil NASA ook computers thuis inschakelen om de data te analyseren. Met het onderzoek van het kometenstof hopen de wetenschappers meer te weten te komen over het ontstaan van het zonnestelsel.