Welkom
Inleiding
Hoe het verder ging
Bouw
Baanontwerp
Railontwerp
Railbedding
HCCM
Aanpassen blokkaart
Programmeerspoor
Materieel
Wagonverlichting
Digitaliseren
Lima is een Italiaans bedrijf dat al heel lang modeltreinen produceert en
het stond bekend om het maken van (goedkope) modellen van vele Nederlandse
treinen. Zelf heb ik ooit een paar sets Hondekoppen gekocht en de NS 1220.
Deze oorspronkelijke sets Hondekoppen heb ik gebruikt om één set te
verfraaien met blauwe reclamebanen en te schilderen (met de kwast) in een
betere kleur geel. Dit was mijn allereerste "ombouw". Een andere set heb ik
omgebouwd tot Motorpost en een derde set heb ik omgebouwd naar een Mat '46
(Muizekop).
Net als Jouef waren modeltreinen van Lima aanvankelijk vooral populair als
speelgoed voor de wat oudere kinderen, of voor modelbouwers die (al dan niet
door een te klein budget) weinig eisen stelden aan detaillering en goede
loopeigenschappen. Bij huidige modellen is er veel verbeterd. Kijk maar het
nieuwe Mat '46 materieel van Rivarossi. Hierbij is de lawaaierige rondmotor
die altijd maar in één draaistel zat, vervangen door een middenmotor met
kardanaandrijving op beide draaistellen. De HEMA verkocht in de jaren zestig
tot tachtig veel Lima treinen, ik zie nog de rekken met de locs en rails
voor me (= nostalgie).
Een hele tijd geleden had ik op de beurs in Houten twee Lima Mat ’46 stellen
gekocht. Het waren tweedehands exemplaren uit de latere serie en zo her en
der ontbraken er onderdelen. Zo ontbraken er onderdelen van de
Jacobsdraaistellen en nog wat andere losse onderdelen.
Uiteindelijk
heb ik toch het meeste “op de kop” kunnen tikken, maar om een
Jacobsdraaistel compleet te maken heb ik zelf van printplaat het frame in
elkaar gesoldeerd.
Het draaistel en de doorverbinding van de voorste en achterste Lima bak zijn
hier te
zien.
Omdat het frame van dit draaistel van printplaat was, heb ik gelijk aan
beide kanten een tweepolig stekkertje en stroomafnemers gesoldeerd.
Via contrastekkertjes had ik op die manier stroomafname van het voorste
(motor)draaistel, het middendraaistel en het achterste draaistel, hetgeen de
rij-eigenschappen alleen maar ten goede komt.
Uiteindelijk had ik dan toch twee rijdende Mat ’46-jes.
We kennen allemaal de (niet) rij-eigenschappen van het oude Lima.
Daarom heb ik voor elk tweetje een Modeltorque motor aangeschaft en voor een
Lima Mat '54 een BB-tje bij Piet Peetoom (G.M.&
S.) Met de Modeltorque motor kon het tweetje behoorlijk hard rijden. Nu
wordt er standaard een grote weerstand meegeleverd, maar na enig testen had
dat ding al de geest gegeven.
Ik reed toen nog niet digitaal. Uiteindelijk had ik in een tweetje de
Modeltorque motor gemonteerd en in de ander had ik het BB-tje gemonteerd; ik
moet zeggen dat die met dat BB-tje stukken beter en veel natuurgetrouwer
reed. Zo heeft dat spul een lange tijd in de kast gelegen.
Inmiddels ben ik overgestapt op digitaal rijden en heb ik diverse
locomotieven en treinstellen voorzien van een decoder. Nu moest dan ook de
Lima Mat ’46-en omgebouwd worden.
Ik wilde niet twee aparte tweetjes hebben, maar besloot om er één dubbel
tweetje van te maken, ze te voorzien van binnenverlichting en op het voorste
treinstel moest frontverlichting komen en op het achterste treinstel
–uiteraard- de sluitverlichting. Maar, als ik met één tweetje wilde rijden,
moest dat stel ook sluitverlichting hebben.
Daarvoor had ik natuurlijk beide tweetjes van een motor kunnen voorzien,
maar ik wilde met één motor gekoppeld rijden. Scheelt overigens ook weer een
decoder. Uit het tweede exemplaar heb ik de motor verwijderd en het
draaistel heb ik zo aangepast dat er twee losse wielassen in konden. Dit
tweede exemplaar is niet voorzien van stroomafnemers aangezien dat extra weerstand
geeft en het motortje niet uitblinkt door trekkracht; daarom moest het
getrokken gewicht zo laag mogelijk blijven.
Op deze manier kon ik met 2 gekoppelde tweetjes rijden waarbij de voorste
bak voorzien was van werkende frontverlichting en de achterste bak van het
2e tweetje van werkende sluitverlichting.
Maar als ik met één tweetje wilde rijden, moest ik uiteraard het voorste
tweetje nemen omdat daar de motor inzat, maar ook de sluitverlichting moest
dan branden. Om nu de sluitverlichting in het eerste treinstel apart aan en
uit te zetten, heb ik een miniatuur schakelaartje gemonteerd.
Nadat de interieurverlichting was aangebracht, heb ik de stroomdoorvoer van
de voorste naar de achterste bakken gemaakt.
Het
aanpassen van de front- en sluitverlichting heb ik als volgt gedaan.
De L-frontverlichting van het voorste stel wilde ik maken van gele leds.
Aangezien mijn baan maar in één richting (vooruit) bereden wordt, heb ik geen behoefte aan wisselende front- en
sluitverlichting. Alleen frontverlichting aan de voorkant en
sluitverlichting aan de achterkant (scheelt ook weer bedrading e.d.)
De led voor de bovenste frontverlichting is een 1,8 mm led en de onderste gele
leds zijn 3mm leds met een cilindervorm waarvan ik de cilinder schuin heb
afgevijld om de ronding van de neus van het Mat ’46 te volgen. De bovenste
led heb ik afgeschermd door het zwarte onderdeel te gebruiken waar normaal
gesproken het lampje in zit.
Doordat de lens van de led schuin afgevijld is en de led zelf recht vooruit
in de neus is gezet, “kijkt” de verlichting ook recht naar voren. Zet je de
led er schuin in dan heb je een schele Mat ’46. Om doorschijnen van de
verlichting te voorkomen, heb ik ook nog een schotje gemaakt en de
binnenkant zwart geverfd. Dit heb ik gemonteerd voordat ik de koplampen
definitief op hun plaats heb bevestigd.
De verlichting van de sluitverlichting heb ik gemaakt van twee rode 1,8 mm
ledjes. Om die goed te kunnen bevestigen heb ik het oude (doorzichtig)
kunststof onderdeeltje verwijderd en heb ik de gaatjes voorzichtig wat
opgeboord zodat de kleine rode ledjes hierin pasten. Daarna heb ik de
vastgelijmd en met zwarte verf lichtdicht gemaakt.
Maar hoe zorg ik dat in het tweede
motor- en stroomafnemerloze stel de binnen- en sluitverlichting kan branden?
De oplossing lag in het gebruik van de
vierpolige stroomvoerende koppeling
van Roco.
De doorvoer van de spanning voor de interieurverlichting van het tweede stel
en de sluitverlichting gaat via de vierpolige stroomvoerende Roco koppeling.
Deze heb ik in beide treinstellen bevestigd met losse koppelingshouders.