Het uitzicht vanuit de 11e verdieping.
En het uitzicht naar de andere kant.Toevallig komt op dat moment de president met veel bombarie langs. Na het intermezzo bekijken we de menukaart. We kiezen voor injerra. Die smaakt erg goed en gelukkig niet al te scherp. Na het eten rekenen we af en gaan naar beneden. Daar staat Belete keurig op ons te wachten. Hij stelt voor naar het paleis te gaan waar Haile Selassie in de catacomben ligt begraven. Bij de ingang staat een militair als wacht. We moeten onze fotocamera en videocamera ergens op straat in een hoekje achterlaten. Volgens Belete is dat absoluut veilig. Op de één of andere manier overtuigt hij ons en laten we de tas achter. Margreet mag wel haar kleine cameraatje meenemen. Binnen liggen Menelik I en II met vrouw en dochter begraven. Ook de overblijfselen van Haile Selassie. Veel beschilderingen van de Ethiopische geschiedenis. Belete zegt dat we gerust een foto kunnen maken. Als Margreet dat gedaan heeft wordt er op een afstand iemand heel boos.
Illegale foto's dus.
Het blijkt een soort priester te zijn die graag wat geld wil zien voor het bezoek. Hij wil 100 Birr, maar dat lijkt ons wel een beetje veel. Hij moet maar tevreden zijn met wat hij krijgt. Plotseling krijgt Margreet krampen in haar buik. We excuseren ons bij Belete en lopen naar de buiten. De tas staat er nog. We rennen naar het Hilton. In de hal van het Hilton komen we Lilian tegen. Natuurlijk is ze verrast, ze verwacht ons nog niet terug. We leggen snel het e.e.a. uit en ze vertelt dat we mee kunnen naar een medische keuring voor Byniam, en de andere kinderen. Dat wordt proppen in de auto. Behalve ons en Byniam en de andere ouders met kinderen moet ook Almaz mee. Die wordt eerst opgehaald. Wat een fijn gevoel om Byniam weer terug te zien! Het hobbelt nogal in de auto en daarom vraagt Margreet aan Lilian of het nog ver is. Lilian antwoordt dat we er bijna zijn. Margreet zucht dan "gelukkig". Plotseling zegt Byniam dan ook "gelukkig". Zijn eerste Nederlandse woordje! De medische keuring wordt uitgevoerd door een vrouw. Byniam is als tweede aan de beurt. Almaz gaat ook mee naar binnen. De bekende medische testjes worden gedaan. Echt bijzondere dingen komen er niet uit naar voren. Tenslotte nog even meten en wegen: 86 centimeter en 14 kilo. Ze adviseert een wormenkuur en geeft ons de belangrijke papieren mee. Op de terugweg valt Byniam meteen in slaap.
Lilian met Byniam, [en Almaz].Vandaag was de laatste dag voor Byniam bij Almaz. Almaz lijkt het er moeilijk mee te hebben, begrijpelijk. Ze vraagt of we Byniam morgenmiddag kunnen ophalen. Helaas kan Lilian alleen 's morgens. Dan maar zo laat mogelijk. We spreken af om 11.00 uur. We kunnen het niet bevatten dat we morgen Byniam definitief gaan ophalen. Pas tegen 7 uur 's avonds komen we aan in het Hilton. Wij gaan verder door naar het Extreme Hotel. Onze laatste nacht in dit hotel, morgen stappen we over naar het Hilton. We kruipen lekker op tijd in bed. Weer een hele nacht om onze opgedane ervaringen te verwerken.