Baanontwerp
Maar toen kwam het moeilijkste: een baanontwerp.
Het is niet zo moeilijk om een kleine baan vol te gooien met rails zodat er
als het ware geen grondplaat meer overblijft, maar dan vind ik het niet leuk
meer.
En aangezien ik nu een toch wat grotere ruimte tot mijn beschikking kreeg
dan ik ooit gehoopt had, moet ik dus qua railplanning helemaal opnieuw
beginnen.
Uiteraard veel gedacht, gepland, getekend, verwijderd, opnieuw getekend,
verbeterd etc. etc. Totdat ik uiteindelijk dacht het gevonden te hebben.
Mijn baan moet rijlengte hebben en het hoeft niet vol te liggen met allemaal
stations- of goederensporen. Uiteraard moet er wel een klein station komen
met wat opstelsporen, maar mijn interesse gaat toch uit naar rijden.
Daarnaast kan er (op termijn?) invulling van de scenery plaatsvinden.
Nu wil het toeval dat ik ooit een artikel gelezen had in de
Railhobby over de bouw van het
Artitec station Hoogkarspel.
(foto van het station Hoogkarspel van de
Artitec bouwdoos)
Dit bouwpakket vond ik uiteindelijk bij
het Winkeltje in Dordrecht. Ik raakte
daar aan de praat met de eigenaar en uiteraard kwam het gesprek op de grote
zolder en het daarbij gepaard gaande “probleem” van: hoe krijg ik voor die
ruimte een goed railontwerp, hoe gaat het voldoen aan mijn wensen en hoe
krijg ik het een beetje doortimmerd in elkaar zodat het rijden nog spannend,
afwisselend wordt en niet na twee rondjes gaat vervelen?
De eigenaar had zich in de loop der jaren gespecialiseerd in het ontwerpen
van railplannen. Hij wilde wel eens naar mijn railontwerp kijken, Zelf had
hij bepaalde ideeën over het opzetten van railontwerpen die mij wel
aanspraken. Ik heb hem toen mijn railplan opgestuurd en later een afspraak
gemaakt om zijn ideeën en opmerkingen eens te bespreken. Uiteraard kwam mijn
railplan geheel niet overeen met zijn idee, maar dat vond ik geen bezwaar.
Integendeel, ik kon er alleen maar van leren. Ik was overigens wel benieuwd
hoe zijn railplan er dan uit kwam te zien.
Hij had intussen al vele ontwerpen en schetsen laten zien, die hij in de
loop van zijn lange modelbaan carrière had gemaakt. Ook door hem ontworpen
en gemaakte banen heb ik gezien. Ik had zelfs de afbeelding van zijn baan in
een van mijn oude modelspoorboekjes gezien. Uiteraard had ik deze meegenomen
om het hem te tonen.
Toen ik weer in Dordrecht was, liet hij mij verschillende ontwerpen zien.
Een daarvan kwam als beste uit de bus en met dit ontwerp ben ik thuis aan de
slag gegaan.
Dit baanontwerp stoelt op de gedachte van: "de oneindige treinreis". Het
ontwerp bestaat namelijk uit twee cirkels die met elkaar verbonden zijn,
waartussen het station ligt. Dat betekent dan dat je vanuit het station twee
treinen kan laten vertrekken, die ieder in een cirkel kan laten rijden
waarbij ze vervolgens elkaar niet hinderen en niet langs het station hoeven
komen. Ze blijven dus maar oneindig blijven doorrijden.
De aansturing van mijn baan gebeurt via Koploper. Door middel van
automatisch rijden komen ze overal op de baan en niet weten welke route de
trein gaat nemen, maakt het kijken naar de treinen afwisselend.